IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η καταστροφική συμφωνία της 21ης Ιουλίου Πως η κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Μετά τα καταστροφικά αποτελέσματα του Μνημονίου, που παρουσιάστηκε πριν ένα χρόνο ως η “σωτηρία” της χώρας από την κυβέρνησή της, τώρα έχουμε δύο ακόμα προγράμματα “σωτηρίας”, που, αν εφαρμοσθούν, δεν θα υπάρχει τίποτα για να σωθεί! Πρόκειται αφενός για το μεσοπρόθεσμο, αφετέρου για τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Η τελευταία παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση ως η λύση στο ελληνικό πρόβλημα, δυστυχώς όμως τα στοιχεία που σταδιακά έρχονται στο φως αποκαλύπτουν ότι πρόκειται μάλλον για το τέλος της Ελλάδας! Υπερβολές, θα πείτε ίσως. Εδώ και δύο χρόνια όμως, όσοι γράφουμε αυτές τις “υπερβολές”, ελπίζοντας ενδόμυχα να έχουμε άδικο και να διαψευσθούμε, όχι μόνο δεν διαψευδόμαστε, αλλά, δυστυχώς, δικαιωνόμαστε πανηγυρικά. ‘Αναυδοι και συγχυσμένοι όλοι οι ‘Ελληνες παρακολουθούν σήμερα την επιταχυνόμενη καταστροφή της πα

Ο απόλυτος φορολογικός εφιάλτης . Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ Απίστευτα κυριολεκτικά είναι τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, εν είδει πανηγυρισμού για την επακολουθήσασα ομόθυμη και ενθουσιώδη έγκριση και από τους 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ του χαρατσιού που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου στα ακίνητα με τον εκβιασμό ότι θα κόβει το ρεύμα σε όποιον δεν το πληρώσει. Ειδικά το μέτρο της υποχρέωσης των πολιτών να εμφανίζουν αποδείξεις ίσες με το? 50% ή 60% (!!!) των εισοδημάτων τους είναι κυριολεκτικά εξωφρενικό και πρωτοφανές. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο. Πρόκειται φυσικά για πρόσχημα νέας, ακόμη πιο αδίστακτης καταλήστευσης και λεηλασίας των εισοδημάτων των Ελλήνων πολιτών κάθε κοινωνικού στρώματος, κυριολεκτικά ολόκληρου του ελληνικού λαού, από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Αντί να πουν π.χ. ότι επιβάλλουν συντελεστή φορολογίας εισοδήματος 50% ή 70% στους Ελληνες, τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου και η κοινοβουλευτική ομάδα του κυ

Και θυσίες και πτώχευση Tου Nικου Γ. Ξυδακη H πτώχευση είναι γεγονός. Συντεταγμένη, ελεγχόμενη, υπαγορευμένη, ανά στάδια, αναδιάρθρωση, κούρεμα και επιμήκυνση, όπως και να χαρακτηριστεί, η ουσία παραμένει ίδια. Η Ελλάδα αδυνατεί να εξυπηρετήσει το διαρκώς ογκούμενο χρέος της και οι δανειστές της, εν προκειμένω η τρόικα, κουρεύουν το χρέος και επιβάλλουν μακροχρόνιες δεσμεύσεις στη χώρα για την αποπληρωμή του υπολοίπου. Οπως και να παρουσιάζει η κυβέρνηση αυτό το «πιστωτικό γεγονός», πρόκειται περί χρεοκοπίας. Το ερώτημα που αυθορμήτως αναδύεται είναι: Προς τι οι θυσίες και η αιματηρή λιτότητα, από την άνοιξη του 2010 έως σήμερα; Πήγαν χαμένα; Προς τι οι διαβεβαιώσεις περί «τελευταίων» οδυνηρών περικοπών; Πότε έλεγε αλήθεια η κυβέρνηση; Οταν περνούσε το Μνημόνιο, όταν περνούσε το Μεσοπρόθεσμο, όταν εξεβίαζε εκβιαζόμενη, πριν από κάθε δόση; Οταν πανηγύριζε μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η οποία τώρα ξαναγράφεται αλλιώς; Η κυβέρνηση προφανώς δεν μπορεί να απαντήσει

ΥΓ. Κάθε φορά που κάποιος με ρωτά για την τύχη της σημερινής κυβέρνησης, χωρίς να ξέρω γιατί, μου έρχονται στο νου εικόνες από την εγκατάλειψη της Σαϊγκόν. Με τα ελικόπτερα να πετούν από την πρεσβεία των ΗΠΑ στα αεροπλανοφόρα και από κάτω κάποιοι να σημαδεύουν με τα τουφέκια τους... Εφιάλτης  ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ Χίλια-δυο πράγματα (σχεδόν όλα σωστά) έχουν γραφτεί αυτές τις μέρες σε σχέση με το χαράτσι που επιβάλλει στα ακίνητα η κυβέρνηση, μέσω ΔΕΗ. Νομίζω, όμως, ότι δύο πολύ σημαντικές παράμετροι έχουν περάσει ντούκου ή έστω δεν έχουν αναδειχθεί με τον τρόπο που τους αξίζει. ΠΟΥ οδηγεί, λοιπόν, εκτός των άλλων, αυτό το ακραίο μέτρο της κυβέρνησης στο πλαίσιο της συγκεκριμένης συγκυρίας; 1 Στο αναγκαστικό ξεπούλημα μικρών ή και μεγαλύτερων ιδιοκτησιών, από πολίτες οι οποίοι δεν μπορούν, γενικώς, να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και... ξεπερνούν τα όρια της απελπισίας με το νέο αυτό χαράτσι. 2 Στο ακόμη μεγαλύτερο «πάγωμα» της οικοδομικής δραστηριότητας, η

Η βουλγαρική εισβολή στην Ανατ. Μακεδονία Τα τραγικά γεγονότα και οι θηριωδίες της ζοφερής διετίας 1916–18 Του Ιακωβου Mιχαηλιδη* Το τέλος του 19ου και η έναρξη του 20ού αιώνα σημαδεύτηκαν από μεγάλες ανακατατάξεις στις διεθνείς πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις, οι οποίες επηρέασαν καθοριστικά την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων, ανατρέποντας παγιωμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές και επιβάλλοντας νέα δεδομένα. Οσον αφορά την ευρωπαϊκή ήπειρο, η αναζήτηση νέων αγορών, η διαμάχη για τον έλεγχο των δρόμων του πετρελαίου, οι ανοιχτοί λογαριασμοί από τις οξείες εθνικές διεκδικήσεις με μήλον της έριδος διαφιλονικούμενες περιοχές, η άνοδος νέων ιδεολογικών ρευμάτων σε συνδυασμό με την παρακμή και την ταχεία αποσύνθεση των γηραιών αυτοκρατοριών οδήγησαν στη συγκρότηση αντίπαλων συνασπισμών και τελικά στην έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη Νότια Βαλκανική, πάλι, η αυγή του 20ού αιώνα χαρακτηρίστηκε από καταιγιστικές αλλαγές παρασύροντας, περισσότερο ή λιγότ