IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πριν λίγες ημέρες η στήλη είχε θυμηθεί τον Γκαλμπραίηθ να λέει (ήδη απ’ το 1958 ) ότι η « η ελεύθερη αγορά παράγει ιδιωτικό πλούτο και δημόσια φτώχεια » . Διόμισυ χιλιάδες χρόνια πιο πριν ήταν κοινή διαπίστωση στους Ελληνες πως «όταν δυστυχεί η πόλις , είναι αδύνατον να ευτυχούν κάποιοι πολίτες» (ιδιώτες, ήγουν ηλίθιοι) και συνεπώς ότι θα έρθει κάποια στιγμή που η δυστυχία των πολλών θα καταστρέψει την ευτυχία των λίγων . Περί αυτού ακριβώς ο (συντηρητικός) Ισοκράτης ήταν κατηγορηματικός: «Τους χρηματισμούς τούς παρά το δίκαιον γιγνόμενους ηγείσθε μη πλούτον αλλά κίνδυνο ποιήσειν» , δηλαδή « η άδικη απόκτηση χρημάτων, να πιστεύετε ότι δεν θα γεννήσει πλούτο αλλά κίνδυνο » - και δύο χιλιάδες πολέμους έκτοτε , θα προσθέταμε. Αιώνες πριν από τον Ισοκράτη, ο πρώτος διδάξας Ομηρος ήδη έλεγε ότι: «σκαιόν το πλουτείν κάλλο μηδέν ειδέναι» , δηλαδή «είναι απαίσιο να πλουτίζεις χωρίς να ξέρεις (σ.σ.: και συνεπώς να νοιάζεσαι ...

Ενας άντρας έχει απατήσει τη γυναίκα του. Αυτή το ανακαλύπτει και του ζητάει εξηγήσεις: «Γιατί το ’κανες;». Ατάραχος αυτός, απαντά: «Ουδείς αναμάρτητος». Γιατί θα έπρεπε να μας παραξενέψει μια τέτοια απάντηση; Πιο γενικά: τι είναι αυτό που καθιστά τέτοιου είδους απαντήσεις μη ικανοποιητικές; Κατά πρώτο λόγο, μια τέτοια απάντηση δείχνει ότι ο ομιλητής δεν έχει συνειδητοποιήσει το σφάλμα του, άρα δεν δείχνει ειλικρινή μεταμέλεια. Παραπέμπει σε μια εγγενώς «αμαρτωλή» ανθρώπινη φύση, η οποία τον οδήγησε στη συγκεκριμένη πράξη. Αποσείει έτσι τη συγκεκριμένη ηθική ευθύνη που φέρει ως αυτόβουλο ον, χάριν μιας γενικής ανθρωπολογικής συνθήκης – «όλοι κάνουμε λάθη». Δεύτερον, δεν παρέχει μια αφήγηση που να ερμηνεύει τη συμπεριφορά του. Με τη γενική αναφορά στην ανθρώπινη φύση υπεκφεύγει, αφού δεν αναστοχάζεται τη δική του συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αποφεύγοντας να δώσει συγκεκριμένη εξήγηση, αποφεύγει το «λόγον διδόναι». Ενας πρωθυπουργός, ο κ. Σαμαράς, ερωτάται από δημοσιογράφ...

(...) Στην Ελλάδα δοκιμάζεται η συνταγή που προορίζεται για την ευρωπαϊκή περιφέρεια και με διαφορά φάσης και για τον ευρωπαϊκό πυρήνα. Στην Ελλάδα δοκιμάζονται οι κοινωνικές αντοχές στο πείραμα δραστικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου.  ...  ε ίναι προφανές ότι όσο περισσότερα νοικοκυριά εξωθούνται στην εξαθλίωση, τόσο πιο κοντά έρχεται το ενδεχόμενο μιας κοινωνικής έκρηξης, που εκ των πραγμάτων θα είναι τυφλή και βίαιη. Το πειραματόζωο της Ευρωζώνης ενδέχεται να λειτουργήσει ως πυροκροτητής. Μια κοινωνική ανάφλεξη στην Ελλάδα πιθανότατα θα εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή περιφέρεια. (...) Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν για το πακέτο των περικοπών και των νέων φόρων, αλλά μόνο όταν η τρόικα ανάψει το «πράσινο» φως θα ξέρουμε ότι το πακέτο οριστικοποιήθηκε. Στην Αθήνα εκφράζουν αισιοδοξία, αλλά και ότι ο δρόμος δεν είναι χωρίς εμπόδια. Δεν είναι μόνο η απαίτηση του ΠΑΣΟΚ να εξασφαλισθεί η επιμήκυνση πριν από την ψήφιση του πακέτου. Είναι κυρ...

H χώρα έχει τεθεί υπό επιτροπείαν, κηδεμονεύεται από τους δανειστές της. Oι εντεταλμένοι να συγκεκριμενοποιούν τους όρους της κηδεμονίας (Thomsen, Mazouch και Mors) αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των μέτρων που η κυβέρνηση τα προτείνει ως «ισοδύναμα» με την επιπλέον περικοπή (πολλοστή) μισθών και συντάξεων. Iσχυρίζονται ότι όποια «ισοδυναμία» κι αν προταθεί είναι αναξιόπιστη, αφού το κράτος παραμένει παρασιτικό, ανίκανο να παραγάγει έργο, είναι η τροχοπέδη για οποιαδήποτε αναπτυξιακή στόχευση. Oι δανειστές εκμεταλλεύονται το προφανέστατο: Oτι στην Eλλάδα οι εμπορευόμενοι την εξουσία, οι κομματικές συντεχνίες, παραιτήθηκαν ακόμα και από την εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία και αυτοτέλεια, προκειμένου να παραμείνει το κράτος πελατειακό: Δηλαδή να συνεχίσει το κράτος να σιτίζει την εκλογική τους πελατεία, να είναι φέουδο, έστω χρεοκοπημένο, έστω νεκρωμένο και αποσυντεθειμένο αλλά πάντως φέουδο, της κομματικής αυθαιρεσίας. Nα είναι οι συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα...

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ (1) Η Γερμανία αποφασίζει για την πρωτοκαθεδρία της  Η πρόσφατη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας ως προς τα ασφαλιστικά μέτρα, επέτρεψε στη Γερμανία, πρώτον, τη συμμετοχή της στον Μηχανισμό Σταθεροποίησης (ΜΣ). Θυμίζω ότι αυτός φτιάχτηκε μετά από δική της πρόταση και σύμφωνα με τις απαιτήσεις... ... της.Δεύτερον, ανέθεσε στο Γερμανικό κοινοβούλιο την απόφαση για κάθε μελλοντική αύξηση των κεφαλαίων συμμετοχής της Γερμανίας στον μηχανισμό. Τρίτον, αποφάσισε ότι η γερμανική βουλή δικαιούται να έχει συνεχή πληροφόρηση από το μηχανισμό. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι το ιδρυτικό του μηχανισμού προβλέπει δεσμευτικά ότι η διοίκηση και οι υπάλληλοι του, δεν θα παρέχουν πληροφόρηση σε πρόσωπο ή θεσμό εκτός του μηχανισμού. Τέλος το Συνταγματικό Δικαστήριο απεφάσισε ότι θα εξετάσει στην κύρια δίκη, τον Οκτώβριο τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μάλιστα, χαρακτήρισε τις αγορές κρατικών ομολόγων που πράττει η...

Παλιά λέγαμε φοβούμενοι πραξικοπήματα και τανκς στους δρόμους: « Αν κάποια μέρα χτυπήσει πολύ πρωί το κουδούνι δε θα είναι ο γαλατάς ». Η φράση υπονοούσε ότι θα ήταν κάποιος ασφαλίτης, μιας Χούντας που θα «μάζευε» όλους τους αντιπάλους της, όπως έκανε εκείνο το ωραίο απριλιάτικο πρωινό του 1967 όταν στους δρόμους της Αθήνας ακούστηκαν οι ερπύστριες. Έπειτα από το δημοσίευμα του σημερινού Κυριακάτικου Βήματος, θα μπορούμε κάλλιστα να λέμε ότι «αν χτυπήσει το κουδούνι πολύ πρωί δε θα είναι ο γαλατάς (αφού οι γαλατάδες δεν υπάρχουν πιά, τους …πάτησε η Τρόικα) αλλά ο Ψυχάρης» Διότι τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς για ένα ρεπορτάζ που μπάζει από παντού για ένα πραξικόπημα «οπερέτα» που δεν έγινε ποτέ γιατί η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου το κατάλαβε και «θωράκισε» τη δημοκρατία. Το πρώτο θέμα του «δημοκρατικού» Βήματος λοιπόν περιγράφει το πώς αποφύγαμε το πραξικόπημα. Το ρεπορτάζ χωρίς προς το παρόν να έχει στοιχεία αδειάσειστα, μπλέκει την υπόθεση των αποδοκιμασιών στο πρόσωπο ...

Στην Αμερική, εδώ και μερικά χρόνια, κάνει θραύση η ιδέα της «συναισθηματικής νοημοσύνης». Δεν είναι μόνο αυτά που καταλαβαίνουμε με τη λογική μας, είναι κι αυτά που καταλαβαίνουμε με το συναίσθημα. Αν ζούσα στην Αμερική ίσως νάμουν τώρα πλούσιος. Θα λάνσαρα και τρίτη νοημοσύνη, την «ηθική νοημοσύνη». Αλλά δεν ζω στην Αμερική και δεν ξέρω αν η Αμερική είναι το κατάλληλο μέρος για να μελετήσει κανείς ένα τέτοιο θέμα. Στην Ελλάδα ζω και η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, μοιάζουν ιδανικές όχι για τη μελέτη της ηθικής, αλλά μάλλον της ανηθικότητας και των συνεπειών της. Γιορτάζουμε το ‘Oχι, στις 28 Οκτωβρίου γιατί, αν γιορτάζαμε τα Ναι, δεν θα δουλεύαμε ούτε μια μέρα τον χρόνο, είχε πει εύστοχα μια μέρα ο Θύμιος Καλαμούκης της «Ελληνοφρένειας». Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Τάσσου Παπαδόπουλου, του αγωνιστή της ΕΟΚΑ και του «Προέδρου του ‘Όχι», αλλά επίσης τα κόκκαλα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Σπύρου Κυπριανού με την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη για την προεδρία της ...

(...) «Δεν είναι παράλογο ούτε υπερβολικό να μιλάμε για "πραξικόπημα" όταν διεθνείς οικονομικές δυνάμεις που επιβάλλουν τις κατευθυντήριες γραμμές τίθενται υπεράνω του νόμου ο οποίος έχει συμφωνηθεί από τον ισπανικό λαό» (...) (1)  Οι Ισπανοί δεν θέλουν οικονομικό πραξικόπημα. Οι Πορτογάλοι βλέπουν ότι, παρά τις καλές εξετάσεις που έδωσαν στην Ευρώπη, τα μέτρα δεν αποδίδουν .  έκρηξη στην Ιβηρική είναι διπλή, αλλά η αιτία είναι μία. Λέγεται μνημόνιο. Στην Ισπανία δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πολιόρκησαν στη Μαδρίτη τη Βουλή, που ψήφισε την περασμένη εβδομάδα άλλον έναν προϋπολογισμό σκληρότατης λιτότητας. Στην Πορτογαλία εκατοντάδες χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους στα μέσα Σεπτεμβρίου στη μαζικότερη διαδήλωση από την πτώση της δικτατορίας το 1974. Ισπανοί και Πορτογάλοι λένε ότι περικοπές, φόροι και δάνεια τους καταδικάζουν στη φτώχεια και στην ανεργία, χωρίς ελπίδα στον ορίζοντα. Φωνάζουν ότι δεν θέλουν ένα οικονομικό πραξικ...