IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Δεν πρόλαβε καλά-καλά να ανοίξει η χαραμάδα της ενεργειακής προσέγγισης με τη Ρωσία που είχε προαναγγείλει ο Donald Trump, και απότομα έκλεισε. Ακούγοντας χθες την αμερικανίδα βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδια για τα ενεργειακά, Robin Dunnigan να μεταφέρει την υποστήριξη της νέας ηγεσίας του State Department στο Νότιο Ενεργειακό Διάδρομο , η εντύπωση που αποκόμισε κανείς ήταν ότι ουδέποτε υπήρξε η ρωσική χαραμάδα του Trump. 'H για το πούμε διαφορετικά, άλλο η προεκλογική ρητορική Trump και άλλο η ουσία της εξωτερικής πολιτικής του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Το μήνυμα της Dunnigan, του πρώτου στελέχους του State Department που επισκέπτεται την Ελλάδα μετά την αλλαγή στην αμερικανική διοίκηση, ήταν σαφές. «Ένα μόνο έργο, και μάλιστα αξίας 40 δισ. δολαρίων, υπάρχει αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, αυτό του Νοτίου Διαδρόμου. Έμφαση πρέπει να δοθεί στην ολοκλήρωση αυτού του έργου, που δεν αφορά κάποια ιδέα ή σχέδιο που μπορεί να κατασκευαστεί στο μέλλον», ήταν η απάντηση -

 Η τριχοτομημένη τουρκική κοινωνία και το Αιγαίο. ΣΧΕΤΙΚΑ:   « Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ»  Συνέντευξη του καθηγητή Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Γιώργου Πρεβελάκη  και του δημοσιογράφου και αναλυτή διεθνών γεγονότων Αντώνη Παπαγιαννίδη    Turkey-coup-2016-erdogan-supporters Το ερώτημα "Ποια Τουρκία;" κυριαρχούσε στις συζητήσεις αναφορικά με τη γείτονα χώρα επί δεκαετίες, μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα. Ετίθετο για να διευκρινιστεί σε ποιο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας αναφερόταν η εκάστοτε ανάλυση: είτε στο λεγόμενο "βαθύ κράτος" –τον φύσει θεματοφύλακα της κεμαλικής παράδοσης– είτε στην υπόλοιπη κοινωνία που είχε ανατραφεί για να υπηρετεί το τουρκικό εθνικό συμφέρον, όπως ακριβώς το προσδιόριζε κάθε φορά η προαναφερθείσα κεμαλική ελίτ. Κατά τα τελευταία χρόνια, και κυρίως μετά τη στροφή του κυβερνώντος ΑΚΡ σε πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης, οι κοινωνικοί συσχετισμοί στην Τουρκία άλλαξα

Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ Βρίσκομαι στους Δελφούς.  Σηκώνω τα μάτια, αγναντεύω γύρω. Μπροστά μου το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος. Η πλαγιά του Παρνασσού όπου ορθωνόταν το μαντείο του Απόλλωνα, ο θησαυρός των Αθηναίων -ανάμεσα στα αφιερώματα στον θεό, τα σκοινιά από τα περσικά καράβια που καταστράφηκαν στη Σαλαμίνα-, οι θησαυροί των άλλων πόλεων, το θέατρο και το στάδιο... Στο αριστερό μου χέρι, μέσα από τα δέντρα, ξεπροβάλλει το σπίτι της Εύας και του Άγγελου Σικελιανού. Στο δεξί μου χέρι απλώνεται ο κάμπος της Φωκίδας. Στο βάθος διακρίνεται το Γαλαξίδι. Πίσω μου, οι ταβέρνες του χωριού έχουν ανάψει κάρβουνα - η τσίκνα μπερδεύεται με το άρωμα της πρώιμης άνοιξης και κάνει την αναπνοή ακόμα πιό απολαυστική, ακόμα πιό ζωογόνο.  Κατεβάζω τα μάτια, ενημερώνομαι ηλεκτρονικά από το κινητό μου για τις τελευταίες ειδήσεις. Η συμπολίτευση καθυβρίζει -και καθυβρίζεται- από την αντιπολίτευση. Οι κυβερνώντες παίζουν κατενάτσιο με τους "θεσμούς", αγοράζουν χρόνο και προε

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Επιστρέφει η ευρωκρίση;  Η κατάσταση στις χώρες της κρίσης ποικίλει. Κάποιες βρίσκονται πλέον σε καλύτερη μοίρα. Κάποιες άλλες όχι. Τη μεγαλύτερη ανησυχία, ωστόσο, δεν εμπνέει πλέον η Ελλάδα αλλά η Ιταλία.  Αυτό εκτιμά το γερμανικό περιοδικό Spiegel, σε ανάλυσή του, κατά την οποία σκιαγραφεί την κατάσταση στις «έξι χώρες της κρίσης», όπως λέει χαρακτηριστικά. Πρόκειται για τις χώρες του Νότου. Την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο.  «Ολοένα συχνότερα διαβάζουμε πρωτοσέλιδους τίτλους όπως: ‘Φόβοι για νέα ευρωκρίση’ (Handelsblatt) ή ‘Οι επενδυτές ανήσυχοι για νέο ξέσπασμα της ευρωκρίσης’ (FAZ). Πόσο πιθανή είναι ωστόσο μια αναζωπύρωση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη; Μια ματιά στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου δείχνει ότι πολλά έχουν βελτιωθεί. Όμως σε χώρες όπως η Ελλάδα δεν έχουν λυθεί ακόμη όλα τα ανοιχτά ζητήματα. Την ίδια στιγμή όμως τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στην ιταλική οικονομία, η διάσ

Ανάλυση, α μερικανικών συμφερόντων,  για την εμφύλια σύγκρουση  στη Λιβύη. Στην φωτογραφία, ένα αγόρι που φορά την λιβυκή σημαία λαμβάνει μέρος σε μια γιορτή που σηματοδοτεί την έκτη επέτειο της λιβυκής επανάστασης, στην Βεγγάζη, την 17η Φεβρουαρίου 2017. ESAM OMRAN AL-FETORI / REUTERS Πώς ο Trump μπορεί να αποτρέψει τον επόμενο πόλεμο   Ανάμεσα στις πολλές κρίσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η νέα διοίκηση Trump , η Λιβύη αποτελεί μια εντεινόμενη πρόκληση. Το διαλυμένο μεσογειακό κράτος είναι κοντά σε ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος θα μπορούσε να έχει εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Αν και το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) απομακρύνθηκε πέρυσι από τους κύριους τομείς που ήλεγχε στην Λιβύη και η παραγωγή πετρελαίου ανέκαμψε σε ένα τριετές υψηλό, η Λιβύη είναι περισσότερο πολωμένη και κατακερματισμένη από ποτέ. Η υποστηριζόμενη από τα Ηνωμένα Έθνη κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης (Government of National Accord, GNA) στην