IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μια αποστροφή από τις δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη χθες μετά τις συναντήσεις με τον Αλεξέι Μίλερ, έχει βαρύνουσα σημασία, καθώς φανερώνει τις προθέσεις της ελληνικής πλευράς – ή τουλάχιστον του αρμόδιου υπουργού ΠΑΠΕΝ – για τη στρατηγική προώθησης που θα ακολουθηθεί από την Αθήνα στα ευρωπαϊκά fora για τον αγωγό ρωσικού αερίου “Greek Stream”. Τι είπε ο κ. Λαφαζάνης; « Δεν δικαιολογείται η ΕΕ να δίνει άδεια στον TAP και να μη δώσει σε ένα αγωγό (Greek Stream) που θα ξεκινάει από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και θα φτάνει στα σύνορα με τη FYROM, ο οποίος θα είναι στη βάση του κοινοτικού θεσμικού πλαισίου».       Είχε προηγηθεί και η τοποθέτηση Miller , ο οποίος επ ίσης δήλωνε ότι ο αγωγός θα υλοποιηθεί σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για τη ρωσική πλευρά.   Πως διαμορφώνονται λοιπόν τα δεδομένα και οι προοπτικές γύρω από τον αγωγό που σχεδιάζεται να μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω Ελλάδας προς την κεντρική Ευρώπη; Καταρχάς, επιβεβαιώθηκ

Μια μικρή χώρα δεν πρέπει να είναι προβλέψιμη...  Με το τηλεφώνημά του στον Αλέξη Τσίπρα, την ημέρα που ο Σόιμπλε επεφύλασσε ένα κρύο ντους στον Γιάνη Βαρουφάκη, ο ηγέτης του Κρεμλίνου υπενθύμισε στον ‘Ελληνα πρωθυπουργό ότι η Ρωσία «είναι εδώ». Αν φυσικά και η Αθήνα την θέλει εδώ, γιατί ενίοτε στην Ελλάδα γοητευόμαστε περισσότερο από την Αμερική παρά από τη Ρωσία και φοβόμαστε την πλήρη ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία, που θα δυσαρεστούσε τους δυτικούς, Αμερικανούς και Ευρωπαίους. Το πιο επείγον, άμεσο ζήτημα σήμερα στις ελληνορωσικές σχέσεις είναι το θέμα των αγωγών αερίου . Ελπίζουμε ότι στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται τη στρατηγική σημασία της πρότασης για τον South Stream. O αγωγός αυτός υπήρξε ελληνική πρόταση, όπως και ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Η στρατηγική λειτουργία του είναι ότι συνδέει απευθείας τη Ρωσία με τα Βαλκάνια και επέκεινα με την Ευρώπη, παρακάμπτοντας τόσο μια Ουκρανία όργανο της νέας αντιρωσικής εκστρατείας του ΝΑΤΟ, όσο και μια Τ

Θρηνεί και οδύρεται η σερβική πολιτική ηγεσία στο Βελιγράδι, μόλις άκουσε τα μαντάτα από την Αγκυρα - τη ματαίωση δηλαδή της κατασκευής του αγωγού Σάουθ Στριμ που θα μετέφερε ρωσικό φυσικό αέριο από τη Βουλγαρία στη Σερβία και μέσω αυτής στην Ουγγαρία και στην Αυστρία. «Εφτά χρόνια έχει επενδύσει η Σερβία σε αυτόν τον αγωγό, αλλά τώρα πρέπει αυτή να πληρώσει το αντίτιμο της σύγκρουσης ανάμεσα στους μεγάλους» δήλωσε απελπισμένος ο Σέρβος πρωθυπουργός Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Δεν υπερβάλλει. Από το 2008 έχουν υπογράψει η Μόσχα και το Βελιγράδι την κατασκευή αυτού του κλάδου του Σάουθ Στριμ - ο άλλος κλάδος είναι εκείνος που θα ξεκινούσε πάλι από τη Βουλγαρία και μέσω Ελλάδας θα περνούσε υποθαλάσσια στην Ιταλία και θα κατέληγε κι αυτός στην Αυστρία. Δεν έχουν περάσει άλλωστε ούτε δύο μήνες από τότε που ο ίδιος ο Πούτιν είχε πάει στο Βελιγράδι και είχε δηλώσει δημοσίως ότι θα ξεπερνούσαν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ οι επενδύσεις από το εξωτερικό για να κατασκευαστεί το τμήμα του αγωγού

Μέχρι ποίου σημείου, όμως, είναι διατεθειμένες να τραβήξουν το σχοινί οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους;  Μπαίνουμε, πράγματι, σε μια περίοδο νέου ψυχρού πολέμου; Οι δηλώσεις του Πούτιν για τον αγωγό South Stream και η συμφωνία με τον Ερντογάν για έκπτωση στην τιμή του φυσικού αερίου προς την Τουρκία φαίνονται, καταρχάς, αμυντικές κινήσεις, αλλά μάλλον πρόκειται για επιβεβλημένο ελιγμό του Ρώσου προέδρου. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου και το εμπάργκο προς τη Ρωσία επηρέασαν τη ρωσική οικονομία, αλλά είναι σίγουρο πως η ηγεσία της χώρας, όπως έκανε διαχρονικά, πλην της παρακμιακής περιόδου Γιέλτσιν, προτάσσει το γεωπολιτικό συμφέρον της χώρας έναντι του οικονομικού. Ο South Stream ήταν μια επιλογή που λόγω της αμερικανικής αντίδρασης και της ευρωπαϊκής υπακοής σ’ αυτήν δεν προχωρούσε. Η δήλωση Πούτιν επιβεβαίωσε, απλώς, τη στασιμότητα του σχεδίου. Οι όποιες συμφωνίες, οικονομικού χαρακτήρα, με τον Ερντογάν, ενισχύουν την Άγκυρα στο ρόλο της ως κακού παιδιού του

1. Ο South Stream ρίχνει τη βουλγαρική κυβέρνηση Εδώ και μερικές μέρες οι πολιτικές εξελίξεις στην Βουλγαρία είναι ραγδαίες και αντιφατικές Δραμ ατικές εξελίξεις αναμένονται στην Βουλγαρία, λίγο καιρό μόνο μετά από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από συνασπισμό κομμάτων. Κατατέθηκε πρόταση μομφής από το… συγκυβερνών κόμμα, με επίσημη αιτιολογία την «δημοσιονομική πολιτική», αλλά με τις δηλώσεις τους οι Βούλγαροι πολιτικοί δημοσιοποίησαν τους πραγματικούς λόγους. Όπως μετέδωσε η Βουλγαρική Ραδιοφωνία, εδώ και μερικές μέρες οι πολιτικές εξελίξεις στην Βουλγαρία είναι ραγδαίες και αντιφατικές. Αφού την περασμένη εβδομάδα το «Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών», μαζί με τους «Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας», τάχθηκαν ξαφνικά υπέρ πρόωρων κοινοβουλευτικών εκλογών, και εχθές ο ηγέτης του κυβερνόντος Σοσιαλιστικού κόμματος κ. Σεργκέϊ Στανίσεφ κάλεσε την κυβέρνηση να παραιτηθεί και διεξαγωγή πρόωρων εκλογών μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Η πρόταση ξαφνιάζει

Η Ευρώπη διψάει για φυσικό αέριο και γι' αυτό ξεκίνησε πριν χρόνια την αναζήτηση για το  Νότιο Διάδρομο , που κατέληξε στην κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ. Ο αγωγός ΤΑΝΑΡ θα μεταφέρει αέριο απ' το Αζερμπαϊτζάν στην Τουρκία κι από εκεί ο ΤΑΡ, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας, θα μεταφέρει το αέριο στην Ιταλία και το κεντροευρωπαϊκό σύστημα αγωγών. Αρκετοί αγωγοί ήταν υποψήφιοι για την υλοποίηση του Νότιου Διαδρόμου (Nabuc c o, ITGI, South Stream, AGRI) και η Ευρώπη κατέληξε ότι το αέριο στο Νότιο Διάδρομο δεν πρέπει να είναι ρωσικό. Η πρόκριση του ΤΑΡ το 2013 ουδόλως αποθάρρυνε τους Ρώσους, που  ξεκίνησαν άμεσα συζητήσεις  με τις εμπλεκόμενες στο South Stream χώρες. Αυτό έφερε ανατριχίλα στους ισχυρούς της Ευρώπης, που θέλουν αυτοί να ρυθμίζουν τα της ενέργειας στην περιοχή κι έσπευσαν να βάλουν το Δεκέμβριο ένα κοινοτικό αξιωματούχο να ανακοινώσει ότι όλες οι διμερείς συμφωνίες της Ρωσίας με τις εμπλεκόμενες χώρες παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο σε τουλάχιστον τρία σημεία: στο

Η δημόσια τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Σταϊνμάγιερ για την ανάγκη σύγκλησης Δεύτερης Γενεύης για την Ουκρανία αποτελεί, σε δημόσιο τουλάχιστον επίπεδο, ουσιαστική διαφοροποίηση από την μέχρι και σήμερα αμερικανική θέση, ότι η συμφωνία τερματισμού των συγκρούσεων κατέρρευσε με ευθύνη της Μόσχας. Οι δηλώσεις Σταϊνμάγιερ ολοκληρώνουν τη σύμπηξη ενός ευρύτατου πλέον, αν όχι πλειοψηφικού στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., μετώπου «απρόθυμων» να παρακολουθήσουν τις ΗΠΑ στην εκστρατεία της Ουκρανίας. Από τη μια μεριά η Πολωνία, οι τρεις Βαλτικές Χώρες και η Ρουμανία υπερπρόθυμες να στηρίξουν όχι μόνον χωρίς επιφυλάξεις αλλά και με πλειοδοσία τη σκληρή γραμμή των ΗΠΑ απέναντι στην Ρωσία. Από την άλλη, η Τουρκία και οι χώρες διέλευσης του αγωγού φυσικού αερίου Southstream, Αυστρία, Ουγγαρία, Σερβία και Βουλγαρία, που επιλέγουν την περιφρούρηση της ενεργειακής συμμαχίας με τη Μόσχα προς μεγάλη ικανοποίηση τόσο του Κρεμλίνου όσο και της Καγκελαρίας. Στο ευρύ αυτό μέτωπο, που