Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα TURKEY-Ottomanism as the new nationalism

Γιατί Ρωσία και Τουρκία ερίζουν για το “κέντρο του τουρανικού κόσμου”.

Εικόνα
  Γιατί Ρωσία και Τουρκία ερίζουν  για το “κέντρο του τουρανικού κόσμου”. Η 45λεπτη συνάντηση που είχαν την Τετάρτη στο προεδρικό μέγαρο της Άγκυρας ο Ταγίπ Ερντογάν και ο σύμμαχός του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, δεν περιορίσθηκε στην εξέταση των τρεχουσών πολιτικών εξελίξεων. Πιστός στον μεγαλοϊδεατισμό του, ο Μπαχτσελί δώρισε στον Ερντογάν έναν χάρτη του "τουρκικού κόσμου”, ο οποίος εμφανίζεται να εξαπλώνεται σε μεγάλο τμήμα της Ευρασίας. Η χρωματική σημειολογία του χάρτη είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Με κόκκινο σημειώνονται τα ανεξάρτητα κράτη των οποίων ο πληθυσμός ανήκει στην τουρανική (ευρύτερη τουρκική, στα αγγλικά Turkic) οικογένεια λαών: Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν και Κιργιζία. Με ανοιχτό πράσινο, αυτόνομες περιφέρειες της Κίνας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας με αντίστοιχη εθνολογική σύσταση, όπως το Σιντζιάνγκ των Ουιγούρων ή οι δημοκρατίες της Γιακουτίας, της Χακασίας, της Τούβα κ.ο.κ., οι οποίες προφανώς υ

Το υψηλό κόστος μιας απρόβλεπτης Τουρκίας.

Εικόνα
 Το υψηλό κόστος μιας απρόβλεπτης Τουρκίας. Το διάστημα 2019-2020, η τουρκική ηγεσία ξεκίνησε μια σειρά στρατιωτικών πρωτοβουλιών και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Εκτός από τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν έναντι της Αρμενίας, χάρη στη στρατιωτική υποστήριξη της Άγκυρας στο Μπακού, οι πρωτοβουλίες δεν απέδωσαν και πολύ. Αντιθέτως -από τις δραστηριότητες της στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη μέχρι το αδιέξοδο στην επαρχία Ιντλίμπ της κυρίας και την προσπάθεια να ωθήσει απελπισμένους πρόσφυγες στα σύνορα με την Ελλάδα- η Άγκυρα κατέληξε περισσότερο απομονωμένη διπλωματικά από ποτέ άλλοτε στα 19 χρόνια διακυβέρνησης του ΑΚΡ. Ευτυχώς, το 2021 ήταν πιο ήσυχο. Στο εσωτερικό, η οικονομία κλυδωνίζεται, το δικαστικό σύστημα πολιτικοποιείται και η ηγεσία αποστασιοποιείται από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης για θέματα κράτους δικαίου. Και ως κορυφή, τα ρωσικά πυραυλικά συστήματά S-400 έχουν γίνει το σημείο τριβής με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Τα σχόλια αφθονούν. Ορισμένοι Τούρκοι παρατ

Η Τουρκία ανατρέπει το ισοζύγιο δυνάμεων στην περιοχή μας.

Εικόνα
   Η Τουρκία ανατρέπει το ισοζύγιο δυνάμεων στην περιοχή μας.   Στο μόνο πράγμα που συμφωνούν όλες οι πλευρές στην Κύπρο είναι πως η Τουρκία αποτελεί σήμερα την νούμερο ένα απειλή για το νησί. Οι στόχοι που από καιρό έχει θέσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν έχουν να κάνουν με την Τουρκία και το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, αλλά επεκτείνονται σε γεωστρατηγικό επίπεδο. Ωστόσο, μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε μια συνεδρία μέσα από την οποία να αναλυθεί η τουρκική πολιτική όπως διαμορφώνεται τη δεδομένη στιγμή.  Την περασμένη Τρίτη η επιτροπή Εξωτερικών της Βουλής έκανε το πρώτο βήμα για να αλλάξει τα δεδομένα και συγκάλεσε ειδική συνεδρία με αντικείμενο την εξωτερική πολιτικής της Τουρκίας, όπως αυτή διαμορφώνεται και με τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν. Στη συνεδρία αυτή δεν ήταν μόνο πολιτικά πρόσωπα αλλά προσκλήθηκαν και δύο ακαδημαϊκοί, οι οποίοι για χρόνια τώρα μελετούν την Τουρκία και την εξωτερική πολιτική της σε όλο το φάσμα.   Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, όχι μόνο τώρα ως υπουργός Εξωτερικών α

Γιατί ο Ερντογάν παλεύει να ελέγξει την πύλη επικοινωνίας των Ταλιμπάν με τον υπόλοιπο κόσμο.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Τα σχέδια του Ερντογάν για το μέλλον του Αφγανιστάν  και ποιοι τον λένε “τζιχαντιστή με κοστούμι επιχειρηματία” Afghan refugees in Pakistan. Source: -/AFP/Getty Images Γιατί ο Ερντογάν παλεύει να ελέγξει την πύλη επικοινωνίας των Ταλιμπάν με τον υπόλοιπο κόσμο. Πολλά αφτιά στην Άγκυρα "τεντώθηκαν" σίγουρα τη Δευτέρα, όταν εκπρόσωπος των Ταλιμπάν ανέφερε ότι η Τουρκία και το Κατάρ θα βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της λειτουργίας του αεροδρομίου της Καμπούλ. Μολονότι ο Ζαμπιουλάχ Μουτζαχέντ δεν ανέφερε κατά πόσο κάποια από τις δύο αυτές χώρες θα αναλάβει τη διαχείριση του βασικού διεθνούς αεροδρομίου του Αφγανιστάν, δεν απέκλεισε κάτι τέτοιο. Η σημασία του αεροδρομίου Για την κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο έλεγχος του αεροδρομίου είναι ζωτικής σημασίας για την απόκτηση από πλευράς Τουρκίας ερεισμάτων στο νέο - υπο την ηγεσία των Ταλιμπάν - Αφγανιστάν. Η Άγκυρα είχε προσφερθεί να διασφαλίσει την περίμετρο γύρω από το αεροδρόμιο, ακόμη και όταν η κ

Η εργαλειοποίηση της θρησκείας από τον Ερντογάν. Πώς σχεδιάζει να αναλάβει την ηγεσία της παγκόσμιας ισλαμικής κοινότητας*

Εικόνα
  Το Ισλάμ στην Τουρκία διδάσκεται ως πολιτική για να συνδυάζεται με την επιστήμη και την τεχνολογία προς επίτευξη του σκοπού που είναι η παγκόσμια επικράτηση της Τουρκίας και του τουρκικού ή οθωμανικού ιδεώδους για την παγκόσμια τάξη. Άνθρωποι βγαίνουν από τον τερματικό σταθμό διεθνών αφίξεων στο νέο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, κάτω από τις εικόνες του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Ataturk και του Τούρκου προέδρου  Ερντογάν, στις 16/7/2019. REUTERS/Marius Bosch   Η εργαλειοποίηση της θρησκείας από τον Ερντογάν. Πώς σχεδιάζει να αναλάβει την ηγεσία  της παγκόσμιας ισλαμικής κοινότητας*   Η Τουρκία, σύμφωνα με τον Samuel Huntinghton, είναι μια χώρα διχασμένη. Η δυσκολία να την τοποθετήσει κανείς σε ορισμένη γεωγραφική περιοχή ή σε ορισμένο πολιτισμό οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρξε πάντοτε μια «συνοριακή» χώρα. Μια ματιά στον χάρτη θα δείξει γιατί η Τουρκία δεν εμπίπτει σε καμία από τις γεωγραφικές διαιρέσεις που οι Δυτικοί μελετητές έχουν επισημάνει για την μελέτη ενός πολυσύνθε

Το μεταναστευτικό γίνεται πρόβλημα και για την Τουρκία.

Εικόνα
  Ο Ερντογάν χτίζει τη νέα Οθωμανία  και ταυτοχρόνως σκάβει το λάκκο του. Το μεταναστευτικό γίνεται πρόβλημα και για την Τουρκία,  σύμφωνα με την αντιπολίτευση Όταν ο  Ερντογάν  ρωτήθηκε για την εθνική του καταγωγή, είπε επί λέξει:  « Όταν ρώτησα τον πατέρα μου για την εθνική μας καταγωγή μου είπε ότι κι εκείνος είχε απευθύνει στον πατέρα του το ίδιο ερώτημα και έλαβε την εξής απάντηση: Δεν έχει σημασία η καταγωγή μας, σημασία έχει ότι είμαστε μουσουλμάνοι » . Σ’ αυτή τη φράση κρύβεται η εθνοθρησκευτική ιδεολογία του Ερντογάν. Μπορεί να υπερασπίζεται εθνικιστικές θέσεις το τελευταίο διάστημα και να μιλά για ένα έθνος, μία θρησκεία, μία σημαία, όμως αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι συγκυβερνά με τους υπερεθνικιστές, τα «ένστικτα» των οποίων πρέπει να ικανοποιεί, και ο άλλος είναι η «απειλή» του Κουρδικού που τινάζει στον αέρα την ιδεολογία του, αφού για τους Κούρδους –για τη συντριπτική τους πλειονότητα– προέχει η εθνική καταγωγή και έπεται το θρήσκευμα. Και αυτό ξε