IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η υπογραφή της σύμβασης έρευνας προς εκμετάλλευση των δομών «Πύρου» και «Αχιλλέα» στο μπλοκ 2 που βρίσκεται δυτικά της Κέρκυρας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και τις εταιρείες Total-Edison και ΕΛ.ΠΕ είναι πέρα πολύ σημαντική, διότι μαζί με τις αναμενόμενες και εντός του 2018 έρευνες προς εκμετάλλευση στον Πατραϊκό Κόλπο και την εκμετάλλευση, εντός του ιδίου έτους, του κοιτάσματος του Κατάκολου σηματοδοτούν την αρχή της οικονομικής και πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας μας από τους δανειστές και τις παρεμβάσεις ξένων χωρών στην εκμετάλλευση του Εθνικού μας ορυκτού πλούτου.   Τ ο απόθεμα του φυσικού αερίου στο μπλοκ 2 είχε εκτιμηθεί από την ΔΕΠ-ΕΚΥ, που ουσιαστικά ανακάλυψε το κοίτασμα το 1994 (πριν από την ανακάλυψη από την ΔΕΠ-ΕΚΥ οι Γάλλοι γεωλόγοι πετρελαίου Le Pichon και D’Angelier στα τέλη του 1970 διείδαν την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων όχι μόνο δυτικά της Κέρκυρας αλλά και δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης και νότια της Ιεράπετρας), σε 300 Δις Μ3, εικόνα 1.

 A handout photo made available by the Turkish Presidential Press Office on 29 October 2017 shows Turkish President Recep Tayyip Erdogan (C) and Turkish Prime Minister Binali Yildirim (R) visiting the Mausoleum of Mustafa Kemal Ataturk, the founder of modern Turkey, marking the 94th anniversary of the Turkish Republic's Day, in Ankara, Turkey, 29 October 2017. Others are not identified. EPA, TURKISH PRESIDENTAL PRESS OFFICE HANDOUT, EDITORIAL USE ONLY  Τι γυρεύει ο Ερντογάν στην Αθήνα; Ο διάλογος και η διατήρηση καναλιών επικοινωνίας με μια χώρα, όπως η Τουρκία, με την οποία υπάρχουν διαφορές και οι σχέσεις τους κινούνται διαχρονικά σε τεντωμένο σχοινί, είναι ασφαλώς χρήσιμα εργαλεία. Έχει, όμως, σημασία και η χρονική συγκυρία που πραγματοποιείται μια επίσκεψη σε αυτό το ψηλό επίπεδο.  Σε μια περίοδο κατά την οποία το καθεστώς Ερντογάν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τη μισή υφήλιο, δημιουργεί προβλήματα στους γείτονες, έχει ξεπεράσει εαυτόν στα εσωτερικά κυνηγώντας εκτός

   Φ​​ίλη και συνάδελφος επισκέφθηκε πρόσφατα το νέο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θηβών που εγκαινιάστηκε επίσημα τον Ιούνιο του 2016. Οταν ολοκλήρωσε την περιήγησή της στα πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα, ακολούθησε την ένδειξη «Προς καφενείο» για μικρή ανάπαυλα. Εκπληξη! Η αίθουσα ήταν κενή. Ο χώρος είχε μεν προβλεφθεί, αλλά τίποτα δεν είχε εγκατασταθεί. Αναζητώντας λύση, της πρότειναν ένα καφενείο έξω από την ευρύτερη περιοχή του μουσείου. Εκεί, στα ευάερα και ευήλια, έπιασε κουβέντα με τον καφετζή και διατύπωσε και το παράπονό της ότι « θα ήθελε να πιει τον καφέ της στο μουσείο». «Μα, κυρία μου, τι νόημα έχει να καθήσετε ανάμεσα στα μάρμαρα; Ενώ εδώ, παίρνετε και μια γεύση από την πόλη, βλέπετε και λίγο κίνηση!..». Περίπου αυτός ήταν ο διάλογος, που επανέφερε τη, νωπή ακόμα, στη μνήμη μας συνέντευξη της Ασπασίας Λούβη (τέως προέδρου του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων) στη Γιούλη Επτακοίλη στην «Κ» (4/09): «Τα αναψυκτήρια είναι 80 σε όλη τη χώρα. Παρουσιάζουν όμως ουσιαστι

Στην αεροφωτογραφία διακρίνονται τα στρατιωτικά κτίρια και στο βάθος ο Θερμαϊκός Kόλπος της Θεσσαλονίκης (Βαγγέλης Αμεράνης / The White Dot) .     Πρόσβαση, ασφάλεια, άνετη διαβίωση είναι το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει τα σχέδια για την πρώτη φάση δημιουργίας του Μητροπολιτικού Πάρκου Παύλου Μελά, το οποίο φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν από τους μεγαλύτερους υπερτοπικούς πνεύμονες πρασίνου της Θεσσαλονίκης. Στα σχέδια που παρουσίασε ο αρχιτέκτονας και σύμβουλος του Δήμου Παύλου Μελά Πρόδρομος Νικηφορίδης για την αναβάθμιση του πρώην στρατοπέδου, αποτυπώνονται η οριοθέτηση και η περίφραξη του χώρου, ο καθαρισμός και η εξυγίανση του εδάφους, ο φωτισμός και η σύνδεσή του με τα δίκτυα κοινής ωφελείας, η δημιουργία εσωτερικών πεζοδρόμων και δικτύου ποδηλατόδρομων και ο πολλαπλασιασμός του υφιστάμενου πρασίνου. «Τώρα θα γίνουν τα πράγματα που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών για να αποδοθεί το πρώην στρατόπεδο σε κοινή χρήση και να δημιουργηθούν τα θεμέλια του μητροπολιτικ

     ''Vivere periκωλοsamente'' (*) Κάθε φορά που η δημοσιογραφία γίνεται η ίδια είδηση, είμαστε σίγουροι ότι κάτι κακό έχει πράξει ή της έχει συμβεί, ίσως επειδή και αυτή προτιμά να διακινεί κακές ειδήσεις, αρνητικές, δυσάρεστες. Κι όταν η ζωή δεν παρέχει σε επάρκεια νέα αυτού του περιεχομένου, ένα τμήμα της δημοσιογραφίας, γυάλινο και χάρτινο, δεν διστάζει να τα κατασκευάσει μόνη της, και να τα πλασάρει σαν αυθεντικά και διαπιστωμένα. Οταν λοιπόν η δημοσιογραφία γίνεται είδηση επειδή κάποιος τρίτος –ένας θεσμός ή μια ομάδα ανθρώπων– την επιτιμά για την ποικίλη κακότητά της (ηθική, αισθητική, πολιτική) και εύχεται ή απαιτεί τον αναπροσανατολισμό της, ο νους πάει σε έναν όρο στον οποίο επέμενε ο Αριστόβουλος Μάνεσης: «αυτορρύθμιση». Αυτή ήταν η συμβουλή του σε όσους τον ρωτούσαν, εμπιστευόμενοι τη βαθιά πείρα του, πώς θα μπορούσε το δημοσιογραφικό σώμα να λειτουργεί τηρώντας ορισμένες αρχές. Ημασταν ακόμα στον 20ό αιώνα, προς τα τέλη του, και τα δημοσιογ