IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο φωτογράφος από τη Γενεύη παρουσιάζει εικόνες από ταξίδια τριών δεκαετιών ανά την Ελλάδα, στο Μουσείο Μπενάκη Άχισε να κάνει διακοπές στην Κρήτη, αλλά ο απαρηγόρητος γιος του που δεν ήθελε να εγκαταλείψει τους καλοκαιρινούς του φίλους έγινε η αιτία να μείνει για πάντα στην Ελλάδα. Οι πρώτες λέξεις που έμαθε στα ελληνικά ήταν κασμάς και πριόνι, ώστε να μπορέσει να επισκευάσει το ερειπωμένο σπιτάκι που αγόρασε στον Αγιο Σύλλα Ηρακλείου. Στα βήματα του Φρεντ Μπουασονά, ο ελβετός φωτογράφος Τσαρλς Βέμπερ - ο οποίος μάλιστα γεννήθηκε στη Γενεύη, μόλις 500 μ. μακριά από το σπίτι του σπουδαίου φωτογράφου των αρχών του 20ού αιώνα και του οποίου τη δουλειά χαρακτηρίζει ασύγκριτης ποιότητας - ταξίδεψε σε πολλές γωνιές της Ελλάδας, αιχμαλώτισε με τον φακό του όσα τον γοήτευαν και τώρα παρουσιάζει για πρώτη φορά μαζί επτά ενότητες της δουλειάς του - 150 φωτογραφίες που τράβηξε από το 1980 έως πριν από λίγους μήνες - στο Μουσείο Μπενάκη υπό τον τίτλο «Τα ελληνικά». «Ηρθα για πρώτη φορ

Tρία σχεδόν χρόνια μετά την εφαρμογή της εσωτερικής υποτίμησης, σαν κύριο εργαλείο του προγράμματος της τρόικας, είμαστε σε θέση να δούμε τα αποτελέσματα. Πολύ αδρά: τα εισοδήματα μειώθηκαν σημαντικά, διά της μειώσεως μισθών και συντάξεων, αλλά και λόγω των νέων φόρων, έμμεσων και άμεσων· η εθνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 20%· η δε ανεργία, σε ύψη ρεκόρ 27%, επιβαρύνει με τη σειρά της πολλαπλά και το ΑΕΠ και τον απομένοντα ενεργό πληθυσμό. Απέναντι σε αυτόν τον πρωτοφανή κοινωνικό μετασχηματισμό, το πρόγραμμα διάσωσης από τη χρεοκοπία και οι κυβερνήσεις που το εφαρμόζουν δεν έχουν καταφέρει να πράξουν τίποτε που να αντισταθμίζει την κατάρρευση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών κατά 30 - 40% την τελευταία τριετία και κατά 50% περίπου ώς το τέλος του 2013. Οι τιμές δεν ακολουθούν την πτωτική πορεία των εισοδημάτων, με αποτέλεσμα να μειώνεται πολλαπλασίως η αγοραστική δύναμη, να μειώνεται η ζήτηση και να βαθαίνει η ύφεση ανεξέλεγκτα. Η εσωτερική υποτίμηση υποτίθεται ότι

Οργιάζουν οι υπονομευτικές κινήσεις στο παρασκήνιο προκειμένου να αποτραπεί πάση θυσία η πώληση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) και της θυγατρικής της, του Διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος του Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), στους εντυπωσιακά πλειοδοτούντες ενδιαφερόμενους Ρώσους επενδυτές. Βυσσοδομούν στο παρασκήνιο και ενίοτε στο προσκήνιο οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί, η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη και Ελληνες επιχειρηματίες σε ένα σύνθετο γεωπολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό παιχνίδι. Οι εκβιασμοί, οι ωμές παρεμβάσεις, η παντελής αδιαφορία για το τίμημα που θα καταβληθεί αποδεικνύουν με θεαματικό τρόπο πόσο γελοία, διάτρητη και ιδιοτελής είναι η δήθεν «σωτήρια» διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων που επέβαλαν οι δανειστές της ΕΕ και του ΔΝΤ με την ενθουσιωδώς σύμφωνη γνώμη της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Το άκρως διαφωτιστικό στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι, ενώ οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι επικαλούνται μύρια όσα λογικοφανή, φαιδρά ή σωστά

(...)  οι αποκαλυπτόμενοι απλώς χαμογελούν, από αδιαφορία ή κυνισμό. Θα μπορούσε, άλλωστε, να το έχει πει και ο Κομφούκιος: «Στην πολιτική μπορείς να γίνεις γνωστός για την ευαισθησία σου.  Αλλά πασίγνωστος θα γίνεις μόνο για την αναισθησία σου»                                                      Η πολιτική εν Ελλάδι, κατ’ απομίμηση των όσων συμβαίνουν στις μητροπόλεις του κόσμου, ασκείται (ή απλώς «παίζεται») όλο και ευρύτερα και εντατικότερα διά του διαδικτύου, συν τοις άλλοις επειδή η ανωνυμία του επιτρέπει να εξαπολύονται κατηγορίες που ακόμα και ο βαθύτερα κίτρινος γραπτός Τύπος θα δίσταζε να τις προβάλει. Δεν είναι, πάντως, βέβαιο ότι οι πολιτικοί μας έχουν συνειδητοποιήσει όλοι και απολύτως τι σημαίνει να κάνουν στην εποχή του Ιντερνετ τη δουλειά που επέλεξαν (ή απλώς την κληρονόμησαν από την οικογένειά τους, σαν κάτι «σίγουρο»). Είτε εξπέρ είναι είτε τεχνοφοβικοί, συνήθως το ενδιαφέρον τους εξαντλείται στη δημιουργία της προσωπικής τους ιστοσελίδας και

Can Turkey and the UK learn from each other's EU strategies? Το Συντηρητικό Κόμμα του David Cameron θέλει να επαναδιαπραγματευτεί τη θέση της Βρετανίας στην ΕΕ, με την ελπίδα να αποκτήσει μια πιο χαλαρή και πιο ευέλικτη σχέση. Η Τουρκία μπορεί επίσης να ζητήσει σύντομα ένα νέο είδος σχέσης «συνδεδεμένου μέλους». Αν και είναι διαφορετικοί και βαθιά ριζωμένοι λόγοι για τον ευρωσκεπτικισμό στην κάθε μία χώρα, η Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ορισμένα κοινά στοιχεία: ένα αυτοκρατορικό παρελθόν, μεγάλες φιλοδοξίες ισχύος και μια προσκόλληση σε παραδοσιακές έννοιες εθνικής κυριαρχίας, μερικές φορές σε αντίθεση με τις υπεράνω του εθνικισμού αξίες. Επίσης, τυγχάνει να έχουν απηυδήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά οι ομοιότητες σταματούν εκεί. Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο Η Τουρκία ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις ένταξης πριν από οκτώ χρόνια, αλλά η πρόοδος είναι οδυνηρά αργή. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει για μόλις 13 από τα 33 άρθρα της ευρωπαϊκής νομοθεσία