IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το ερώτημα για το πώς πρέπει να προχωρά μια χώρα στην αναδιάρθρωση του χρέους της είναι σήμερα περισσότερο πιεστικό από ποτέ, αναφέρει ο νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stiglitz σε άρθρο που συνυπογράφει με τον Martin Guzman στο ''Project Syndicate''. Σχολιάζοντας την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012, ο Stiglitz σημειώνει ότι η χώρα έπαιξε σύμφωνα με τους κανόνες των χρηματοοικονομικών αγορών και κατάφερε να οριστικοποιήσει την αναδιάρθρωση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η συμφωνία ήταν κακή και δεν βοήθησε την οικονομία να ανακάμψει. Τρία χρόνια αργότερα, η Ελλάδα είναι σε απελπιστική ανάγκη και χρειάζεται νέα αναδιάρθρωση, αναφέρει. Όπως σημειώνει, οι συντετριμμένοι οφειλέτες χρειάζονται μια καινούργια αρχή. Υπερβολικές κυρώσεις οδηγούν σε παιχνίδια αρνητικού αθροίσματος, με τον οφειλέτη να μην μπορεί να ανακάμψει και τους πιστωτές να μην επωφελούνται από τη μεγαλύτερη ικανότητα αποπληρωμής που θα δημιουργούσε η ανάκαμψη. Σε

Παράνοια η επιμονή στην εφαρμογή του Μνημονίου Οι ηγέτες της ΕΕ συνεχίζουν να παίζουν ένα παιγνίδι ακραίας πολιτικής με την ελληνική κυβέρνηση, ενώ η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τις αξιώσεις των πιστωτών της καλύπτοντας πολύ περισσότερο από το μισό δρόμο, επισημαίνει ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς σε άρθρο του στο '' Project Syndicate'' . «Ωστόσο η Γερμανία και οι λοιποί πιστωτές της Ελλάδας συνεχίζουν να αξιώνουν να ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα το οποίο έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτυχημένο και το οποίο λίγοι οικονομολόγοι πίστεψαν ποτέ ότι θα μπορούσε, μπορεί ή θα έπρεπε να εφαρμοστεί » , επισημαίνει ο Αμερικανός οικονομολόγος . Η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας από ένα πολύ μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα σε ένα πλεόνασμα ήταν κάτι το σχεδόν άνευ προηγουμένου, αλλά η αξίωση να επιτύχει η χώρα ένα πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ ήταν παράλογη, υπογραμμίζει ο διεθνής οικονομολόγος. Δυστυχώς την εποχή που η «τρόικα» περιέλ

Το λάθος      Την εκτίμηση ότι το Grexit είναι η μόνη επιλογή της Ελλάδας, αν η Γερμανία και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί  δεν αλλάξουν το «αποδεδειγμένα καταστροφικό» πρόγραμμα λιτότητας που της έχουν επιβάλει, έκανε ο νομπελίστας Οικονομολόγος  Τζόζεφ Στίγκλιτς. «Αν η Γερμανία και οι υπόλοιποι εταίροι της Ελλάδας αρνηθούν να αλλάξουν το πρόγραμμα που έχει αποδειχτεί λάθος δεν υπάρχει εναλλακτική για την Ελλάδα. Ναι, θα προχωρούσα σε Grexit», ήταν η απάντηση του αναγνωρισμένου οικονομολόγου στην ερώτηση «τι θα έκανε αν βρισκόταν στη θέση της Ελλάδας» που η δημοσιογράφος του Bloomberg του έκανε. «Τα μοντέλα της ΕΚΤ του ΔΝΤ, του Βερολίνου, των δανειστών, αποδείχθηκαν καταστροφή. Βγάζουν προβλέψεις επί προβλέψεων της αποτυχίας Θα πάρετε μηδέν αν προτείνετε τέτοιο μοντέλο πρόγραμμα λέω στους φοιτητές μου. Απέτυχαν να προβλέψουν την κρίση του 2008 με αυτά τα μοντέλα, δεν διδάχθηκαν», σχολίασε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς και κάλεσε την Γερμανία να παραδεχτεί την τοξικότητα της λιτότητ

«Αδιανόητος ο τρόπος της» σύμφωνα με τον οικονομολόγο  Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση και αυτό αποτελεί πραγματικά ένα σφάλμα, δηλώνει στην γαλλική εφημερίδα Les Echos ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς.  Σε ερώτηση για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΚΤ παρεμβαίνει στο ζήτημα της Ελλάδας, ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος απαντά ότι «πρόκειται για έναν τρόπο αδιανόητο τρόπο για έναν δημόσιο φορέα.  »Είναι λίγο σαν οι αμερικανοί ηγέτες να άφηναν την Καλιφόρνια να φτάσει στην χρεοκοπία χωρίς να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι! Η ΕΚΤ δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι πραγματικά λάθος.  »Η στάση της δεν είναι μεμπτή μόνον σήμερα, ήταν και κατά την διάρκεια της κρίσης, κυρίως στην διαχείριση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Η ΕΚΤ, της οποίας προήδρευε τότε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ήταν αντίθετη σ' αυτό για καιρό.  »Η κύρια ανησυ

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ανανεώσουμε τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών για την δημιουργία ενός πολυεθνικού νομικού πλαισίου για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Joseph Stiglitz  Τι έγραψε ο νομπελίστας οικονομολόγος για τις περιπτώσεις χρέους της Αργεντινής και της Ελλάδας   Για την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους χωρών όπως η Αργεντινή και η Ελλάδα γράφει σε πρόσφατο άρθρο του ο Νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ακολουθούν αποσπάσματα: «Τον περασμένο Ιούλιο, όταν ο ομοσπονδιακός δικαστής των ΗΠΑ Τόμας Γκρίζα έκρινε ότι η Αργεντινή έπρεπε να αποπληρώσει στο ακέραιο τα λεγόμενα ληστρικά αμοιβαία κεφάλαια που είχαν αγοράσει το δημόσιο χρέος της σε πολύ χαμηλές τιμές, η χώρα αναγκάστηκε να κηρύξει χρεοκοπία. Thomas Griesa Η απόφαση είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο, επηρεάζοντας ομόλογα που εκδίδονται σε μια ποικιλία δικαιοδοσιών, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα δικαστήρια των ΗΠΑ έχουν λόγο σε συμβάσεις που εκτελούνται σε άλλες χώρες. Από

Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ   Κορυφαίοι οικονομολόγοι και πανεπιστημιακοί, συνολικά 18 σε αριθμό, μεταξύ των οποίων και οι Τζ. Στίγκλιτζ και Χρ. Πισσαρίδης, υπογράφουν άρθρο που δημοσιεύεται σήμερα στη βρετανική οικονομική εφημερίδα Fianancial Times και ζητούν πραγματισμό στις διαπραγματεύσεις και επίτευξη συμφωνίας με την Ελλάδα. Συμφωνία για την Ελλάδα ζητούν 18 διακεκριμένοι οικονομολόγοι  Ταυτόχρονα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με ενδεχόμενη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τονίζουν πως ανάπτυξη στην Ελλάδα, σημαίνει ανάπτυξη και στην ευρωζώνη. Ειδικότερα, επισημαίνουν, μεταξύ άλλων ότι:  "Οι δυσκολίες στη διαπραγμάτευση ανάμεσα στην Ελλάδα και το Eurogroup δημιουργούν πραγματικό κίνδυνο μη επίτευξης συμφωνίας – με πιθανές σοβαρές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Η ουσία μίας οικονομικής ένωσης είναι το δούναι και λαβείν – δίνοντας τώρα μπορείς να ωφεληθείς αργότερα -αλλά κ

Joseph Stiglitz   Από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται κατά μέτωπο από τη κρίση του χρέους και πολλές χώρες στραγγαλίζονται από τους πιστωτές, εμφανίζεται στον ορίζοντα η προοπτική της παύσης πληρωμών. Η πλειοψηφία δεξιών και αριστερών οικονομολόγων εκτιμά ότι πρέπει να αποφευχθεί η διακοπή εξόφλησης του χρέους. Οι πιστώσεις που χορηγήθηκαν επειγόντως από τη Τρόικα στην Ελλάδα (Μάης 2010), στην Ιρλανδία (Νοέμβρης 2010), στη Πορτογαλία (Μάης 2011) και στη Κύπρο (Μάρτης 2013) χορηγήθηκαν με το πρόσχημα ότι έπρεπε να αποφευχθεί η στάση πληρωμών που θα είχε, όπως έλεγαν, καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς των παραπάνω χωρών. Ωστόσο, βρίσκουμε σε πολλές οικονομικές έρευνες ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της απόφασης αναστολής της αποπληρωμής του χρέους. Επιπλέον, σήμερα, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ότι οι όροι που συνδέονται με αυτές τις πιστώσεις συνδυαζόμενοι με την αύξηση του χρέους έχουν δραματικές συνέπειες για τους λαούς, αρχής γενομένης από τον ελληνικό λαό. Έχει έ

  Joseph Stiglitz Η ευρωζώνη πρέπει να μείνει ενωμένη αλλά αν διασπαστεί, θα ήταν καλύτερο να φύγει η Γερμανία παρά η Ελλάδα, δήλωσε σήμερα στο CNBC, ο βραβευμένος με Νόμπελ, οικονομολόγος, Joseph Stiglitz. «Ενώ ήταν ένα πείραμα για να φέρει σε επαφή τα κράτη μέλη της Ευρώπης, τίποτα δεν έχει διχάσει την Ευρώπη περισσότερο, όσο το ευρώ» , δήλωσε ο Stiglitz. Ο κίνδυνος μιας χρεοκοπίας στην Ελλάδα έχει αυξηθεί μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις χθεσινές πρόωρες εκλογές, εγείροντας ανησυχίες για το ενδεχόμενο ελληνικής εξόδου από τη ζώνη του ευρώ. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη οικονομία που αγωνίζεται κάτω από το ευρώ και γι 'αυτό απαιτείται μια νέα προσέγγιση, είπε ο Stiglitz. «Οι πολιτικές που η Ευρώπη επέβαλλε στην Ελλάδα δεν έχουν αποδώσει και αυτό ισχύει και για την Ισπανία και για άλλες χώρες». Ο καθηγητής του Κολούμπια, είναι ένας από τους 18 διακεκριμένους οικονομολόγους ο οποίος συνέγραψε ένα γράμμα, λέγοντας ότι η Ευρώπη θα ωφεληθεί από την προσφορά στην Ελλάδα ενός νέου

Μια ύπουλη τάση αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Μια χώρα που βίωσε την ανάπτυξη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει πλέον αρχίσει να αποδομείται τόσο πολύ που όταν η Μεγάλη Υφεση χτύπησε, το 2007, κανείς δεν μπορούσε πια να αγνοήσει τις διαιρέσεις που καθόρισαν το αμερικανικό οικονομικό τοπίο. Πώς έγιναν οι ΗΠΑ η ανεπτυγμένη χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες; Ενα ρεύμα αυτής της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης που εμφανίζεται στο σημαντικό βιβλίο του Τόμας Πικετί «Capital in the Twenty - First Century» (Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα) βασίζεται στην ιδέα ότι τα άκρα στον πλούτο και στα εισοδήματα είναι εγγενή στον καπιταλισμό. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όχι ως κανόνα, αλλά ως παρέκκλιση. Πρόκειται για μια επιφανειακή ανάγνωση του έργου του Πικετί, που προσφέρει ένα θεσμικό πλαίσιο για την κατανόηση της όξυνσης της ανισότητας χρόνο με τον χρόνο. Δυστυχώς αυτό το σημείο της ανάλυσης