Περί του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Με αφορμή τις απόψεις του Ερντογάν Δεν είναι πολύ εύκολο να αποκωδικοποιηθεί πλήρως η πρόσφατη εξέλιξη της ρητορικής του Ερντογάν, που φαίνεται να ασκεί κριτική και να προσπαθεί να αποδομήσει ιδεολογικά μια από τις ισχυρότερες διεθνείς συνθήκες, τη Συνθήκη της Λωζάνης. [Ένα μέρος της αφορούσε την ελληνοτουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών και των καθορισμό των ελληνοτουρκικών συνόρων]. Εάν συμβαίνει αυτό τελικά, η Τουρκία και ο εθνικισμός της είτε στην κεμαλική είτε στην ισλαμιστική του εκδοχή, θα έχουν κερδίσει την παγκόσμια πρωτοτυπία αμφισβητώντας για δεύτερη φορά μια από τις μεταπολεμικές συνθήκες που πάνω της βασίστηκε η γεωπολιτική ισορροπία. Η πρώτη αμφισβήτηση έγινε από τον Μουσταφά Κεμάλ , όταν δεν αποδέχτηκε τη Συνθήκη των Σεβρών (η ανατολική εκδοχή της Συνθήκης των Βερσαλιών) μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκείνη η αμφισβήτηση ήταν εντελώς πετυχημένη χάρη στους ανόητους της «μικράς πλην εντίμου Ελλάδος», που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή . Επέτρεψαν έτσι