IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ για τον αεροπορικό στόλο και αφήστε την THK-Τουρκία στις επιλογές της! Η σχετική με την ελληνική εθνική ασφάλεια ειδησεογραφία, επικεντρώνει ξανά στο ζήτημα της αποδέσμευσης των μαχητικών F-16 Block 70 για την Τουρκία. Στο πλαίσιο αυτό, οι συζητήσεις για το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα δίνουν και παίρνουν. Παράλληλα, η Άγκυρα συντηρεί ψηλά και την προοπτική απόκτησης των μαχητικών EF-2000 Typhoon, γνωστά ως Eurofighter. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Παρότι η συζήτηση στην Ελλάδα δεν στερείται νοήματος, καλό θα έκαναν πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να εξηγούσαν –δια του παραδείγματος– στην κοινωνία ότι μια Ελλάδα που κοιτάζει τα του οίκου της και σχεδιάζει ορθολογικά την απάντησή της σε κάθε πρόκληση ασφαλείας-απειλή, διαβιβάζει προς κάθε ενδιαφερόμενο μήνυμα ψυχραιμίας, αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού , ενισχύοντας την αποτροπή της. Μπορεί η Τουρκία να προμηθευτεί 40 νέα F-16

  Δεν είναι ξένα τα χρήματα με τα οποία συντηρείται η χώρα. Σχετικά με τη σταθερή αποτυχία της πολιτικής, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Τι σημαίνει άραγε η ”είδηση” πως η χώρα αναβαθμίζεται οικονομικά; Τι ακριβώς εννοούμε όταν ισχυριζόμαστε πως η Ελλάδα ξεπέρασε την κρίση χωρίς να πτωχεύσει; (Κάποιοι θα απαντούσαν εδώ ότι ουσιαστικά πτώχευσε αφού τήν έσωσαν ξένα κεφάλαια). Στο σημείωμα αυτό θα υποστηρίξω πως η χώρα εξακολουθεί να είναι πτωχευμένη . Και όχι μόνο οικονομικά. * Κάθε εργαζόμενος υφίσταται κρατήσεις από τον μισθό του για υγειονομική περίθαλψη. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνουν εισφορές για τον ίδιο σκοπό. Οι κρατήσεις και εισφορές δεν αποθηκεύονται σε ξεχωριστό λογαριασμό απ’ όπου εκταμιεύονται οι δαπάνες για περίθαλψη. Πάνε όλες μαζί στον ”κουβά” στων δημοσίων εσόδων, οπότε η συμμετοχή του Δημοσίου στην υγειονομική περίθαλψη αποτελεί δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού. Το ίδιο συμβαίνει και με τον (υψηλό) φόρο που επιβάλλεται στα τσιγάρα και στα οινοπνευματώδη . Φορο

 Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Περίσκεψη στο Νταβός για τα ρίσκα του 2024. Του Κώστα Ράπτη Από την υπόσχεση και τα ρίσκα της τεχνητής νοημοσύνης, στα αχαρτογράφητα ύδατα των νέων γεωπολιτικών αναταράξεων. Και από τα εν γένει καθησυχαστικά μηνύματα της διεθνούς οικονομίας, στις πιθανές δυσάρεστες εκπλήξεις της πολιτικής. Οι 2.800 συμμετέχοντες (ανάμεσά τους 60 επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων και βεβαίως όλοι οι "μεγάλοι" της οικονομίας, ιδίως της ψηφιακής) στο 54ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που ολοκληρώθηκε χθες στο Νταβός της Ελβετίας, δεν απέκρυπταν τις ανησυχίες τους για το 2024, όσο και αν κάποιοι κατέφυγαν σε πρόωρη θριαμβολογία. Το προηγούμενο έτος έκλεισε με άνοδο του δείκτη S&P 500 κατά 24%, του Nasdaq κατά ένα εντυπωσιακό 43% και του DAX κατά 20%. Ο πληθωρισμός δείχνει να έχει ελεγχθεί και οι οικονομικοί παίκτες προσανατολίζονται από τώρα σε μείωση των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες τους επόμενους μήνες (η Κριστίν Λαγκάρντ

Μέση Ανατολή: Πολλαπλασιάζονται οι εστίες ανάφλεξης. Του Κώστα Ράπτη Στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τέθηκε προχθές Πέμπτη από δημοσιογράφο μια ευθύβολη ερώτηση: "Δουλεύουν οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη;". Η απάντηση ήταν αφοπλιστική στην ειλικρίνειά της: "Εννοείτε αν σταματάνε τους Χούθι; Όχι. Εννοείτε αν θα συνεχιστούν; Ναι". Ο ένοικος του Λευκού Οίκου συμπύκνωσε σε λίγες λέξεις τη συνθετότητα του παιχνιδιού το οποίο εκτυλίσσεται στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και τα όρια της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Όρια τα οποία αρχίζουν και μοιάζουν με αδιέξοδο. Τα πλήγματα τα οποία εξαπέλυσαν την προηγούμενη Παρασκευή οι αμερικανικές και βρετανικές ένοπλες δυνάμεις εναντίον στόχων των σιιτιών ανταρτών Χούθι συνεχίστηκαν καθ' όλη την εβδομάδα αυτή, φτάνοντας τους πέντε γύρους επιδρομών μέχρι τη στιγμή που γράφονταν οι γραμμές αυτές. Όπως συνεχίστηκαν όμως και οι ενέργειες των Υεμενιτών, σε συμπαράσταση προς τη

  Λανθάνουσα δημοκρατία – Έθνος-κράτος και μεταμοντέρνες ελίτ. Είναι σαφές ότι τα μεταμοντέρνα οικονομικά, οργανωτικά, αξιακά και πολιτισμικά δεδομένα λειτουργούν σήμερα σαν πολιορκητικός κριός και στοχοποιούν το έθνος-κράτος ως σημαίνoν αλλά και τα σημαινόμενα στα οποία παραπέμπει. Στόχος να διαμορφώσουν νέες παγκόσμιες πολιτικο-οικονομικές, θεσμικές, διαχειριστικές και κοινωνικές νόρμες. Κοινό σημείο αυτών των επιλογών αποτελεί η ομογενοποίηση και η εξάλειψη της διαφορετικότητας, είτε αυτή παραπέμπει στο οικονομικό, είτε στο πολιτισμικό-αξιακό πεδίο. Η καταστατική αμφισβήτηση αξιακών προτύπων (“challenging foundational thoughts”) αποτελεί μία πραγματικότητα της νέας διακυβέρνησης. Στο πολιτικό-πολιτισμικό πεδίο οι διεργασίες αφορούν το ρόλο ή ακόμα και την επιβίωση (με την παρούσα μορφή του) του έθνους-κράτους, το οποίο σημειολογικά αλλά και λειτουργικά διαφαίνεται να αποτελεί έννοια και θεσμό μη συμβατό με τους στόχους που έχουν θέσει οι πολιτικές ελίτ και το διεθν