IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το 1998, καθώς η ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση έβλαπτε τις περισσότερες από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο και ήταν κάτι σαν γενική δοκιμή της πολύ μεγαλύτερης κρίσης που μια δεκαετία μετά έπληξε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο, ο «New Yorker» έσπευσε σε ένα άρθρο που περιέγραφε τις διεθνείς προσπάθειες διάσωσης να σκιαγραφήσει έναν «έξοχο» διπλωμάτη, έναν άνθρωπο με μεγάλες ιδέες που ως οικονομολόγος αργότερα προστέθηκε στη λίστα των «αρίστων». Ο προφανής υποτίθεται τότε σοβαρός λόγος για το καλωσόρισμα του Λόρενς Σάμερς, τότε υφυπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, ήταν η διαδεδομένη αντίληψη ότι διέθετε μια ειδική γνώση που θα έσωζε την Ασία από την κατάρρευση. Οι ρηξικέλευθες ιδέες του Λόρενς Σάμερς για την παγκόσμια οικονομία είχαν ξεκινήσει από τα τέλη του 1991, όταν ως γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών της κυβέρνησης Κλίντον, αλλά και εξέχον στέλεχος της, όπως ονομάστηκε έκτοτε, νέας γενιάς τεχνοκρατών, υποστήριζε με άρθρο του στο περιοδικό «Econo

Η έκδοση του πενταετούς ομολόγου στο οποίο προχώρησε προ ημερών ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) αποτέλεσε ένα οικονομικό γεγονός, που κατά την κυβέρνηση διαμορφώνει τις προυποθέσεις επανόδου της Ελλάδας στις αγορές. Το ΑΠΕ - ΜΠΕ απευθύνθηκε σε τρείς οικονομολόγους πανεπιστημιακούς, που ανήκουν σε τρείς διαφορετικές οικονομικές σχολές σκέψης, ζητώντας τους να αξιολογήσουν το αποτέλεσμα της έκδοσης και τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να επιστρέψει και με ποιούς όρους στις διεθνείς αγορές χρήματος. Ο κ. Κώστας Μελάς διδάσκει διεθνή χρηματοοικονομική και τραπεζική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου υπηρετεί ως καθηγητής, ο κ. Θεόδωρος Πελαγίδης είναι καθηγητής στο Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς και ο κ. Σταύρος Τομπάζος είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αναλυτικότερα οι τρεις καθηγητές δήλωσαν τα παρακάτω: Κώστας Μελάς:  Πολλαπλά χρήσιμη η έκδοση του 5ετους ομολόγου. Ένα περίπου χρόνο

Είναι γνωστό τοις πάσιν, πως η πείρα και η εμπειρία είναι δύσκολο να μεταδοθούν. Επίσης είναι γνωστό πως αν κάποιος δεν έχει προσωπική εμπειρία, δεν μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα. Εξάλλου, είναι γνωστό, πως η έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν από τις εμπειρίες και τα λάθη των άλλων. Όλα τα ανωτέρω βρίσκουν ιδιαίτερη εφαρμογή στον χώρο των κεφαλαιαγορών, διότι κάθε γενιά επενδυτών έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα δικά της βιώματα και το παρελθόν το θεωρεί σαν κάτι πολύ μακρινό, κάτι πολύ παλαιό, το οποίο δύσκολα επαναλαμβάνεται. Υπάρχουν εκατοντάδες βιβλία και άρθρα που παρουσιάζουν αναλυτικά και με απόλυτα τεχνικούς όρους κάποιες χαρακτηριστικές χρηματιστηριακές ιστορίες, κάποιες τακτικά επαναλαμβανόμενες πρακτικές των αγορών και κάποιες κλασικές συμπεριφορές των επενδυτών. Οι επενδυτές, ανεξάρτητα των συνθηκών των αγορών, των προϊόντων που επιλέγουν και των συγκυριών, ακολουθούν πάντα συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφορών, αυτά που ονομάζουμε «patterns». Αν θέλετε τη γνώμ

Σκίτσο του  Α. Κουρσοβίτη.  ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  (1)  Οι ξένες επενδύσεις και οι εγχώριοι μικρομεσαίοι.  (2)   «Αποκλεισμένη» η Ελλάδα και το 2019  - Τι ετοιμάζουν οι οίκοι αξιολόγησης. (3)  Οι προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας. Η σημερινή κυβέρνηση κληροδοτεί στην επόμενη  τέσσερεις πιθανές εστίες αποσταθεροποίησης. (4)  Δεν έχει τέλος η κρίση στην αγορά εργασίας  – στήριξη μόνο από τουρισμό.   1. Οι ξένες επενδύσεις  και οι εγχώριοι μικρομεσαίοι. Τα μνημονιακά προγράμματα, εκτός από τον στόχο της εξισορρόπησης του δημοσιονομικού και εξωτερικού ελλείμματος, εμπεριείχαν εγγενώς κάτι που απορρέει από τη λογική που τα διέπει. Εμπεριείχαν και τον στόχο της αναδιάρθρωσης της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας. Τα ίδια, αυτά καθ’ αυτά, τα βάναυσα κοινωνικά και αναποτελεσματικά οικονομικά μέτρα, που εφαρμόστηκαν οδήγησαν και στην αποσάθρωση μεγάλου μέρους της υπάρχουσας παραγωγικής βάσης με το σκεπτικό ότι ήταν πλήρως αναποτελεσματική σε ένα παγκ