IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι εμπνευστές των αιματηρών επιθέσεων στη Σρι Λάνκα, με αρχικό στόχο τρεις ρωμαιοκαθολικούς ναούς και τρία δημοφιλή στους τουρίστες πολυτελή ξενοδοχεία και τραγικό απολογισμό τουλάχιστον 290 νεκρούς (ανάμεσά τους και περίπου 35 αλλοδαποί) απέβλεπαν προφανώς στο να προκαλέσουν την μεγαλύτερη δυνατή αίσθηση διεθνώς, στο πνεύμα της αυτο-εκπληρούμενης προφητείας της "σύγκρουσης των πολιτισμών”, αλλά και να παρέμβουν καταλυτικά στις εσωτερικές ισορροπίες μιας χώρας ήδη αποσταθεροποιημένης, αλλά και "πολιορκούμενης” από τις βλέψεις διαφορετικών πρωταγωνιστών των γεωπολιτικών ανταγωνισμών των ημερών. Η επιλογή του χρόνου είναι χαρακτηριστική: ανήμερα του Πάσχα των Δυτικών, όπως έχουμε δει να συμβαίνει το 2012 με τις επιδρομές της οργάνωσης Μπόκο Χαράμ εναντίον χριστιανικών εκκλησιών της βόρειας Νιγηρίας (38 νεκροί), το 2015 με την επίθεση εναντίον Χριστιανών φοιτητών του Πανεπιστημίου της Γκαρίσσα στην Κένυα (148 νεκροί) ή το 2016 με τη βομβιστική επίθεση σε κατάμεστο πάρκ

  Λόντοντερι. Συγκρούσεις διαδηλωτών με Βρετανούς στρατιώτες. Στις «μάχες των οδοστρωμάτων» συμμετείχαν άτομα ετερόκλητης προέλευσης. H αρχή της σταδιακής κατάκτησης της Ιρλανδίας από τη Μεγάλη Βρετανία τοποθετείται στο έτος 1170. Με την πάροδο των αιώνων η Ιρλανδία βίωσε πολέμους και εσωτερικές εντάσεις μεταξύ των διαφορετικών φυλών (clans), ενώ από το 1880 με την «Πράξη Ενωσης» (Act of Union) στερήθηκε την αυτονομία της και αποτέλεσε τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι διαρκείς εντάσεις, οι πόλεμοι αλλά κυρίως η πολιτική των Αγγλων έναντι των φυλών των Ιρλανδών διέρρηξαν την ενότητα και τους δεσμούς των τελευταίων. Παρ’ όλα αυτά οι βόρειες φυλές διατήρησαν την ιδιαίτερη γλώσσα τους και αλώβητα τα ήθη και τα έθιμά τους. Στη συνέχεια οι κατά διαστήματα αιματηρές εξεγέρσεις έδειχναν ότι οι Ιρλανδοί διατηρούσαν τη μνήμη της ανεξαρτησίας τους από τους Βρετανούς. Η λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε την πολιτική αντιπαράθεση με τη διχοτόμηση της Ιρλανδίας. Στις έξι Κομητείες

Μαίρη Μπόση: Με ανέξοδες ρητορείες  δεν αντιμετωπίζεται η τρομοκρατία. Τον κώδωνα του κινδύνου για τη δράση της τρομοκρατίας και τη μετάλλαξή της κρούει η καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας του Πανεπιστημίου Πειραιά, Μαίρη Μπόση, η οποία με αφορμή την επίθεση στον Σκάι επισημαίνει την ανάγκη συλλογικής και αποφασιστικής αντιμετώπισης της βίας.  Σύμφωνα με την κ. Μπόση η μετάλλαξη που έχει υποστεί σήμερα η τρομοκρατία αρχίζει και δημιουργεί μια διάσταση που περνάει την έννοια της και μπαίνει ουσιαστικά στην έννοια της ασφάλειας. «Oι δικές μας οι οργανώσεις» σημειώνει χαρακτηριστικά «δεν έχουν πλέον το ιδεολογικό περίβλημα. Εμφανίζονται με ένα ασαφές και θολό ιδεολογικό υπόβαθρο στις "διεκδικήσεις" τους, με αποτέλεσμα οι παραδοσιακές μορφές οργάνωσης να κλείνουν τον κύκλο τους και στην θέση τους να εμφανίζονται μικρότερες ομάδες που δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν και να ελεγχθούν» Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα - Κυρία Μπόση, η χθεσινή επίθεση στον ραδι

Turkey's President Recep Tayyip Erdogan, right, and his Chinese President Xi Jinping (Το άρθρο αποτελεί την συνέχεια του  πρώτου μέρους  στο οποίο αναφερθήκαμε στο παρελθόν του ΕΤΙΜ) Το χτύπημα στην Κωνσταντινούπολη Την Πρωτοχρονιά του 2017 στην Κωνσταντινούπολη σε μια πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση ένας  άνδρας σκότωσε 39 άτομα σε ένα κέντρο διασκέδασης . Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε αμέσως το ISIS. Είχαν προηγηθεί ήδη άλλες 4 επιθέσεις μέσα στο 2016 οι οποίες είχαν στοιχίσει τη ζωή σε 87 ανθρώπους. Το 2015 σε δυο μόνο επιθέσεις 135 άνθρωποι έπεσαν θύματα της τρομοκρατίας. Οι τουρκικές Αρχές την 17 Ιανουαρίου  ανακοίνωσαν την σύλληψη του Abdulkadir Masharipov , Ουζμπέκου υπηκόου και κάτοικου Τουρκίας από το 2016. Ο Masharipov συνελήφθη στο σπίτι ενός Κιργίζιου υπηκόου, στο Esenyurt, ένα δήμο της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με τις Αρχές οι καταθέσεις των μαρτύρων είχαν συμβάλει σημαντικά στην επιτυχία τους καθώς, σ

Λίγες εβδομάδες μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, ο Νόαμ Τσόμσκι σε μια διάλεξή του στο ΜΙΤ, στις 18 Οκτωβρίου 2001, αναλύει γιατί οι Αμερικανοί ηγέτες δεν έχουν πάντα συνείδηση των αποτελεσμάτων που έχει η μανία τους να νικούν κάθε αντίπαλο. Και οι νίκες του χθες μπορεί αύριο να κοστίσουν ακριβά. Πρέπει να βασιστούμε σε δύο αξιώματα. Το πρώτο είναι ότι τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 συνιστούν μια τρομερή φρικαλεότητα, ίσως τη μεγαλύτερη ακαριαία απώλεια ανθρώπινων ζωών στην ιστορία, με εξαίρεση τους πολέμους. Το δεύτερο αξίωμα είναι ότι στόχος μας θα έπρεπε να είναι να μειώσουμε τον κίνδυνο να επαναληφθούν τέτοιες επιθέσεις, είτε είμαστε εμείς τα θύματά τους είτε τις υφίσταται κάποιος άλλος. Αν δεν δέχεστε αυτά τα δύο σημεία αφετηρίας, αυτό που θα ακολουθήσει δεν σας αφορά. Αν τα δέχεστε, πολλά ακόμη ερωτήματα προκύπτουν. Ας αρχίσουμε με την κατάσταση στο Αφγανιστάν. Στο Αφγανιστάν, υπήρχαν μερικά εκατομμύρια άτομα τα οποία απειλούνταν από λιμό. Αυτό συνέβ