IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

΄Ολο το παρασκήνιο της αμαρτωλής ιστορίας των golden boys Ηταν τον Οκτώβριο του 2009, λίγο μετά τις εκλογές, όταν ο ελεγκτής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) κ.  Λ. Μαυρίδης  πήγε για έλεγχο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ). Τον έστειλε ο τότε διευθυντής Εποπτείας του τραπεζικού συστήματος κ.  Ι. Γούσιος  επειδή από τα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας είχε διαπιστωθεί ότι το ΤΤ είχε ξεπεράσει τα πλαφόν που του είχε θέσει η Τράπεζα της Ελλάδος στα επιχειρηματικά δάνεια. Ταυτόχρονα, οι ελεγκτικές υπηρεσίες της κεντρικής τράπεζας απαγόρευσαν στον τότε διοικητή του ΤΤ κ. Αγγ. Φιλιππίδη  να χορηγεί επιχειρηματικά δάνεια ώσπου να ολοκληρωθεί ο έλεγχος και να φτιάξει σωστές διαδικασίες αξιολόγησης χορηγήσεων. Ο κ. Φιλιππίδης στα χρόνια που βρέθηκε στο τιμόνι του ΤΤ και λίγο πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 είχε καταφέρει να «τινάξει την μπάνκα στον αέρα». Μέσα σε τρία χρόνια από τη στιγμή που δόθηκε στο ΤΤ άδεια χορήγησης δανείων ξεπέρασε το πλαφόν γεμίζοντας την αγορά

Πέντε βαριά κακουργήματα που επισύρουν μέχρι και ισόβια κάθειρξη, 30 κατηγορούμενοι μεταξύ των οποίων επιφανή στελέχη τραπεζών με γνωστές πολιτικές καταβολές, διαπρεπείς επιχειρηματίες και μιντιάρχες, τουλάχιστον 5 - 7 επισφαλή ή «προβληματικά δάνεια» εκατομμυρίων ευρώ και βέβαια 7 εντάλματα εκ των οποίων έχουν εκτελεστεί τα 4, συνθέτουν την αριθμητική προσέγγιση μιας υπόθεσης που πρωταγωνιστεί - επίσης- ένας αριθμός: Τα περίπου 400-500 εκατομμύρια ευρώ ως εκτιμώμενη ζημία για το ελληνικό δημόσιο, που μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έδωσε 5,5 δισ. ευρώ για να «σώσει» το ΤΤ. Σε Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο   150 σελίδες λοιπόν,  η επίκουρη εισαγγελέας διαφθοράς Πόπη Παπανδρέου, ξετυλίγει όλο το εύρος του πάρτυ που -κατά την δικανική της κρίση- παίχτηκε επί μια πενταετία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το οποίο σχηματοποίησε μια ζημία της τάξης των 400-500 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων περίπου 200 εκατομμύρια από «κόκκινα» και ουσιαστικά, όπως αναφέρεται, α

(...) Οι διώξεις αφορούν πρόσωπα κοντινά σε πρωθυπουργούς, επιφανείς επιχειρηματίες, άτομα που άσκησαν εξουσία. Είχαν όλοι τους κάτι κοινό: την έπαρση ότι δεν θα εντοπιστούν επειδή κανείς δεν θα τολμήσει να τους αναζητήσει. Ενιωθαν πάνω από όλους, πάνω από το νόμο, πάνω από τους θεσμούς.   (...) Η πτώχευση μιας εταιρείας απέκτησε ιδιαίτερο νόημα τα τελευταία χρόνια. Σημειώθηκε το εξής παράδοξο: όσο μεγαλύτερα ήταν τα προβλήματα μιας επιχείρησης που επωφελείτο από τις σχετικές διατάξεις, τόσο μεγαλύτερο ήταν το κέρδος για τους διαχειριστές της. Πολλές τέτοιες ιστορίες καταγράφονται, εσχάτως με αφορμή τα εντάλματα σύλληψης στελεχών και πελατών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Οι ιστορίες ξεκινούν κάπου το 2006. Ενδεικτικά: πάει ο επιχειρηματίας που πωλεί φούμαρα (προβολή κι επικοινωνία) και ζητεί δάνεια. Στην ταμπέλα του μαγαζιού υπάρχει και το προσφιλές «ξενοδοχειακά & τουριστικά». Το Ταμιευτήριο κάνει τους απαραίτητους ελέγχους, ερωτά δηλαδή κάποιον αστρολόγο για

Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗΣ Στο Σωτήριο Έτος 2013 η οικονομία μας παραμένει δέσμια σκοτεινών και παράνομων συμφερόντων που την απομυζούν μεθοδικά δεκαετίες. Κανείς δεν εκπλήσσεται. Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, περισσότερο από το 6% του ΑΕΠ μας είναι το ετήσιο κόστος της διαφθοράς στη χώρα μας. Για να υποστηριχθεί αυτό το επίπεδο διαφθοράς είναι φυσικά απαραίτητος ένας γραφειοκρατικός κυκεώνας, ώστε οι ευκαιρίες συναλλαγής για τις συμμορίες να είναι εξασφαλισμένες, όπως και η διακριτική ευχέρεια των διεφθαρμένων να εκβιάσουν τους πολίτες, και τελικά να ζημιώσουν την κοινωνία μοιραζόμενοι από εκείνα που η κοινωνία τελικά πληρώνει με τους φόρους της και με την ταλαιπωρία της. Αντίστοιχα το κόστος της γραφειοκρατίας είναι ανεβασμένο στο 6,7% του ΑΕΠ, σε υπερδιπλάσιο μέγεθος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 3%. Υπολογίζοντας ότι η πρόσθετη γραφειοκρατία σκοπό έχει να διευκολύνει τη διαφθορά (δίδυμες αδελφές είναι άλλωστε) το τελικό φανερό κόστος της διαφθοράς πλησιάζει

Αυτές είναι  ειδησάρες. Προσέξτε  την πορεία των πραγμάτων.  Ο  Αντώνης Κάντας  που  σχεδόν άπαντες  οι πολίτες  αυτής της Μπανανίας αγνοούσαν την  ύπαρξή του. Αυτός  λοιπόν. Ο άγνωστος. Ο  σχεδόν ανύπαρκτος. Ως  πρώην  αναπληρωτής  διευθυντής  εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής  Αμυνας ομολόγησε  ότι εισέπραξε μίζες  αξίας  16 εκατομμυρίων δολαρίων.  Χρήμα που διακινήθηκε  μέσω   τουλάχιστον  10 offshore εταιριών. Και όχι μόνο αυτό αλλά από πάνω-και καλώς έκαμε-έδωσε πολλά ονόματα  συνεργατών. Πάρτι ανατριχιαστικό Ταυτόχρονα μ αυτό.  Το Πόθεν  έσχες  όλων των πολιτικών. Εκεί να  δεις λεφτά με ουρά. Εκεί να  δεις ακίνητα  πολλά.  Εκεί να  δεις χλιδή και καλοπέραση ανάλογη μ αυτή που ταιριάζει σε  φύλαρχους  της Ουγκάντας τον καιρό που   βασίλευε  ο  θρυλικός  Ιντι Αμίν Νταντά. Ο λεγόμενος και κανίβαλος της Αφρικής Από  κοντά και  οι πέτσινες  πινακίδες του Michel Liapis. Απο κοντά η  εξεταστική  της  Βουλής  για τα Ναυπηγεία. Εκεί να  δεις  εσμός. Εκεί να δεις  ο