Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Αλληλεγγύη

Ευκολότερη πλέον η ζωή των δανειστών.

Εικόνα
Σκίτσο του Β. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κατανοώ ότι είναι οχληρές δηλώσεις σαν αυτές του (κυνικού και ανάγωγου) Γερούν Ντάισεμπλουμ: «Η ζωή μας έγινε ευκολότερη με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Τσακαλώτο». Αυτό σημαίνει ότι με τους προηγούμενους τα είχαν βρει κάπως μπαστούνια ή τελοσπάντων συναντούσαν μια κάποια αντίσταση. Τώρα όλα είναι εύκολα, εκνευριστικά εύκολα, ακόμη και για τα τζιμάνια των δανειστών· θα περίμεναν, υποθέτει κανείς, μια κάποια άρνηση στην απαίτησή τους να καταργηθεί (σχεδόν) το ιερό δικαίωμα στην απεργία όπως και η «θεσμοθέτηση» ηλεκτρονικών πλειστηριασμών χωρίς τη δυνατότητα αυτού που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του να παρευρίσκεται στη διαδικασία και με πάνοπλους ένστολους να προστατεύουν τους χώρους όπου εκτελούνται οι ανήθικοι αυτοί πλειστηριασμοί. Και δεν κουνιέται φύλλο! Η ελληνική κοινωνία απουσιάζει. Τη γδέρνουν, τη βιάζουν, την αφανίζουν και αυτή συνεχίζει αμέριμνη να ψωμοζεί με τα εναπομείναντα οικονομικά ψιχία της και τον κατασπαραγμένο ψυχισμό της. Κυβ

Υπάρχουν άνθρωποι που “ουρλιάζουν” στα χιόνια: Υπάρχουν και κραυγές που έγιναν σιωπές…

Εικόνα
Νοέμβριος ήτανε και η επίσκεψη του Μπαρακ Ομπάμπα στην Ελλάδα αποτέλεσε την καλύτερη διαφήμιση, για τη χώρα. Ένα βίντεο, μόλις τριάντα δεύτερων, το οποίο ο ίδιος ανάρτησε,  στις σελίδες του, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ταξίδεψε σε διάφορα σημεία του πλανήτη και είδαν όλοι και μαγεύτηκαν με την ελληνική ομορφιά. Το δρόμο του πλανητάρχη, ακολούθησε και η εταιρεία Apple, μέσα από τη  διαφήμιση, της λειτουργίας του πορτρέτου,  τoυ iphone 7 plus και η τηλεοπτική πρεμιέρα της εν λόγω διαφήμισης πραγματοποιήθηκε τη βραδιά της απονομής των Χρυσών Σφαιρών. Τα γυρίσματα έγιναν σε ένα μικρό ελληνικό  χωριό, όπου γίνεται ένα πάντρεμα μεταξύ παράδοσης, μοντερνου και τεχνολογίας μαζί. Εμείς πάλι, ως συνήθως, μπήκαμε στο αντίθετο ρεύμα και αποφασίσαμε να κάνουμε την καλύτερη δυσφήμιση για την ίδια μας τη χώρα. Και πραγματικά, αναρωτιέμαι γιατί… Γιατί αφήνουμε τόσο κόσμο να κοιμάται έξω στο κρύο; Γιατί αφήνουμε τόσους ανθρώπους να κοιμούνται μέσα στις πνιγμένες χιονισμένες σκηνές; Γ

Σκατοψυχιά

Εικόνα
«Κωλοζωόφιλοι, νοιάζεστε τα σκυλιά κι όχι τους ανθρώπους» είπε ο σκατόψυχος και κλώτσησε το κουτάβι. «Παλιοκομούνια, νοιάζεστε για τα προσφυγάκια κι όχι για τα ελληνάκια» είπε ο σκατόψυχος και πούλησε 5 ευρώ το ροδάκινο στο παιδάκι της Ειδομένης. Σκατοψυχιά. Συγγνώμη αλλά ‘πολιτικώς ορθή’ χαρακτηρισμός δεν μου βγαίνει. Σκα-το-ψυ-χιά. Σκατόψυχοι άνθρωποι – με έμφαση στο ‘σκατόψυχοι’ κι όχι στο ‘άνθρωποι’. Αυτοί που φαντασιώνονται για τον συνάνθρωπό τους ‘κακό ψόφο’ και ‘καρκίνο’. Αυτοί που σε καταριούνται. Αυτοί που σε μισούν.  Αυτοί που ζουν, τρέφονται κι αναπνέουν μέσα απ’ την δική σου απελπισία. Μέσα από τον δικό σου πόνο. Αυτοί που δεν περπατάνε: Έρπουν. Έρπουν μέσα στην βία, την σκληρότητα, στην κακοποίηση. Οι σκατόψυχοι. Ζουν ανάμεσά μας. Καταπίνουν τον αέρα μας. Κουνάνε το δάχτυλο. Κι ανάθεμα αν οι ίδιοι ποτέ έχουνε κάνει μια καλή πράξη στη ζωή τους. Ανάθεμα αν οι ίδιοι έχουν δώσει ένα πακέτο μακαρόνια στον Έλληνα – εγώ σου λέω - άνεργο. Ανάθεμα αν οι ίδιοι π

Aκέφαλη η κοινωνία αντιστέκεται

Εικόνα
''Mια άλλη Eλλάδα, άλλη ελληνική κοινωνία, αναπάντεχη, ανυπότακτη στην πολιτική αηδία και ατιμία, αδιάφορη για τον κρετινισμό και την αισχρουργία των «μίντια», με την ευαισθησία της τεταμένη για τις κοινωνικές προτεραιότητες, την ανθρωπιά, τη χαρά της προσφοράς. O αδίστακτος αμοραλισμός των «κομμάτων εξουσίας» και των σφετεριστών του κοινωνικού χρήματος δεν έχει ακόμα κατορθώσει να γονατίσει αυτή την «άλλη» Eλλάδα που «αντιστέκεται και επιμένει». Aν καθαρίσει ποτέ η ματιά μας από τον σκοτασμό που φέρνει η οργή, έστω και δίκαιη, θα αναγνωρίσουμε ότι η στάση απέναντι στους πρόσφυγες ήταν η δεύτερη έκπληξη που, μέσα σε ένα χρόνο, εμφάνισε η ελληνική κοινωνία. H πρώτη έκπληξη ήταν το δημοψήφισμα της 5ης Iουλίου 2015. Δυο φορές, σε επτά μήνες, φανερώθηκε έμπρακτα, απίστευτη και συγκλονιστική, η ελληνική διαφορά: Tο σθένος των Eλλήνων να πουν «όχι», σε ποσοστό 62%, στον «εκσυγχρονιστικό» μονόδρομο του αμοραλισμού και της εθελοδουλείας, που εκβιαστικά (με το μαχαίρι κυριολεκτικά

Αλληλέγγυοι εκ του υστερήματός μας

Εικόνα
Το να μην έχει κάποιος αρκετά χρήματα είναι λιγότερο στενόχωρο από το να μην έχει τι να κάνει. Ακόμη χειρότερο είναι το να μην του επιτρέπεται να κάνει κάτι, παρ' όλο που νιώθει ότι θα το μπορούσε. Εκεί περίπου βρισκόταν η Ελλάδα μέχρι να έλθουν καταπάνω της τα τελευταία κύματα προσφύγων και μεταναστών. Ηταν μια χώρα με εμποδισμένη την ενέργειά της. Μη έχοντας κεντρικό σκοπό, ξοδεύτηκε σε μεγάλο βαθμό και σε χίλιες μεριές και όλοι νόμιζαν πως στο εξής θα σερνόταν σαν ημιπαράλυτη ζητιανεύοντας συνεχώς δανεικά. Εμειναν έκπληκτοι όμως οι λεγόμενοι παρατηρητές όταν την είδαν να μην πανικοβάλλεται από τις νέες απειλές που την έζωναν. Στα νησιά του Αιγαίου υποδέχθηκε τους ναυαγισμένους με ανακλαστικά που δεν άφηναν να φανεί πως η ίδια ζούσε το δικό της ναυάγιο. Κάθε μέρα το τελευταίο διάστημα οι μαρτυρίες συγκλίνουν: μας λένε πως, αν και περισφιγμένοι από την ανασφάλειά τους, οι κάτοικοι αντιδρούν με πρωτοβουλίες και δείχνουν πως η κρίση δεν πρόκειται να τους καταπιεί ολόκληρους κα

Φιλανθρωπία και αλτρουιστές δισεκατομμυριούχοι

Εικόνα
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ και η Πρισίλα Τσαν με τη νεογέννητη κόρη τους Μαξ. Ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Facebook   Mark Zuckerberg    και η σύζυγός του Πρισίλα Τσαν έγιναν γονείς και καλωσορίζουν την κόρη τους Μαξ δωρίζοντας το 99% των μετοχών τους (45 δισεκατομμύρια δολάρια) σε μια νέα φιλανθρωπική πρωτοβουλία ,    Chan Zuckerberg Initiative , με στόχο την ισότητα αλλά και την ανθρώπινη δεινότητα, το πόσο πέρα απ’ τα όρια σπουδαία μπορεί να είναι η ζω ή. Η  ανακοίνωση   εγκάρδια. «Αγαπητή Μαξ, η μητέρα σου κι εγώ δεν έχουμε ακόμα τις λέξεις να περιγράψουμε την ελπίδα που μας δίνεις για το μέλλον. Η νέα ζωή σου είναι γεμάτη υποσχέσεις και ελπίζουμε ότι θα είσαι χαρούμενη και υγιής για να την εξερευνήσεις πλήρως.  (…) Όπως όλοι οι γονείς, θέλουμε να μεγαλώσεις σε έναν κόσμο καλύτερο απ’ τον δικό μας σήμερα. (…) Θα δώσουμε το 99% των μετοχών μας στο Facebook –επί του παρόντος 45 δισεκατομμύρια δολάρια- κατά τη διάρκεια της ζωής μας για να προωθήσουμε αυτήν την απο

''Εδώ Έξω''

Εικόνα
Εδώ έξω υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη από στήριξη αλλά και πολλοί που είναι πρόθυμοι να τους συμπαρασταθούν. Eδώ έξω υπάρχουν πρωτόγνωρα προβλήματα αλλά και καινοτόμες ιδέες. Eδώ έξω υπάρχουν αδιέξοδα αλλά και πολλοί νέοι δρόμοι. Εδώ Έξω: Ένα ντοκιμαντέρ για την Πρωτοβουλία Ενάντια στην Κρίση «Εδώ έξω» είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, με άξονα την προσφορά και με πρόσωπο ανθρώπινο, το οποίο παρουσιάζει ενδεικτικά παραδείγματα οργανισμών που υποστηρίχθηκαν στο πλαίσιο της «Πρωτοβουλίας ενάντια στην Κρίση» του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.  Στόχος του ντοκιμαντέρ, που παρουσιάστηκε χθες στο «Παλλάς», είναι η παρουσίαση του αντίκτυπου που είχε η Πρωτοβουλία στην ελληνική κοινωνία, μέσα από βιωματικές αφηγήσεις και πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που βρήκαν έμπρακτη υποστήριξη εν μέσω της κρίσης. Η Πρωτοβουλία, που έχει πλέον ολοκληρωθεί, υλοποιήθηκε επιπλέον των τακτικών δωρεών του Ιδρύματος και αποσκοπούσε κυρίως στο να συμβάλει στην ανακούφιση των δυσμενών συν

Το αίτημα της αλληλεγγύης

Εικόνα
 Το τελευταίο βιβλίο του Γερμανού φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας , στο οποίο συγκεντρώνει άρθρα και παρεμβάσεις του για την οικονομική κρίση και την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι μια θερμή συνηγορία υπέρ της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης (ιταλική έκδοση: « Nella spirale tecnocratica », Laterza, 2014) . Ο Χάμπερμας επεξεργάζεται και προτείνει μια πολιτική αντίληψη της αλληλεγγύης, ανεξάρτητη από το δίκαιο ή την ηθική, η οποία βασίζεται στο κοινό συμφέρον όλο και πιο αλληλεξαρτώμενων λαών και κρατών. Οι πλουσιότερες και ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης πρέπει να πειστούν ότι είναι αναγκαίο να βοηθούν τις χώρες που δοκιμάζονται από την κρίση, προκειμένου να διατηρηθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση ως πολιτική κοινότητα ικανή να προσφέρει σε όλους (και όχι μόνον στους πλουσιότερους, όπως συμβαίνει σήμερα) μεγάλα πλεονεκτήματα. Ο Γερμανός φιλόσοφος ασκεί αυστηρή κριτική στις νεοφιλελεύθερες και τεχνοκρατικές ελίτ που καθορίζουν τους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής πολιτικής. Καυτηριάζει ιδιαίτερα τ