IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

GREECE-DRONES:''IDEX 2021 LOTUS'', next generation tactical UAV from Intracom Defense for ISR missions Τα τουρκικά UAVs και η αντίδραση που απαιτείται – Ένα εξαιρετικά σημαντικό άρθρο.     Οι Τούρκοι από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας άρχισαν να επενδύουν στην τεχνολογία των Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (UAV) τεχνολογία την οποία  φρόντισαν να αντιγράψουν από άλλες χώρες, να αναπτύξουν εγχώρια και να συμπληρώσουν με ικανά ηλεκτρο-οπτικά συστήματα από το εξωτερικό. Το αποτέλεσμα ήταν, ήδη από το 2018, οι Τούρκοι να διαθέτουν αρκετά UAVs με το 2019 να είναι η χρονιά ορόσημο για τη χρήση τους από τους Τούρκους οι οποίοι άρχισαν να τα χρησιμοποιούν στη Συρία κατά των Κούρδων του YPJ στις μάχες στη Βόρεια Συρία τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Την ίδια στιγμή, πολλά οπλισμένα αεροχήματα τύπου ΤΒ2-Bayraktar άρχισαν να επιχειρούν στη Λιβύη κατά των δυνάμεων του Χαφτάρ που τότε βρίσκονταν γύρω από την Τρίπολη. Παρά τις απώλειες που υπέστησαν στη Λιβύη τα τουρκικά Μη Επανδρωμέ

 Τουρκία: Οι εναλλακτικές για μαχητικά που θα "κοντράρουν" τα Rafale εάν χάσει και τα F-16. Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία πληρώνει βαρύ τίμημα για την αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας S-400. Συγκεκριμένα, έχει χάσει την ευκαιρία να αποκτήσει μαχητικά stealth F-35 Lightning II και ως εκ τούτου για τα επόμενα –τουλάχιστον– δέκα χρόνια δεν θα διαθέτει μαχητικά 5ης γενιάς. Αλλά οι συνέπειες από την αγορά των S-400 δεν σταματούν εδώ. Η Άγκυρα πιθανόν δεν θα μπορέσει να αγοράσει ούτε τα 40 νέα F-16 Block 70 και τα 80 kit εξοπλισμού που ζήτησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες τον προηγούμενο Οκτώβριο για να εκσυγχρονίσει τα F-16 της –τη ραχοκοκαλιά της Πολεμικής της Αεροπορίας– και να έχει έναν αναβαθμισμένο στόλο μαχητικών για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι να αποκτήσει μαχητικά 5ης γενιάς ή –ως προσωρινή λύση– μαχητικά 4.5 γενιάς. Η Τουρκία έχει επανειλημμένα τονίσει ότι, εάν οι ΗΠΑ αρνηθούν το αίτημά της, θα στραφεί στη Ρωσία για τα αεροσκάφη Su-35 Flanker-E. Ωστόσο, μι

Τα νεοπαραληφθέντα Rafale αποτελούν μια καλή αρχή για την ενίσχυση της ελληνικής αεράμυνας/ Η τουρκική εθνική στρατηγική και οι ελληνικές παθογένειε ς.  Ο νεοοθωμανικός αναθεωρητισμός στο Αιγαίο και στη λεκάνη της Μεσογείου δεν θα είχε περιβληθεί με τέτοια έκδηλη θρασύτητα, αν δεν εδραζόταν και δεν ετροφοδοτείτο από μια εθνική στρατηγική, η οποία, ανεξαρτήτως κυβερνητικών σχημάτων, οθωμανικών ή κεμαλικών, έχει σαφώς οριοθετήσει τους στόχους της, τους οποίους προωθεί σταθερά στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στα Αραβικά κράτη και στην Αφρική, εφαρμόζοντας τακτικές και πρακτικές που περιφρονούν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, λόγω της ισχυρής υπεροπλίας που διαθέτει σε σύγκριση με τα γειτονικά της κράτη και λόγω της διαπίστωσής της ότι στις διεθνείς σχέσεις κατά τη θουκυδιδική αντίληψη επικρατεί ο ισχυρότερος. Και αυτή η υπεροπλία δεν είναι μόνο αριθμητική, δηλαδή ποσοτική, δηλαδή βασιζόμενη στη μαζική παραγωγή προηγμένων οπλικών συστημάτων (ΤΟΜΑ, υποβρύχια, φρεγάτες, ελικόπτερα, πυραυλ

  Οι επιχειρησιακές δυνατότητες των Rafale: Αναχαιτίσεις, αερομαχίες και μακρά πλήγματα (Γράφημα) Στις δυνατότητες του αεροσκάφους, η κάσκα του χειριστή τού επιτρέπει να εγκλωβίζει στόχους, απλώς στρέφοντας το κεφάλι προς την κατεύθυνσή τους   Η έκδοση Rafale F3R είναι η πιο σύγχρονη του αεροσκάφους, που βγαίνει αυτή τη στιγμή από τη γραμμή παραγωγής της γαλλικής Dassault. Διαθέτει σύστημα σύζευξης Link-16, καθώς επίσης ολοκληρωμένο σύστημα αυτοπροστασίας Electronic Warfare Suite – SPECTRA και ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης Active Electronically Scanning Antenna (AESA). Διαθέτει ηλεκτροοπτικό αισθητήρα Front Sector Optronics (FSO), ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στον ιπτάμενο, χωρίς να ανιχνεύεται, να αποκαλύψει στόχους σε μεγάλη απόσταση. Για αποστολές κρούσης χρησιμοποιεί Scalp EG και Exocet και για αποστολές αέρος-αέρος Mica FR/IR και Meteor. Πτήση «super-cruise» Το δικινητήριο Rafale (ένα ακόμα στη μακρά παράδοση δικινητήριων της Π.Α.) είναι ικανό για πτήση «super-cruise», δηλαδή να πε

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: F-35: Είναι το «ιερό δισκοπότηρο» για την Πολεμική Αεροπορία;   F-35Α Lightning II: Πόσο κατάλληλο είναι για την Πολεμική Αεροπορία; Επιχειρησιακά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στην εναέρια μάχη. To ζήτημα F-35 απασχολεί εδώ και χρόνια τις ελληνικές στρατιωτικές ηγεσίες. Αρχικά ώς δυνητική απειλή από την πλευρά της Τουρκίας και σε δεύτερο χρόνο, ώς προοπτική αύξησης της μαχητικής ισχύος της Πολεμικής Αεροπορίας. Με τα προβλήματα που ταλανίζουν το πρόγραμμα να μην έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί συνολικά και το κόστος μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης της έκδοσης πλήρους επιχειρησιακής ικανότητας (FOC), Block 4, να μην είναι ακόμη απόλυτα μετρήσιμο, η εκστρατεία προώθησης σε συμμαχικές χώρες βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη . Με πρωταρχικό στόχο να καλυφθεί μέρος του τεράστιου κόστους του προγράμματος. Που από τους ίδιους τους Αμερικανούς περιγράφεται ως το πλέον ακριβό οπλικό σύστημα που αναπτύχθηκε ποτέ… Η Ελλάδα ως μία από τις υποψήφιες χώρες – αγοραστές του F-35