IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η τουρκική αμυντική βιομηχανία το 2023 – απολογισμός επιτευγμάτων και απειλών. Την καταγραφή δραστηριοτήτων για το 2023 έκανε η Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκικής Προεδρίας, η γνωστή SSB, δείχνοντας όχι μόνο το εύρος των τουρκικών προγραμμάτων εξοπλισμών και σχετικών ερεύνων και αναπτύξεων, αλλά και με τι ταχύτητα τα διάφορα εγχώριας παραγωγής συστήματα μπαίνουν σε υπηρεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν υπάρχει δυστυχώς πεδίο σύγκρισης με την ελληνική σκηνή, όπου είναι ελάχιστη η συμμετοχή της δικής μας -και πολύ μικρότερης-  αμυντικής βιομηχανίας στους εξοπλισμούς μας. Αναλυτικά λοιπόν η τουρκική πλευρά καταγράφει τα εξής κύρια γεγονότα και επιτεύγματα για την περασμένη χρονιά: Εναέρια Συστήματα Παρουσίαση του νέου μαχητικού 5ης γενιάς Kaan , με δοκιμή κινητήρων (η πρώτη πτήση έγινε φέτος) Πρώτη πτήση του μη επανδρωμένου τζετ, ANKA-3 Πρώτη πτήση του τζετ εκπαιδευτικού Hurjet Πρώτη πτήση του μη επανδρωμένου, Bayraktar TB3, για ναυτική χρήση Πρώτη πτήση του μεσαίου

Εκτόξευση τουρκικού  βαλλιστικού πυραύλου Bora (ή Khan  στην εξαγωγική του έκδοση), πολεμική  κεφαλή 470 kg και ευστοχία <10 m. Το εν λόγω σύστημα υπηρετεί στις τουρκικές ΕΔ από το 2021. Δεν λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα μελέτη. Το ελληνοτουρκικό ισοζύγιο κύριων οπλικών συστημάτων έως το 2030 και κάποιες σκέψεις, χωρίς πανηγυρισμούς. 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024 Ειδικού Συνεργάτη Εδώ και κάμποσο καιρό, εμφανίζονται διάφοροι “αμυντικοί αναλυτές” σε διάφορα ΜΜΕ, προσπαθώντας να μας εισάγουν σε μία εικονική πραγματικότητα απόλυτης υπεροχής έναντι του εχθρού. Χρησιμοποιώντας κατά κανόνα παρελθοντικό χρόνο (“τώρα που πήραμε τις Μπελαρά”, “με τα F-35 έχουμε αποκτήσει υπεροχή”) και επιδεικνύοντας κάποιες φανταστικές εμβέλειες πλατφορμών και όπλων (“με το Rafale εγκλωβίζουμε και ρίχνουμε οτιδήποτε σε ακτίνα τουλάχιστον 200 χλμ”), καλλιεργούν το επικρατούν αφήγημα του εφησυχασμού. Όμως, έτσι δημιουργούν σύγχυση στον απλό πολίτη, καθώς το Rafale, αν και θεωρείται ένα πολύ καλό μαχητικό, δε

  Στρατός Ξηράς: Οι επιβεβλημένες εξοπλιστικές προτεραιότητες σε ορίζοντα δεκαετίας. Αναστάσιος Παπανδρέου   25 Φεβρουαρίου 2024  Το 2024 ξεκίνησε με νέα ηγεσία στις ΕΔ και ένα καθαρό χαρτί επαναξιολόγισης των αναγκών και των τριών κλάδων. Στο πλαίσιο αυτό θα κάνουμε μια αναφορά στις ανάγκες του κάθε κλάδου όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από το Στρατό Ξηράς.    Είναι απαραίτητη η απόκτηση νέας γενιάς υλικών μαχητή και η πλήρης κάλυψη του Πεζικού με σύγχρονα συστήματα νυχτερινής και θερμικής παρατήρησης και σκόπευσης. Η πολυετής απραξία, η γήρανση του υλικού και η πρόοδος της τεχνολογίας είναι σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Όπως επίσης οι οικονομικές δυνατότητες παράλληλα με τις ανάγκες των υπόλοιπων κλάδων. Παρ’ όλ’ αυτά, ο προγραμματισμός πρέπει να έχει ορίζοντα δεκαετίας και αυστηρή προτεραιοποίηση ανάλογα με τις ανελαστικές ανάγκες του κάθε κλάδου. Ως πρώτη ανελαστική επιλογή είναι η υπογραφή συμβάσεων τεχνικής υποστήριξ

Αναβάθμιση F-16 και εκσυγχρονισμός φ/γ MEKO 200HN για τις Ένοπλες Δυνάμεις… ΔΕΝ ΒΑΡΕΘΗΚΑΤΕ;   Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται… Δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται η ανυπαρξία, ουσιαστικά, σχεδιασμού από την ελληνική πλευρά ως προς τα εξοπλιστικά και ούτε πρόκειται να είναι, από όσο όλα δείχνουν, και η τελευταία. Το DP έχει καταβάλλει τα τελευταία τέσσερα τουλάχιστον χρόνια πολύ κόπο και έχει αφιερώσει αμέτρητες σελίδες σε μια προσπάθεια να πείσει με επιχειρήματα και στοιχεία, για την ανάγκη να γίνει το αυτονόητο! Να εκσυγχρονιστεί δηλαδή το σύνολο των μαχητικών τύπου F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας, ως η πλέον οικονομικά και επιχειρησιακά αποδοτική λύση. Πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί το οποιοδήποτε σχέδιο της επόμενης ημέρας… Τελευταία, υπάρχει ξανά μπαράζ δηλώσεων και αρθρογραφίας για το θέμα. Αποφάσεις όμως δεν βλέπουμε και κάθε μέρα που περνάει, το πρόβλημα γίνεται ολοένα και πιο σοβαρό. Το σύνολο είναι 150+ μαχητικά αεροπλάνα. Μια ολόκληρη Αεροπορ