IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Αναθεωρητισμός από την Άγκυρα,  φοβικό σύνδρομο από την Αθήνα:  Ανάγκη αλλαγής στάσης. Για μια ακόμη φορά, η ελληνική εξωτερική πολιτική εκπλήσσει και εγείρει ερωτήματα αναφορικά με τη λογική που τη διέπει, στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος. Η ύπαρξη μιας νέας κυβέρνησης ασφαλώς αποτελεί μία βραχυπρόθεσμη δικαιολογία, η ισχύς της οποίας, όμως, εξαντλείται ταχύτατα. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός, στο νέο του πλαίσιο, εντάσσεται στον υπέρ πάντων αγώνα του Ερντογάν να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο ελέγχου. Αυτό αφορά τον έλεγχο χώρου (περί Γαλάζιας Πατρίδας και αναφορές στην έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), αλλά και τον δυνητικό έλεγχο κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με το αντίστοιχο οικονομικό όφελος. Γράφει ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΣ για το ''SL PRESS'' Είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό και επείγον πρόβλημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική, με βασικό χαρακτηριστικό την ταχύτητα των εξελίξεων. Για την Ελλάδα, άλλωστε, το δ

ASSOCIATED PRESS Brexit και οι βαθύτατες στρατηγικές προεκτάσεις. Το Brexit δεν είναι κάποιο τέλος, αλλά η στρατηγική αφετηρία μεγάλων εξελίξεων ... Η συνηγορία των ΗΠΑ με το Brexit δεν κρύβεται. Γιατί όμως; Οι στρατηγικές λογικές μιας μεγάλης δύναμης όπως οι ΗΠΑ γίνονται έκδηλες και ολοφάνερες μόνο όταν ωριμάσουν οπότε η διακήρυξή τους εντάσσεται σε μια λογική επιτάχυνσης των εξελίξεων.  Αυτή η παρατήρηση ενέχει μεγάλη σημασία ιδιαίτερα όταν ένα διεθνές ζήτημα είναι τόσο λεπτό και σε πλήρη εξέλιξη όπως η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας (ΜΒ) από την ΕΕ. Οι ΗΠΑ συχνά και επανειλημμένα ενθάρρυναν έντονα τις Βρετανικές επιλογές Brexit ενώ η στήριξη του σημερινού Αμερικανού προέδρου για τον Τζόνσον ισοδυναμούσε με είδος έμμεσης πλην ολοφάνερης παρέμβασης στα εσωτερικά της ΜΒ. Το ίδιο ισχύει με τις δηλώσεις του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου όταν πρόσφατα δήλωσε ότι ως είδος ανταμοιβής για το Brexit «οι ΗΠΑ θα κάνουν επί μέρους εμπορικές συμφωνίες με το ΗΒ μό

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:    Το γεωπολιτικό “μπίζνες πλαν” των ΗΠΑ  από το οποίο η Ελλάδα έχει εισπράξει μόνο βερεσέδια! Γη και ύδωρ στους Αμερικανούς  Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζει και ολοκληρώνει  την «καλή δουλειά» του ΣΥΡΙΖΑ Η εφημερίδα «Το Βήμα», την περασμένη Κυριακή, με ένα εξαιρετικό αποκλειστικό ρεπορτάζ (Άγγελος Αθανασόπουλος) αποκαλύπτει λεπτομερώς την πρόοδο των ελληνοαμερικανικών συνομιλιών για την υπογραφή νέας επικαιροποιημένης συμφωνίας για τις στρατιωτικές βάσεις που οι ΗΠΑ διατηρούν στη χώρα. Το εν λόγω ρεπορτάζ αποκαλύπτει και επιβεβαιώνει επίσης ότι η εξέλιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων προχωρά απρόσκοπτα, χωρίς να επηρεάζεται από τις ανακατατάξεις στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει και ολοκληρώνει την «καλή δουλειά» που ξεκίνησε η «αριστερή» κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη βάση της αμερικανικής στρατιωτικής μηχανής και εξάρτημα της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον. Σύ

Steve Reich. 1. Stephen Michael Reich (born October 3, 1936)  is an American composer who, along with La Monte Young, Terry Riley, and Philip Glass, pioneered minimal music in the mid to late 1960s.  Reich's style of composition influenced many composers and groups. His innovations include using tape loops to create phasing patterns (for example, his early compositions ''It's Gonna Rain'' and ''Come Out''), and the use of simple, audible processes to explore musical concepts (for instance, ''Pendulum Music'' and ''Four Organs''). These compositions, marked by their use of repetitive figures, slow harmonic rhythm and canons, have significantly influenced contemporary music, especially in the US. Reich's work took on a darker character in the 1980s with the introduction of historical themes as well as themes from his Jewish heritage, notably ''Different Trains''. Writing in &#