IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η "εξάχρονη νύφη" που συγκλονίζει την Τουρκία.   Του Κώστα Ράπτη O ανθεκτικός επισκέπτης, που θα ανέβει όλο τον απότομο ανήφορο από το Φανάρι προς την Παμμακάριστο θα βρεθεί, μόλις φτάσει στην κορυφή του Πέμπτου Λόφου της Κωνσταντινούπολης, αντιμέτωπος με ένα ανοίκειο θέαμα: μια γειτονιά όπου οι άνθρωποι κυκλοφορούν με τουρμπάνια. Πρόκειται για την Τσαρσαμπά, εστία της υπερ-ισλαμιστικής σέκτας Ισμαήλαγα, που παίρνει το όνομά της από το παρακείμενο ομώνυμο τέμενος. Η Ισμαήλαγα, αποτελεί παρακλάδι του ευρύτερου παλαιού θρησκευτικού τάγματος των Νακσιμπεντί, στο οποίο φέρεται να έχει μυηθεί και ο Ταγίπ Ερντογάν. Μετά δε την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τα μέλη του δικτύου του εξόριστου στις ΗΠΑ ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν έχει αποδυθεί, μαζί με περίπου τριάντα άλλες θρησκευτικές αδελφότητες, σε αγώνα για να καλύψει το "κενό”. Άλλωστε την κηδεία του ιδρυτή της Ισμαήλαγα, Mahmut Ustaosmanoğlu τον περασμένο Ιούνιο παρακολούθησε ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας. Σε

 Ποιες ανατροπές μπορεί να φέρει η αναταραχή στο Ιράν. Η αναταραχή δεν είναι άγνωστη πραγματικότητα στο Ιράν. Μόλις το 2019 οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν με αφορμή την αύξηση της τιμής των καυσίμων άφησαν πίσω τους 1.500 νεκρούς. Όμως η έκρηξη που ξέσπασε αυτές τις μέρες μετά τον θάνατο της 22χρονης κουρδικής καταγωγής δημοσιογράφου Μαχσά Αμινί ενώ είχε συλληφθεί από την "αστυνομία ηθών” για "απρεπή περιβολή”, έχει κάτι το νέο, διότι αγγίζει ταυτόχρονα δύο πολύ ευαίσθητα σημεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας: την καταπίεση των γυναικών και τις εθνοτικές εντάσεις - στο φόντο πάντοτε και της διάχυτης κοινωνικής δυσαρέσκειας για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Η υποχρεωτικότητα της μαντίλας αποτελεί ίσως το χαρακτηριστικότερο στοιχείο της "ισλαμικής ταυτότητας” του καθεστώτος αλλά και αυτό με τη μικρότερη κοινωνική αποδοχή, καθώς η κοινωνία του Ιράν εκκοσμικεύεται ταχύτατα (μελέτες δείχνουν ότι η πίστη στον Ισλάμ και στην θρησκεία γενικότερα βρίσκεται πολύ χαμηλότερα απ' ό

  Ουκρανία 2022, όπως Βερολίνο 1945. Οι γυναίκες ήταν, είναι και θα είναι τα εύκολα θύματα και οι αποδέκτες της βίας και του παραλογισμού κάθε ένοπλης σύρραξης. Στις 2 Μαΐου 1945 διαδραματίζεται η τελευταία μάχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος. Τα σοβιετικά στρατεύματα, μετά από σκληρές και επίμονες οδομαχίες που μαίνονται από τις 23 Απριλίου, καταλαμβάνουν τη γερμανική πρωτεύουσα. Στις 30 Απριλίου ο Χίτλερ αυτοκτονεί, το Βερολίνο πέφτει και το κέντρο του ναζισμού δεν είναι πια παρά μια ανοχύρωτη πόλη στο έλεος του Κόκκινου Στρατού. Αυτό είναι ευρέως γνωστό. Εκείνο, όμως, που επί δεκαετίες κρατήθηκε, επί ποινή, επτασφράγιστο μυστικό τόσο από τη σοβιετική όσο και την ανατολικογερμανική ηγεσία, προκειμένου να μην αμαυρωθεί η νίκη της ΕΣΣΔ στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, ήταν η στάση του στρατού στο κατεστραμμένο και ανυπεράσπιστο Βερολίνο. Γιατί η λαμπρή αυτή μάχη σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την πιο επαίσχυντη σελίδα της απελευθέρωσης. Ο σοβιετικός στρατός – παρά τ

Το φεμινιστικό κίνημα στην Τουρκία Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια διέρχεται μια ιδιαίτερα συντηρητική περίοδο με σοβαρό αντίκτυπο στην κοινωνία. Για ακόμη μια φορά το φεμινιστικό κίνημα της Τουρκίας έρχεται αντιμέτωπο με την βαθιά θρησκευόμενη μερίδα του πληθυσμού, η οποία έχει ενισχυθεί ιδιαίτερα λόγω της φτώχειας και της εξαθλίωσης που έρχονται ως αποτέλεσμα των πολιτικών Ερντογάν. Πολλές γυναίκες απέχουν από το φεμινιστικό κίνημα καθώς αυτό έχει ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με τον εκδυτικισμό και την Αριστερά, συντηρώντας έτσι μια νοσηρή νοοτροπία που αποδίδει στην γυναίκα την ιδιότητα του κτήματος, της ιδιοκτησίας ενός άνδρα.   Ας δούμε λοιπόν, πως φτάσαμε στο σήμερα. Οι πρώτες γυναικείες φωνές στην Τουρκία άρχισαν να ακούγονται κατά τα τέλη του 19 ου αιώνα με τη δημιουργία των πρώτων γυναικείων περιοδικών και εφημερίδων με κυριότερο το Kadınlar Dünyası (Ο Κόσμος των Γυναικών). Εν συνεχεία, στις αρχές του 20 ου αιώνα η θέση των γυναικών στην κοινωνία ενισχύθηκε καθώς η σ

    Γυναίκες  στον καμβά Ελλήνων ζωγράφων. Στο Greek Sale του οίκου Bonhams (Παρίσι, 24 Νοεμβρίου) καθρεφτίζεται ικανό μέρος της εγχώριας καλλιτεχνικής κοινότητας από τις αρχές του περασμένου αιώνα ως τις μέρες μας. Ξέχωρα από τις επιρροές, τις τεχνοτροπίες και τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν μια πρόταση «ελληνική», διαπιστώνει  κανείς πως μιλάμε για τέχνη που γεννήθηκε, κυρίως, από άνδρες. Σε σύνολο 153 λαχνών  συναντάμε μόλις τέσσερις γυναίκες ζωγράφους. Η γυναίκα δεν είναι μπροστά, αλλά απέναντι από το καβαλέτο ως μοντέλο. Στα περισσότερα από τα θέματα, όμως, κυριαρχεί. Πολλοί από τους ζωγράφους μας αρέσκονται να αποτυπώνουν τη μορφή της και να αφιερώνουν την τέχνη τους στο θήλυ. Κάποιοι μαγνητίζονται από το γυναικείο αισθησιασμό και με αυτό το κριτήριο απευθύνονται σε ένα πελατολόγιο ανδρών. Για άλλους, όμως, μοιάζει μυστήριο μέγα και παράδοξο κι έτσι την προσεγγίζουν. Άλλοτε υπαινικτικά, άλλοτε ως εικόνα ποιητική, με μια τάση συγκρατημένου πλησιάσματος ή ρομαντικής απομάκρυνσης,

M αρκήσιος ντε Σαντ      ΝΤΕ ΣΑΝΤ: Η γυναίκα ανήκει σε όποιον την ποθεί!  ''  O Mαρκήσιος ντε Σαντ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ελεύθερα στην Ελλάδα το 1991. Τριάντα χρόνια μετά έδωσε τους καρπούς του. Νωρίτερα-Μάης του ‘68– έδωσε τη « σεξουαλική επανάσταση » δηλαδή τη σεξουαλική απορρύθμιση και την ελευθεριότητα των ηθών μέσω κυρίως του Χόλιγουντ, της πολιτισμικής πρωτεύουσας της ανθρωπότητας. Ο 'Ελληνας άνδρας,ερωτικό αρπακτικό και έκφυλος, είναι δικό του δημιούργημα. Και φαίνεται ότι οι «άνθρωποι του πολιτισμού» είναι η αρχή στου κακού τη σκάλα…  'Ετσι από πρόοδο σε πρόοδο, επεκτείνοντας διαρκώς την « απελευθέρωση» φτάσαμε από ερωτικά όντα- με τη γενικότερη σημασία –  να γίνουμε σκέτη σάρκα. Είναι καιρός που εξορίσαμε από τη ζωή μας τους Αγίους και τους ποιητές και στο Ναό των νέων πωλούν και αγοράζουν ανενόχλητοι οι έμποροι των ψυχών και των σωμάτων… Ε.Δ.Ν. '' M αρκήσιος ντε Σαντ  ( 1740-1814):  Βρίσκεται όχι μόνο στο απυρόβλητο του φεμινιστικού κινήματος α