IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες τροπές στην πολιτική σκηνή της Αιγύπτου όπως έχει διαμορφωθεί μετά από τις ταραχές, είναι η εμφάνιση του κινήματος των Σαλαφιστών, ως πολιτικής δύναμης και ως αντιπάλου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και πιο πρόσφατα ως συμμάχου του στρατιωτικού καθεστώτος της 3ης Ιουλίου. Ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Salafi Nour, ο Galal Murra, εμφανίστηκε στην τηλεόραση ως ένας από τους λίγους ευέλικτους πολιτικούς που πλαισιώνουν τον στρατηγό Abdulfattah al-Sisi, όταν εκείνεος ανακοίνωσε την απομάκρυνση του εκλεγμένου Προέδρου, Mohammed Morsi, το περασμένο έτος μετά από μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης της Αδελφότητας. Από τότε η ηγεσία του κόμματος έχει παραμείνει πιστή στο νέο καθεστώς, καθώς η σύγκρουσή της με την Αδελφότητα εντάθηκε και ακολούθησε μια υστερική αντιϊσλαμική ατμόσφαιρα. Αν και το Σαλαφιστικό κίνημα που εκπροσωπείται από το Nour έχει αντιμετωπίσει μια λεπτή δοκιμασία διασχίζοντας τέτοια ταραχώδη νερά, η ηγεσία του αποδέχτηκε τη

Σεξουαλική παρενόχληση, υψηλά ποσοστά ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αύξηση της βίας και του ισλαμιστικού αισθήματος μετά τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης συνθέτουν το σκηνικό στην Αίγυπτο δίνοντάς της τον τίτλο της χειρότερης χώρας του αραβικού κόσμου για μία γυναίκα, σύμφωνα με ψηφοφορία που πραγματοποίησαν ειδικοί σε θέματα φύλου, η οποία πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ιδρύματος Thomson Reuters. Οι μεροληπτικοί νόμοι εις βάρος των γυναικών και η αύξηση των κρουσμάτων διακίνησης ανθρώπων έχουν επίσης συμβάλλει στο να εξασφαλίσει η Αίγυπτος την τελευταία θέση στη λίστα με τις 22 αραβικές χώρες, διαπιστώνει η έρευνα. Παρά τις ελπίδες ότι οι γυναίκες θα ευνοούνταν από την Αραβική Άνοιξη, είναι τελικά οι μεγάλες ηττημένες, καθώς οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν προκαλέσει συγκρούσεις, αστάθεια, εκτοπισμό και αύξηση των ισλαμιστικών οργανώσεων σε πολλές περιοχές της χώρες, επισημαίνουν οι ειδικοί. «Απομακρύναμε τον Μουμπάρακ από το προεδρικό μέγαρο

Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Αίγυπτο ενίσχυσαν τη θέση όσων αντιμετώπιζαν εξαρχής με περιφρονητική διάθεση ή αίσθηση ματαιότητας τη λεγόμενη Αραβική Ανοιξη . Παρόμοιες διαθέσεις μοιράζονται, παραδόξως, άνθρωποι που βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του πολιτικού φάσματος: συντηρητικοί, που είναι έτοιμοι να δουν στο τέλος κάθε λαϊκής εξέγερσης την οικονομική κατάρρευση, το πολιτικό χάος και την ηθική εξαχρείωση, αλλά και αριστεροί, οι οποίοι εύκολα διακρίνουν πίσω από κάθε κίνημα που δεν ανταποκρίνεται στα δικά τους στερεότυπα τον δάκτυλο της Αμερικής ή των διεθνών ελίτ του χρήματος. Στοιχειώδης ρεαλισμός επιβάλλει να αναγνωρίσουμε ότι ο κύκλος που άνοιξε τον καυτό χειμώνα του 2010-2011 με την ανατροπή των καθεστώτων Μπεν Αλι και Μουμπάρακ σε Τυνησία και Αίγυπτο, αντίστοιχα, κλείνει κάπου εδώ, με τα άμεσα αποτελέσματά του να κυμαίνονται από αμφίβολα έως απογοητευτικά. Η χθεσινή αποφυλάκιση του δικτάτορα Χόσνι Μουμπάρακ αποτελεί το συμβολικό επιστέγασμα μια

Για τις δραματικές εξελίξεις στην Αίγυπτο μίλησε αποκλειστικά στην «Εφημερίδα των Συντακτών » ο κορυφαίος πολεμικός ανταποκριτής Ρόμπερτ Φισκ τ ης εφημερίδας Independent . Ο 66χρονος Βρετανός έχει ψηφιστεί επτά φορές δημοσιογράφος της χρονιάς. Εχει καλύψει μεταξύ άλλων τις εξελίξεις στη Βόρεια Ιρλανδία το 1970, την πορτογαλική επανάσταση του 1974, την ιρανική επανάσταση του 1979, τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ, τον πόλεμο του Κόλπου, τον πόλεμο στη Βοσνία, τον εμφύλιο στην Αλγερία, το Κόσοβο, τον πόλεμο στο Αφγανιστάν το 2001 και την εισβολή στο Ιράκ το 2003.       Robert  Fisk  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Δημήτρη Σ. Φαναριώτη • Η Αίγυπτος βιώνει μια χαοτική κατάσταση με φαινόμενα ακραίας βίας και καθημερινές σφαγές και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί δείχνει να προκαλεί παρά να επιλύει τα σοβαρά προβλήματα που υφίστανται. Για πόσο διάστημα ακόμη εκτιμάτε ότι ο αιγυπτιακός λαός θα βιώσει αυτή την κόλαση; Αυτό εξαρτάται από το πόσοι Αιγύπτιοι στηρίζουν και αποδέχοντ

Τρεις είναι οι επαναστάσεις που έχουν ξεσπάσει στην Αίγυπτο από το 2011 μέχρι σήμερα, επαναστάσεις που αν τις εξετάσουμε συνολικά μπορούμε να καταλάβουμε τι ζητά η πλειοψηφία του αιγυπτιακού λαού. Η πρώτη επανάσταση είχε ως απότοκο την στρατιωτική ανατροπή του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ , και την τοποθέτηση του πρώην υπουργού αμύνης, Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι ως ντε φάκτο αρχηγό του κράτους. Ο Ταντάουι και οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν πλήρως ανίκανοι να διοικήσουν το κράτος, γεγονός που οδήγησε στην αντικατάστασή τους, μέσω εκλογών, από το κόμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων με πρόεδρο τον Μοχάμεντ Μόρσι . Ο Μόρσι σύντομα προσπάθησε να εδραιώσει την εξουσία του «καρατομώντας» τον στρατό και τοποθετώντας «φίλους» των Αδελφών Μουσουλμάνων σε νευραλγικές θέσεις. Το μοτίβο της αυταρχικής ηγεσίας σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός αποτυχημένου οικονομικού μοντέλου φόβισε τον αιγυπτιακό λαό και οδήγησε στην συσπείρωση του και τελικά στην ανατροπή του Μόρσι τον περα

Η κυβέρνηση Μόρσι είχε μπροστά της μια σκληρή διαπραγμάτευση για χρηματοδότηση από το ΔΝΤ, το οποίο ζητούσε δραστική μείωση της επιδότησης ψωμιού και καυσίμων, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και την εξέγερση των φτωχών στρωμάτων, για τα οποία τα σιτηρά αποτελούν το 60% της διατροφής Αίγυπτο έγινε πραξικόπημα. Ούτε επανάσταση, ούτε κίνημα, απλά στρατιωτικό πραξικόπημα, με όλα τα χαρακτηριστικά που δίνουν στο φαινόμενο αυτό τα σχετικά επιστημονικά εγχειρίδια. Σαφώς το πραξικόπημα αυτό διευκολύνθηκε από ένα τεράστιο μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας ενατίον της κυβέρνησης των Αδελφών Μουσουλμάνων και του ανατραπέντος προέδρου Μόρσι . Να δούμε όμως πρώτα ποια ήταν τα αίτια της προβληματικής διακυβέρνησης του Μόρσι και των Αδελφών. Φτώχεια και ανεργία Πρώτον, η εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η ανατροπή του Μουμπάρακ έβρισκε την Αίγυπτο με μια οικονομία σε στασιμότητα και αποτελμάτωση. Το καθεστώς είχε μετατρέψει την αιγυπτιακή οικονομία σε έν