Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Turkey:Islamo-Fascism

Ο Ερντογάν μας κάνει όλους Κούρδους!

Εικόνα
(1)  Selahattin Demirtaş-Peoples' Democratic Party ( HDP)   (2)  P eoples' Democratic Party (Turkey) Kurds-Kurdistan   Ο Ερντογάν μας κάνει όλους Κούρδους! Δεκατρία ολόκληρα είχε να τεθεί στην Τουρκία θέμα απαγόρευσης κόμματος. Και το πράττει σήμερα ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας να τεθεί εκτός νόμου το φιλο-Κουρδικό Λαικό Δημοκρατικό κόμμα (HDP) . Το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση με 60 βουλευτές ,το οποίο ψήφισαν έξι εκατομμύρια πολίτες στις προηγούμενες εκλογές. Ο Γενικός Εισαγγελέας αξίωσε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αγκυρας τη διάλυση του HDP επειδή δήθεν είναι «η πολιτική πτέρυγα του ΡΚΚ» και «υπονομεύει την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας». Σύσσωμη η τουρκική αντιπολίτευση κατήγγειλε την απαράδεκτη και αντιδημοκρατική στάση της κυβέρνησης Ερντογάν . Για «πολιτικό πραξικόπημα και πλήγμα στη δημοκρατία» κάνει λόγο το HDP και καλεί «όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις σε κοινό αγώνα καθώς η κυβέρνηση Ερντογάν χρησιμοποιεί τα δικαστήρια για

Τουρκία : Οι «πραιτωριανοί» του Ερντογάν– Πώς ο τούρκος πρόεδρος έστησε δίκτυο παραστρατιωτικών ενόπλων ομάδων.

Εικόνα
Ο στρατός αποτελούσε παραδοσιακά στην Τουρκία τον θεματοφύλακα του κοσμικού κράτους. Σήμερα ελέγχεται πλήρως από τον Ταγίπ Ερντογάν Τουρκία : Οι «πραιτωριανοί» του Ερντογάν – Πώς ο τούρκος πρόεδρος έστησε δίκτυο παραστρατιωτικών ενόπλων ομάδων. Πώς ο τούρκος πρόεδρος διαμόρφωσε ένα δίκτυο παραστρατιωτικών ενόπλων ομάδων εντός και εκτός της χώρας για προώθηση των συμφερόντων της Αγκυρας. Ενα προσωπικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό δίκτυο έχει διαμορφώσει και διατηρεί στη διακριτική του ευχέρεια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το «μακρύ χέρι» του τούρκου προέδρου παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των επιδιώξεων και της ενίσχυσης της εξουσίας του όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, σε μια σαφή προσπάθεια για την επέκταση της επιρροής της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής – σε περιοχές που κάποτε διαφέντευε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με τη χρήση υφιστάμενων πρακτικών και δομών του τουρκικού «βαθέoς κράτους» (derin devlet), με τ

Προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζον Μπάιντεν.

Εικόνα
  US President Joe Biden removes a face mask before delivering remarks on the US response to the coup in Myanmar, in the Eisenhower Executive Office Building (EEOB) at the White House complex, in Washington.   Αξιότιμε κ. Πρόεδρε Απέναντι μας οι Έλληνες όπως και άλλα Ιστορικά Έθνη της περιοχής έχουμε έναν ολοκληρωτισμό.  Ένα ολοκληρωτικό Σουλτανικό Καθεστώς  είτε με την στρατιωτική είτε την Ισλαμική του έκφραση. Ενός ιδιαίτερα βάρβαρου Τουρκικού Ισλάμ όπως αποδεικνύει η Ιστορία μέχρι σήμερα. Είτε την ένοχη διαπλοκή, την σύνθεση τους. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι κάτι βαθύτερο.  Απέναντι μας έχουμε μια ιδεολογία του θανάτου. Τον Κεμαλοισλαμισμό.  Θα τον αντιμετωπίσουμε όπως αντιμετωπίσαμε τις άλλες ιδεολογίες του θανάτου. Τον Ναζισμό και τον Φασισμό. Οι πρώτοι στην Ευρώπη δεκαετίες πριν. Έχουμε ένα καθεστώς διαρκούς πολέμου.   Εσωτερικού και Εξωτερικού.  Ένα καθεστώς που μπορεί να υπάρχει, να παράγεται και να αναπαράγεται  μόνο μέσα στο αίμα και τον πόλεμο. Ολόκληρη η ανθρώπινη κοινό

Η πολιτική μας «παράνοια» απέναντι στον ισλαμοφασισμό.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Η Ελλάδα και το «δόγμα του τρελού Τούρκου».     15/11/2020 - Ο Ερντογάν μαζί με τον Ερσίν Τατάρ στην κατεχόμενη Κύπρο  (ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGES)  Η πολιτική μας «παράνοια» απέναντι στον ισλαμοφασισμό. Στο κοινό μέτωπο Κύπρου-Ελλάδας απέναντι στον Ερντογάν  επικρατεί μια πολιτική παραδοξότητα. Ενόψει της πενταμερούς για το Κυπριακό, διερωτόμαστε πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να προσγειωθούν στην πραγματικότητα οι επικρατούσες ελίτ σε Κύπρο και Ελλάδα;  Στην διαμόρφωση των Ευρωτουρκικών σχέσεων, επικρατούν τα στενά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κάποιων κρατών-μελών, όπως η Γερμανία, ενάντια στο δίκαιο, και ενάντια στις αξίες και το μακροπρόθεσμο συμφέρον της Ευρώπης. Εν ολίγοις, οι Ευρωτουρκικές σχέσεις βασίζονται στον ωμό ορθολογισμό των συμφερόντων.  Η ανατροπή τους απαιτεί πολιτικό/οικονομικό κόστος που να αντισταθμίζει τα επιμέρους περιχαρακωμένα συμφέροντα, τα οποία δεν ανατρέπονται με εκκλήσεις και λόγια στήριξης.  Όμως, στο κοινό μέτωπο Κύπρου-Ελλάδας

Η «Γενιά Z» της Τουρκίας εναντίον του Ερντογάν.

Εικόνα
  Η «Γενιά Z» της Τουρκίας εναντίον του Ερντογάν.  Μεγάλωσαν έχοντας τον Ερντογάν συνεχώς στην κυβέρνηση, τον οποίο και βλέπουν ως έναν αυταρχικό ηγέτη, γαντζωμένο στην εξουσία, που όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, αλλά θέλει να μετατρέψει την εκκοσμικευμένη Τουρκία σε καθαρά μουσουλμανική χώρα, σε ισλαμοποιημένο παράρτημα της Μέσης Ανατολής. Η βεντέτα της τουρκικής «Γενιάς Ζ» με τον Ερντογάν Η νέα γενιά της Τουρκίας, η λεγόμενη «Γενιά Ζ», δηλαδή οι Τούρκοι πολίτες που γεννήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι και το 2008 και αριθμούν περί τα 13 εκατομμύρια νέες και νέους, βρίσκονται εδώ και χρόνια σε ένα είδος «βεντέτας» με το καθεστώς Ερντογάν για προφανείς λόγους. Η γενιά που μεγάλωσε με το διαδίκτυο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) και με τα κινητά τηλέφωνα, αλλά και με τον Ερντογάν και το κόμμα του (ΑΚΡ) μονίμως στην εξουσία, να είναι δηλαδή το Κατεστημένο, παρακολουθεί ανήσυχη την απομάκρυνση της Τουρκίας από την

Η Φοιτητική Εξέγερση στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου.

Εικόνα
  Η Φοιτητική Εξέγερση στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου.   Οι φοιτητές των προπαρασκευαστικών τάξεων του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου γεννήθηκαν όταν ο Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία στην Τουρκία. Αυτοί οι νέοι ζούσαν, επομένως, σε μία χώρα υπό την ηγεσία του Ερντογάν από το 2002. Ο μόνος ηγέτης που γνώριζαν από τη γέννησή τους ήταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι. Στις αρχές Ιανουαρίου, ένας ονόματι Μελίχ Μπουλού ( Melih Bulu ) διορίστηκε από τον Ερντογάν ως Πρύτανης αυτού του πανεπιστημίου. Όχι μόνο οι φοιτητές, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων αυτού του υψηλά διακεκριμένου ιδρύματος άρχισε να αντιτίθεται σε αυτόν το διορισμό. Ουσιαστικά, είχαν τρεις αντιρρήσεις:  Το ιδρυθέν το 1863 πανεπιστήμιο είναι σε θέση να εκλέξει έναν πρύτανη μεταξύ των δικών του ακαδημαϊκών μελών. ΟΧΙ στο διορισμό, από τον προϊστάμενο ενός εξωπανεπιστημιακού, ΝΑΙ στις εκλογές από το σύνολο των ακαδημαϊκών μελών. Ο Μελίχ Μπουλού έχει ήδη κατηγορηθεί γι