IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η νέα φάση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το κρίσιμο ερώτημα που κυριαρχεί για τον πόλεμο στην Ουκρανία που προκλήθηκε από την απρόκλητη ρωσική επίθεση, είναι ποιος κερδίζει και ποιος χάνει στο πεδίο; Δυστυχώς μία ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να δοθεί. Αφ’ ενός μεν γιατί ότι οι πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι ανεπίσημες, συγκεχυμένες και σε κάποιες περιπτώσεις αλληλοσυγκρουόμενες. Αφ’ ετέρου, δεν γνωρίζουμε ποιες ήταν οι «χρονικές επιδιώξεις» για κάθε αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) που έχει τεθεί στο επιχειρησιακό σχέδιο των Ρωσικών Δυνάμεων και το οποίο μπορούμε μόνο να εικάσουμε, προκειμένου να εκπληρωθούν οι πολιτικοί σκοποί που έχει θέσει ο «Άρχοντας» του Κρεμλίνου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Εισαγωγικά θα λέγαμε ότι όσο πομφόλυγες ήσαν τα περί «αστραπιαίου πολέμου» (blitzkrieg) κάποιων που βιάστηκαν πολύ το πρώτο 48ωρο, υπερβάλλοντας τις δυνατότητες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων άλλο τόσο είναι και τα όσα λέγονται τις τελευταίες ώρες περί… απογοητευτικής απόδοσης τ

 “CHICKEN GAME” IN UKRAINE: Σενάριο – εφιάλτης με πιθανή απώλεια του ελέγχου και το αποτέλεσμα… να είναι GAME OVER. Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων Ρωσίας και Ουκρανίας ολοκληρώθηκε στη Λευκορωσία. Οι δυο πλευρές ανανέωσαν το ραντεβού χωρίς να το προσδιορίσουν. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Η βασική διαπραγμάτευση διεξάγεται μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. Τόσο η Ουκρανία όσο και η ΕE είναι συντεταγμένες πίσω από την Ουάσιγκτον. Αυτό που δεν γίνεται όμως επαρκώς κατανοητό στην πολωμένη, ως συνήθως, δημόσια συζήτηση –όχι μόνο στην Ελλάδα– είναι άλλο: Με τις δυο πλευρές να ξεχειλίζουν από τεστοστερόνη, το ενδεχόμενο να διαμορφωθούν συνθήκες που θα οδηγήσουν σε ραγδαία κλιμάκωση είναι υπαρκτό και δυνητικά εξαιρετικά θανατηφόρο. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Το βασικό ζητούμενο είναι να υπάρξουν πρόσωπα με επιρροή, γνώση και συναίσθηση , που θα μπορέσουν να ελέγξουν την κατάσταση, προτού μετατραπεί σε ένα “

    Στην κόψη του μαχαιριού μιας νέας Μεταψυχροπολεμικής αφετηρίας. Η διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη και τα πιθανά σενάρια για τη διαμόρφωση νέων συμμαχιών.   Τρεις ακριβώς δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια νέα Μεταψυχροπολεμική αφετηρία βαθύτατων μακρόχρονων προεκτάσεων και μοιραία αστάθειας, πολύ πιο έντονης αστάθειας απ’ ότι μετά το 1990. Σε σύγκριση με την δεκαετία του 1990, η νέα εποχή στην οποία ήδη εισήλθαμε δεν αφήνει περιθώρια για αυταρέσκειες, ψευδαισθήσεις, ουτοπίες και φλούδες ελπίδες. Η κρίση στην Ουκρανία συμβολίζει την τελεσίδικη ανάδυση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος οι στρατηγικές ισορροπίες του οποίου μοιραία εξελίσσονται με διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη . Επειδή ακριβώς όπως γράψαμε εδώ σε πρόσφατη παρέμβαση μια κατευθείαν σύγκρουση των πυρηνικών ηγεμονικών δυνάμεων οδηγεί σε πλανητικό ολοκαύτωμα και καταστροφή όλων, η ανταγωνισμοί και οι συγ

  Moody’s: Τα δύο σενάρια για την ουκρανική κρίση  και τι σημαίνουν για την οικονομία Πετρέλαιο στα 150 δολάρια, φυσικό αέριο στα ύψη και μια ενεργειακή κρίση που θα προκαλέσει πληθωριστικό σοκ και θα ρίξει την παγκόσμια οικονομία σε ύφεση, προβλέπει το χειρότερο πιθανό σενάριο της Moody’s για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο οίκος αξιολόγησης δίνει πιθανότητα 30% σε αυτό το σενάριο, καθώς θεωρεί ότι το σενάριο της σύντομης εκεχειρίας είναι πιθανότερο (55%). Αντίθετα, σε μία εξέλιξη που δείχνει την έκτασης της ανατροπής μπροστά στην οποία βρέθηκε ξαφνικά η παγκόσμια οικονομία, το έως σήμερα βασικό σενάριο του οίκου συγκεντρώνει πιθανότητες μόλις 15% να επιβεβαιωθεί. Σε όλα τα σενάρια, οι οικονομίες της Ευρώπης είναι εκείνες που έχουν τα περισσότερα να χάσουν, εξαιτίας της μεγάλης εξάρτησής τους από το ρωσικό φυσικό αέριο. Σενάριο 1:  Γρήγορη λύση (πιθανότητα 55%) Το πρώτο σενάριο της Moody’s προβλέπει μία γρήγορη λύση στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με μια εκεχειρία να επιτυγχάνεται σε

ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας. Το δράμα της Ουκρανίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ουδείς γνωρίζει πόσος καιρός θα χρειαστεί να εξευρεθεί μια ισορροπία που θα οδηγήσει στην κατάπαυση του πυρός. Όλα θα εξαρτηθούν από τους στόχους με τους οποίους θα προσέλθουν οι δυο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Διότι η προσέγγιση δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Η Ρωσία που έχει δημιουργήσει και στρατιωτικό τετελεσμένο, μπορεί να απαιτήσει πολλά περισσότερα από αυτά για να μην προχωρήσει σε περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μένει να αποδειχθεί πόσο θα επηρεάσει τις αποφάσεις του Κρεμλίνου ο οικονομικός πόλεμος που έχει κηρύξει στη Ρωσία η Δύση. Σε αυτό το κλίμα, έχει ενδιαφέρον να εξεταστεί η ελληνική πολιτική απέναντι στις εξελίξεις. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η Ελλάδα επέλεξε την απόλυτη ταύτιση με το ΝΑΤΟ. Η δικαιολογία είναι πειστική σε απόλυ

 Ο αναθεωρητισμός προ των πυλών:  Η ρεαλιστική πολιτική και διπλωματία. Μαθήματα για την Ελλάδα από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Οι νέοι στόχοι που πρέπει να τεθούν άμεσα σε εφαρμογή. Η λύση στην κρίση και στον πόλεμο στην Ουκρανία είναι προδιαγεγραμμένη. Το παιχνίδι που παίζεται έχει δυο πραγματικούς παίκτες, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Τα θύματα είναι ο λαός της Ουκρανίας και μια ηθικά παρηκμασμένη Ευρώπη. Η λύση είναι προδιαγεγραμμένη για τον λόγο ότι το εύφλεκτο υλικό που συσσωρεύτηκε πολύ καιρό πριν θα «σιγοκαίει» για πολύ χρόνο. Μόνο σίγουρο θα είναι το δράμα της προσφυγιάς και ο πλουτισμός κάποιων ελαχίστων εις βάρος όλων των υπολοίπων. Ο Βίκτωρ Ουγκώ δυτικός ήταν όταν έγραφε «Η φτώχεια πλάθει ανθρώπους. Ο πλούτος πλάθει τέρατα». Επιπλέον αυτών υπενθυμίζω: Οταν έγινε η επανένωση της Γερμανίας, η Δύση έπρεπε να εφαρμόσει μια άλλη στρατηγική προσέγγισης με τη Ρωσία . Να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό και να συμπεριλάβει την μεγάλη αυτή χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια σε μια