IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το μοντέλο Ερντογάν. Τα «όπλα» του Ερντογάν για να εξασφαλίσει τη νίκη στις επόμενες εκλογές.   Η Τουρκία βιώνει μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις της. Ο πληθωρισμός τρέχει επισήμως με ρυθμό 65% και ανεπισήμως με 137%. Οι τιμές στα βασικά προϊόντα είναι σε δυσθεώρητε ύψη και η τουρκική λίρα έχει υποστεί σημαντική υποτίμηση, χάνοντας σχεδόν το 55% της αξίας της έναντι του δολαρίου ΗΠΑ σε ένα χρόνο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πτώση της υποστήριξης για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), που φαίνεται να διατηρεί το 36,9%, έναντι 52,59% το 2018.  Στην πλειονότητά τους οι Τούρκοι δεν θα ψήφιζαν το κόμμα του προέδρου Ερντογάν στις εκλογές που αναμένεται να διεξαχθούν τον Μάιο. Ούτε τον ίδιο τον Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, ο Ερντογάν έχει μοναδικά και ισχυρά εργαλεία για να εξασφαλίσει τη νίκη τις επόμενες εκλογές. Όπλα που βασίζονται στην καταστολή, στις προεκλογικές υποσχέσεις και τον διχασμό. Η καταστολή κάθε μορφής διαφωνίας είναι το ισχυρότερο όπλο:

  Το “σπίτι καίγεται” στο Νταβός: Τα μεγάλα “αφεντικά” ψάχνουν να βρουν απαντήσεις στο σκοτεινό σύννεφο που αιωρείται πάνω από την παγκόσμια οικονομία! Η παγκόσμια ελίτ από τον κόσμο της πολιτικής και των επιχειρήσεων ότι συναντάται από αύριο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός (WEF) στις Ελβετικές Αλπεις, όπως σχεδόν κάθε Ιανουάριο εδώ και 53 χρόνια. Από τον κόσμο της πολιτικής πάντως θα λείψουν σχεδόν όλα τα μεγάλα ονόματα. Με μόνη εξαίρεση τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς, θα λείψουν όλοι οι ηγέτες των G-7. Συνολικά, η αμερικανική, η κινεζική και η ιαπωνική αντιπροσωπεία θα είναι επίσης χαμηλού επιπέδου, ενώ ούτε ο συνήθης «σταρ» του Νταβός -ο Καναδός ηγέτης Τζάστιν Τριντό – θα εμφανιστεί. Αυτοί που δεν θα λείψουν βέβαια από το Νταβός αυτή την εβδομάδα, είναι ηγέτες από χώρες με μικρότερο ειδικό βάρος που επιδιώκουν διεθνή προβολή. Αλλά πάνω από όλα, αναμένεται να κατακλύσουν το Ελβετικό θέρετρο οι κυρίαρχες τάξεις των μοναρχιών της Ευρασίας και του Κόλπου, που θα αναζητούν

   Το στοίχημα των τουρκικών F-16  και το δίλημμα του Ερντογάν. Όσο βιαζόμαστε εμείς να ενισχυθούμε, τόσο μας συμφέρει οι Τούρκοι να καθυστερούν. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των τουρκικών αεροσκαφών F-16 στο σύγχρονο επίπεδο «Viper» (αντίστοιχο του ελληνικού προγράμματος εκσυγχρονισμού που ήδη υλοποιεί η ΕΑΒ) επανήλθε στην επικαιρότητα, μετά τις σχετικές δηλώσεις του υφυπουργού κ. Συρίγου και τις ποικίλες αντιδράσεις που προκάλεσαν. Η σημασία του προγράμματος αυτού, στο οποίο επανέρχεται διαρκώς με δηλώσεις του και ο ίδιος ο Ερντογάν, φαίνεται ότι είναι κομβική: Αν δούμε το θέμα από επιχειρησιακής πλευράς (που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι και η σημαντικότερη), φαίνεται ότι, από όλες τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις που έχει η Τουρκία στη διάθεσή της, το πρόγραμμα των F-16 Viper είναι αυτό που προσφέρει την ταχύτερη αναβάθμιση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Οποιαδήποτε άλλη λύση απόκτησης αεροσκαφών θα απαιτήσει μακροχρόνιες διαδικασίες ανάπτυξης, κατασκευής,

  Σε αναμονή κρατούν τον Ερντογάν οι συνομιλητές του σε Ανατολή και Δύση.   Του Κώστα Ράπτη Ο Ερντογάν επείγεται. Όμως οι συνομιλητές του σε Ανατολή και Δύση τον κρατούν στην αναμονή. Ο ισχυρός άνδρας της Άγκυρας πορεύεται προς τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές (οι οποίες επισπεύσθηκαν κατά έναν μήνα και πρόκειται να διεξαχθούν τον Μάιο) με τον πληθωρισμό να ροκανίζει, όσο περνά ο χρόνος, τις προεκλογικές παροχές στις οποίες έχει προβεί και με τις προσπάθειές του να εξασφαλίσει κάποια μεγάλη διπλωματική επιτυχία προς το παρόν άκαρπες. Το ξεμπλοκάρισμα της προμήθειας αμερικανικών μαχητικών F-16 θα ήταν ευπρόσδεκτο – και ακόμη περισσότερο η εξομάλυνση των σχέσεων με τη Συρία, ώστε να προωθηθεί ο επαναπατρισμός Σύρων προσφύγων που τόσο επιθυμεί η τουρκική κοινή γνώμη. Όμως ούτε η Ουάσιγκτον, ούτε η Δαμασκός έχουν σοβαρούς λόγους να κάνουν στον Ερντογάν προεκλογικά δώρα. Στην περίπτωση των τουρκο - αμερικανικών σχέσεων, η έμπνευση της Άγκυρας να καθυστερήσει, επικαλούμενη τον "τρ

 Οι ξένες εταιρίες εξακολουθούν να μην έχουν την εμπιστοσύνη ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές την εποχή που επενδύουν δεν θα αλλάξουν αργότερα, με τρόπους που θα καταστήσουν τις επενδύσεις τους ασύμφορες. Και ακόμη και αν το πλαίσιο της πολιτικής παραμένει ελκυστικό στα χαρτιά, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να είναι σίγουρες ότι οι κανόνες θα επιβληθούν αμερόληπτα και όχι υπέρ των «εθνικών πρωταθλητών». Τηλεοπτική μετάδοση της υπουργού Οικονομικών της Ινδίας, Nirmala Sitharaman, στο Χρηματιστήριο της Βομβάης, στην Ινδία, τον Φεβρουάριο του 2020. Francis Mascarenhas / Reuters       Γιατί η Ινδία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Κίνα. Τα εμπόδια στην επόμενη άνθηση του Νέου Δελχί.  Με την ιδιότητα της Κίνας ως το «εργαστήριο του κόσμου» να αμαυρώνεται από αυξανόμενους πολιτικούς κινδύνους, επιβράδυνση της ανάπτυξης, και ολοένα και πιο αβάσιμες πολιτικές «μηδενικής COVID», καμία χώρα δεν φαίνεται πιο έτοιμη να επωφεληθεί από την Ινδία. Τον Μάιο, ο Economist δημοσίευσε ένα εξώφυλλο για την Ινδ