IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  diephosi via Getty Images Είμαστε ένοικοι της Γης: Οικολογική Ηθική. Η Γη επομένως είναι το όλον και εμείς το μέρος.   α. « Διδάξτε τα παιδιά σας αυτό που διδάξαμε στα δικά μας, ότι η Γη είναι η μάνα μας. Ό,τι παθαίνει η Γη παθαίνουν και τα τέκνα της Γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν στους εαυτούς τους»                                                                       (Φύλαρχος Ινδιάνων) β. «Ο κόσμος μας παρουσιάζεται ως ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα γεγονότων, στο οποίο συνδέσεις διαφορετικών ειδών εναλλάσσονται ή επικαλύπτονται ή συνδυάζονται καθορίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την υφή του όλου »                                                                        (Werner Heisenberg) γ. «Άνθρωπος και φύσις ενότης αδιαίρετος»                                                                      (Μάρκος Αυρήλιος)                      * * *                      Σίγουρα μία συνάντηση των τριών παραπάνω ανδρών θα ήταν ενδιαφέρουσα για μία ανασκόπηση των προβλημάτων της Γης

 Ο ισχυρός δεν είναι ελεύθερος. Κάπου στον 17ο αιώνα, ο Φράνσις Μπέικον καλούσε τους φυσικούς φιλοσόφους να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν, ώστε ο άνθρωπος να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει το άρμα της προόδου. Προελαύνει διαρκώς. Είναι η αόρατη δύναμη της ιστορίας. Ενδεχομένως, η πρόοδος να πρέπει να περάσει πάνω από κάποιους ή να παραμερίσει μερικούς ακόμη αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Έτσι υπαγορεύει η φύση, όπως μας έχει δείξει και ο Δαρβίνος. Μπορεί κανείς να πάει ενάντια στη φύση και στη «φύση» του; Ό,τι και να κάνει το άτομο, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία της προόδου. Αν σας ενόχλησε αυτή η εισαγωγή ή σας φαίνεται εσφαλμένη, έχετε δίκιο. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, προκύπτει ο λεγόμενος κοινωνικός δαρβινισμός. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν μία «μόδα», που ακολούθησε τις ιδέες του Δαρβίνου (1809-1882) σχετικά με την εξέλιξη των ειδών και τη φυσική επιλογή. Η θεωρία της φυσικής επιλογής έλεγε ότι οι αλλαγές στη φύση προκύπτουν μέσω τ

Fernand Léger ,     Δεσμώτες της τεχνικής.   Ο Ουμπέρτο Γκαλιμπέρτι είναι καθηγητής Φιλοσοφίας της Ιστορίας σε Πανεπιστήμιο της Βενετίας. Η ακόλουθη συνέντευξή του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Il Domani d’Italia». Ουμπέρτο Γκαλιμπέρτι ● Καθηγητή Γκαλιμπέρτι, στις μελέτες σας και στα βιβλία σας έχετε ασχοληθεί με τις βαθιές αλλαγές της ανθρώπινης κατάστασης στον σύγχρονο πολιτισμό, που κυριαρχείται με τρόπο διεισδυτικό και αμετάκλητο από την τεχνολογική διάσταση. Χρειαζόμαστε αληθινά ένα νέο ουμανισμό, μια νέα Αναγέννηση; Θα την είχαμε πραγματικά ανάγκη, αλλά δεν βλέπω να υπάρχουν οι προϋποθέσεις της. Η Αναγέννηση χαρακτηριζόταν ουσιαστικά από την κεντρική θέση που απέδιδε στον άνθρωπο. Σήμερα, ωστόσο, αυτό δεν είναι πλέον δυνατό, στον βαθμό που, στην εποχή της τεχνικής, ο άνθρωπος δεν είναι πλέον «κέντρο», υποκείμενο, επειδή έχει γίνει «ένας λειτουργός τεχνικών μηχανισμών». Το μοντέλο αναφοράς, στο οποίο προσπαθούν να τον καταστήσουν λειτουργικό, είναι ουσιαστικά «η μηχανή», σε σχέση με

  Το αρχέτυπο που εχάθη!  (μέρος 3 ο  από τα 3 α ) Το ελληνικό χωριό. Η εμπνοή του χωριού ήταν η κοινωνική μέθεξη, το συμμέτοχον στη βιωματική, που ήταν η βιολογία του τόπου, η ψυχική του αναπνοή. κάτι που συγκροτούσε το δημιουργικό νενίκηκα του ανθρώπου. Στα πλαίσια αυτής της θεώρησης συνίστατο τα ήθη και τα έθιμα του τόπου, που αποτελούσαν τελετουργίες της μνήμης κι ήταν το καταπίστευμα της ψυχής του λαού. Η Πρωτοχρονιά, η πρωτομαρτιά, η πρωταπριλιά, η πρωτομαγιά, οι ισημερίες, ήταν πρωτάτες μέρες, σημαδιακές. Οι γιορτές, οι ονομαστικές και οι επίσημες, πάντα γιορταζόμενες (ακόμα και στον πόλεμο, όπως μούλεε ο παππούς), αποτελούσαν τον Ιχώρ της κοινωνίας. Ο κλήδονας (το κάψιμο των στεφανιών της πρωτομαγιάς), οι Απόκριες, τα κάλαντα, τα χελιδονίσματα κ.ά., ήταν έθιμα βασικά του βίου των ανθρώπων του χωριού. Ήταν τελετουργίες πώφτιαχναν την εθιμοτυπία του τόπου, αφού στον καθένα είχαν το δικό τους τρόπο ή αποτελούσαν αποκλειστικά τοπικό έθιμο, που τον χαρακτήριζε και τον ταυτοποιούσε.

Πόσο ηθικό είναι ο βασανισμός ενός συναισθανόμενου όντος  να μετριέται μόνο σε λίγα ευρώ; Φωτ. SHUTTERSTOCK  Δείκτης πολιτισμού η συμπεριφορά απέναντι στα ζώα.      Το πιο ενδεικτικό για τον πολιτισμό μιας χώρας, ιδίως για τον πολιτισμό της καθημερινότητας και της εποχής που διανύουμε, είναι η στάση της απέναντι στους αδύναμους. Και δεν υπάρχουν πιο αδύναμα πλάσματα σε μια κοινωνία από τα αδέσποτα ζώα. Δεν έχουν φωνή –ή, ορθότερα, δεν μπαίνουμε στον κόπο να αποκωδικοποιήσουμε όσα εκφράζουν– και δεν έχουν αλλά ούτε και προβλέπεται να αποκτήσουν εκλογικά δικαιώματα. Βέβαια, φαίνεται πως πλέον οι πολιτικοί άρχισαν να συνεκτιμούν τις ψήφους των ανθρώπων που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των ζώων συντροφιάς – μέχρι πρότινος σχεδόν τους αγνοούσαν. Επειτα από αλλεπάλληλες ειδεχθείς κακοποιήσεις που είδαν στο φως της δημοσιότητας και προκάλεσαν την οργή της κοινής γνώμης (σκυλιά που τ’ ακρωτηρίαζαν οι ίδιοι τους οι «κηδεμόνες», σκυλιά που τα μαχαίρωναν με μανία καθηγητές, γάτες που τις ξεκοίλιαζα

Κακοποίηση ζώων: Συλλήψεις και αυτόφωρο για τους δράστες Νέα εγκύκλιος μετά τα πρόσφατα περιστατικά κακοποίησης.    Κακοποίηση ζώων: Η εγκύκλιος της αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τις ποινές και την αυστηρή τήρηση του νόμου. Την αυστηρή τήρηση του νόμου ζητά με εγκύκλιό της η αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, μετά τα πρόσφατα περιστατικά κακοποίησης ζώων. Η αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Όλγα Σμυρλή, παραγγέλλει, σύμφωνα με την «Καθημερινή», συλλήψεις και αυτόφωρο, καθώς και αυστηρή τήρηση του νόμου σε περιπτώσεις κακοποίησης και σκληρής συμπεριφοράς σε βάρος των ζώων.  Την ίδια ώρα, παραγγέλλει στους εισαγγελείς να κινητοποιούν τις αστυνομικές αρχές για την τήρηση του νόμου και τη σύλληψη των δραστών σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων. Επίσης, ο αρμόδιος υπουργός Μάκης Βορίδης έχει εξαγγείλει αυστηροποίηση της νομοθεσίας με μετατροπή του αδικήματος για την κακοποίηση των ζώων από πλημμέλημα σε κακούργημα με ποινές από 5 έως 10 χρόνια. Αναλυτικά η εγκύκλιος   ΘΕΜΑ : Ζητήματα σχετι