IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η εχθρότητα προς το Ιράν (τρόπον τινά ελάσσονα εταίρο στην διαμορφούμενη ευρασιατική συμμαχία Ρωσίας-Κίνας) αποτελεί ούτως ή άλλως χαρακτηριστικό γνώρισμα της ομάδας Trump και η προσπάθεια συγκρότησης ενός σουνιτικού μετώπου με αντι-ιρανική αιχμή φαίνεται πως έχει ήδη δρομολογηθεί – έστω και αν συνεπάγεται την αξιοποίηση δυνάμεων που έχουν μέχρι πρόσφατα στηρίξει παντοιοτρόπως τον τζιχαντισμό.Η Τουρκία σαν έτοιμη από καιρό δείχνει ήδη να προσαρμόζεται – αλλάζοντας για άλλη μία φορά τη μεσανατολική πολιτική της. Αν η πολιτική Obama σκόρπισε το χάος στη Μέση Ανατολή επιμένοντας στην επιδίωξη αντιφατικών στόχων (καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους αλλά και "αλλαγή καθεστώτος” στη Δαμασκό, με αξιοποίηση τζιχαντιστών ανταρτών, χωρίς άμεση αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή) η διαφαινόμενη πολιτική Trump φιλοδοξεί να την ξεπεράσει – στρώνοντας το έδαφος για την παράταση και διεύρυνση της αιματοχυσίας. Για τη νέα αμερικανική κυβέρνηση η συντριβή του Ισλαμικού Κράτους υποτίθεται

 Ντονμπάς-Λεβάντε: δύο πόλεμοι με ένα μοναδικό σκοπό.  Επιφορτισμένος με την αποστολή να φράξει τον «νέα δρόμο του μεταξιού» που πρέπει να περάσει από τη Σιβηρία και να συνδεθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ουκρανίας, ο πρόεδρο Πέτρος Ποροσένκο ήρθε, στις 21 Σεπτεμβρίου, για να επαναλαμβάνει στο Συμβούλιο Ασφαλείας την αγγλοσαξονική προπαγάνδα σχετικά με το πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράκ, ο οποίος στοχεύει να φράξει την ιστορική διαδρομή του «δρόμου του μεταξιού». Το δυτικό κοινό ενθουσιάστηκε με τη ρωσοαμερικανική κατάπαυση του πυρός στη Συρία και πίστεψε ότι μπορούσε να επαναφέρει την ειρήνη. Είναι σαν να μην έχεις μνήμη από την έναρξη του πολέμου και να μη καταλάβεις τίποτα για τα διακυβεύματα που επιδιώκει. Επεξηγήσεις ... Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία ) Η κατάπαυση του πυρός στη Συρία δεν κράτησε παρά μόνο την εβδομάδα του Μπαϊραμιού. Ήταν η πολλοστή εκεχειρία μετά την υπογραφή της ειρήνης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Δεν διήρκεσε

    ''Αποκαλύπτεται έτσι το παράδοξο, μετά από τέσσερα χρόνια σπαραγμού της Συρίας, η μικρής εμβέλεια στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας να έχει πολλαπλάσια πολιτική "μόχλευση” - αντίθετα από τις μαζικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή των τελευταία δεκαπενταετία, οι οποίες κατέληξαν στο πολιτικό κενό που τώρα εκμεταλλεύεται η Μόσχα.'' Η Παρασκευή βρίσκει τους υπουργούς Εξωτερικών μιας σειράς κρατών (ΗΠΑ, Ρωσίας, Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας, Ιράν, Ιορδανίας, Αιγύπτου, Λιβάνου, Κατάρ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας) να διαβουλεύονται στη Βιέννη για τη συριακή κρίση – μετά από αλλεπάλληλες συναντήσεις σε υποσύνολα ή σε διμερές επίπεδο που ξεκίνησαν από την προηγουμένη. "Η υπέρβαση δεν θα έρθει την Παρασκευή” προειδοποίησε όσους αδημονούν για απτά αποτελέσματα ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας Frank-Walter Steinmeier, άρτι αφιχθείς από την Αθήνα. Ωστόσο, και μόνο η σύγκληση της συνάντησης της Βιέννη

 Το καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού των ισχυρών στο Νταβός της Ελβετίας λειτουργεί ως «πυξίδα» για τις κατευθύνσεις προς τις οποίες θα μετακινηθούν οι «τεκτονικές πλάκες» της διεθνούς οικονομίας και πολιτικής . Και οι 2.500 συμμετέχοντες στο φετινό, 44ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που ξεκινά την Τετάρτη, φέρονται να αναμένουν θεαματικές εξελίξεις, αν κρίνουμε από τον τίτλο της διοργάνωσης: «Αναμορφώνοντας τον κόσμο». Όμως, η  περιοχή του πλανήτη όπου έχουν δρομολογηθεί οι κρισιμότερες γεωπολιτικές αλλαγές είναι και η πιο ευαίσθητη για την παγκόσμια ενεργειακή τροφοδοσία .Έτσι, ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Χασάν Ροχανί, θα λάβει τον λόγο στο Νταβός την Πέμπτη, λίγο μετά την ενεργοποίηση της ενδιάμεσης συμφωνίας των μεγάλων δυνάμεων με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα και ενώ οι άνθρωποι των αγορών οραματίζονται, προτρέχοντας, τις ευκαιρίες που θα προκύψουν από την αναμενόμενη άρση της απομόνωσης του Ιράν. Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη της Χώρας των Άλπεων, ήτοι στο Μο

Πλήρης αιφνιδιασμός για εταίρους και αντιπάλους, διπλωμάτες και αναλυτές, ειδήμονες και μη: Πριν καν κλείσουν δύο μήνες από την παρέμβαση Ομπάμα που απειλούσε τη Δαμασκό με πυραυλικές επιθέσεις για τη χρήση χημικών όπλων, το τοπίο στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι αγνώριστο: Προσέγγιση - διάλογος ΗΠΑ-Ρωσίας που οδηγεί όχι μόνον σε συμβιβασμό για τη Συρία που διασώζει το καθεστώς Ασαντ αλλά και επιταχύνει τον διάλογο εφ' όλης της ύλης της Ουάσιγκτον με το Ιράν του νεοεκλεγέντος προέδρου Ρουχανί. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας δεν θα περιορισθεί στη Συρία και εξίσου σαφές ότι ο διάλογος της Ουάσιγκτον με το Ιράν δεν θα περιορισθεί στον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της χώρας αλλά στοχεύει στη συνολική εξομάλυνση. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι ο διάλογος ΗΠΑ-Ρωσίας έχει μια σταθερή βάση κοινών ζωτικών συμφερόντων των δύο χωρών στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή, την αποτροπή περαιτέρω διασποράς των πυρηνικών όπλων αλλά και την καταπολέμησ

Εάν στη δεύτερη εποχή της παγκοσμιοποίησης, η οποία πλήττεται επί πλέον από την κρίση υπερχρέωσης της Δύσης, προστεθεί μία δεύτερη πετρελαϊκή κρίση, ενδεχομένως από το σχεδιαζόμενο πόλεμο στη Συρία, έχουμε την άποψη ότι θα τελειώσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως η πρώτη – απότομα, ξαφνικά, απρόβλεπτα, με έναν 3 ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εποχή της πρώτης παγκοσμιοποίησης (τέλη του 19 ου αιώνα) τελείωσε ξαφνικά, απότομα και απρόβλεπτα, με το ξέσπασμα του 1 ου Παγκοσμίου Πολέμου. Λίγες ημέρες πριν, τα χρηματιστήρια λειτουργούσαν απρόσκοπτα – σταματώντας εντελώς τις συναλλαγές, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Μετά τον πόλεμο ακολούθησε η χρεοκοπία της Γερμανίας, η Μεγάλη Ύφεση, η άνοδος του ναζισμού, ο 2 ος Παγκόσμιος Πόλεμος κοκ. – με το ξεκίνημα της περιόδου της δεύτερης παγκοσμιοποίησης να τοποθετείται στη δεκαετία του 1970 , όπου εγκαταλείφθηκε από τις Η.Π.Α. ο κανόνας του χρυσού, ενώ καταργήθηκαν σταδιακά οι έλεγχοι, καθώς επίσης οι «ρυθμίσεις» των χρηματοπιστω