Η Ελλάδα και η «Μεγάλη Επίθεση» ...
Εσκί Σεχίρ, 21 Ιουλίου 2012. Το σημείωμά μας την περασμένη Τρίτη (17 Ιουλίου), γράφτηκε από το Αφιόν Καραχισάρ της Τουρκίας. Το σημερινό γράφεται σε μια άλλη, επίσης οικεία για την ελληνική ιστορική μνήμη, τουρκική πόλη, το Εσκί Σεχίρ. Ενα οδοιπορικό στην Τουρκία, και ειδικά στις συγκεκριμένες πόλεις, σε αυτούς τους τόπους, θέλοντας και μη σε φέρνει κάθε τόσο αντιμέτωπο με τα φαντάσματα της φυλής σου. Με τις παθογένειες του έθνους. Ειδικά όταν βλέπεις μια ξένη χώρα και έναν ξένο λαό, με τον οποίο σε δένουν τόσα πολλά, καλά και κακά, να παρουσιάζει εσχάτως μια δυναμική αλματώδους κίνησης προς τα μπρος. Οχι φυσικά ότι και η Τουρκία δεν έχει τα δικά της βαρίδια, τις απίστευτες αντιθέσεις και κραυγαλέες αντιφάσεις, κοινωνικές και πολιτισμικές. Ωστόσο, τούτη την περίοδο τουλάχιστον, αυτή η ροπή προς το μέλλον, αυτή η δυναμική για την οποία έγινε λόγος προηγουμένως φαίνεται να κυριαρχεί στη γείτονα χώρα. Τα οπισθοδρομικά στοιχεία που εκπροσωπούν μια κακώς εννοούμενη πα