Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Δημόσια Διοίκηση

Τα αποκαΐδια και η «λογική» τους.

Εικόνα
Σ​​τα περισσότερα από τα ελληνικά νησιά υπάρχει, χειμώνα-καλοκαίρι, ένας ικανοποιητικός αριθμός ανδρών του Πυροσβεστικού Σώματος. Επικουρούνται από τους λεγόμενους «εποχιακούς» και από οργανωμένες ομάδες εθελοντών. Συνολικά στο Πυροσβεστικό Σώμα «υπηρετούν», όπως μας πληροφορεί το Διαδίκτυο, 15.000 πυροσβέστες: 8.000 μόνιμοι, 5.500 εποχιακοί, 1.500 εθελοντές. Ο αρχηγός του Σώματος έχει βαθμό αντιστρατήγου και δύο υπαρχηγούς με τον ίδιο ανώτατο βαθμό (ισότιμος με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ). Η χώρα μας διαθέτει και Δασική Υπηρεσία – Δασαρχεία παντού. Στο Διαδίκτυο δεν διατίθενται πληροφορίες για την οργανωτική άρθρωση και δομή αυτής της δημόσιας λειτουργίας, το έργο της, την προαπαιτούμενη εξειδικευμένη εκπαίδευση του προσωπικού της. Πιθανότατα, το έργο που άλλοτε επιτελούσαν τα Δασαρχεία να έχει απορροφηθεί από τις «Περιφέρειες», για την αφανέστερη προώθηση ρουσφετιών. Δεν θα αυθαιρετούσε κανείς ισχυριζόμενος ότι η ελλαδική κοινωνία διατηρεί όχι μόνο συμπάθεια και εκτίμησ

Η «αποικιοποίηση» του δημόσιου από το ιδιωτικό.

Εικόνα
Η ριζική ανασυγκρότηση του κράτους είναι η μεγάλη πρόκληση για κάθε κυβέρνηση, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι εφικτό σήμερα, όμως, με τους δεδομένους καταναγκασμούς των μνημονίων να επιχειρηθεί μια τέτοια μεταρρύθμιση σε ρηξικέλευθη και προοδευτική κατεύθυνση; Θ α απαντήσω θετικά, υπό μία όμως απαρέγκλιτη –και ανεύρετη έως σήμερα– προϋπόθεση: η μεταρρύθμιση να είναι απόρροια μιας επεξεργασμένης στρατηγικής. Με άλλα λόγια να διαφοροποιηθεί πλήρως από τις μέχρι τώρα σπασμωδικές, αποσπασματικές και εμβαλωματικές επιλογές. Μια τέτοια στρατηγική θα εκκινεί από έναν ολόπλευρο αναστοχασμό ως προς το πολιτικό-διοικητικό σύστημα που επικράτησε μετά την μεταπολίτευση. Θα καταλήγει δε σε στοχευμένες συγκρούσεις για μια συνολική αλλαγή παραδείγματος, ως προς την αντιμετώπιση των δομικών παθογενειών. Τον πυρήνα αυτής της επιβαλλόμενης στρατηγικής θα τον ορίσω ως «διμέτωπο αντικαθεστωτισμό». Το θεμελιακό πρόβλημα του πολιτικού-διοικητικού μας συστήματος είναι ο βαθύτα

Μακαρία η οδός.

Εικόνα
Εδώ και μέρες οι μετεωρολόγοι έχουν φέρει την καταστροφή, προαναγγέλλοντας την εισβολή ισχυρού χιονιά, που είχε και όνομα: Αριάδνη! Δεν υπάρχει Έλληνας, που να μην έζησε υπό την επήρεια αυτού του τηλεοπτικού ντόπινγκ, εκτός από όσους ήταν υπεύθυνοι. Κυβέρνηση, περιφέρειες και εργολάβοι. Ο ένας από τους 4 όλους κι όλους εθνικούς δρόμους, η Κορίνθου- Πατρών, κράτησε επί 12 ώρες εγκλωβισμένους χιλιάδες οδηγούς και επιβάτες, που είχαν την ατυχία να ταξιδεύουν το τριήμερο με την ψευδαίσθηση ότι βρίσκονται σε ασφαλή δρόμο! Αποκλείστηκαν δυο βήματα από τη θάλασσα, στο Αίγιο, με μισής μέρας χιόνι! Να το βλέπουν οι Βαλκάνιοι κι οι βορειοελλαδίτες και να γελάν τα μπρόκολα. Το φιάσκο που έζησαν όσοι εγκλωβίστηκαν δεν είναι τυχαίο. Κατ αρχήν ο περιφερειάρχης Δυτικής Πελοποννήσου , που είναι υπεύθυνος για όλη την περιοχή και τις υπηρεσίες της, είχε το θράσος να δηλώσει δημόσια ότι ήξερε για τον χιονιά, αλλά δεν περίμενε τόση κακοκαιρία! Φαντάζομαι ότι και οι ψηφοφόροι του ήξε

Γραφείο πρωθυπουργού στην Αθήνα υπάρχει;

Εικόνα
Η δημόσια διοίκηση έχει μία και μοναδική αποστολή: Να υπηρετεί το λαό. Αντ αυτού υπηρετεί κυρίως τον εαυτό της. Και κοστίζει αυτό στο λαό 70 ευρώ σε κάθε 100 ευρώ φόρο που πληρώνει. Και αν απέδιδε η διοίκηση αυτά τα υπέρογκα κεφάλαια που στοιχίζει ας πάει στο καλό. Αλλά, ενώ κοστίζει πανάκριβα δεν αποδίδει ούτε Υγεία, ούτε Παιδεία, ούτε Ασφάλεια, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε νόμιμα δημόσια Έργα, ούτε Εμπόριο, ούτε επιχειρηματικότητα, ούτε ισόνομη Οικονομία, ούτε δίκαιη φορολογία, ούτε Ασφάλιση, ούτε ναυτιλία, ούτε προγραμματισμό, ούτε πρόβλεψη, ούτε σεβασμό στα δικαιώματα του πολίτη. Κυρίως, κανέναν σεβασμό στον ιδρώτα του και στο αποτέλεσμα των κόπων του: Στα λεφτά του. Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Επειδή πολλοί έχουν την απορία τι θα κάνει το γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη έχω την απάντηση: Θα ταϊσει άλλους 20 τουλάχιστον καλοπληρωμένους καρεκλοκένταυρους του δημοσίου και θα προσθέσει άλλη μια υπηρεσία γραφειοκρατικής τροχοπέδης στα προβλήματα των πολιτών. Χρεώνοντάς τους με μία ακόμ

Μάθημα καπιταλισμού αξίας 1,8 δις ευρώ

Εικόνα
Tο παλαιολιθικό ελληνικό κράτος, με προθυμία και ρυθμούς χελώνας έχει αφήσει ανεξόφλητα 1 δις που χρωστάει σε ιδιώτες. Ενώ την ίδια ώρα, μέσα στον Αύγουστο, είχαν αυξηθεί αυτά τα χρέη κατά άλλα 35 εκατομμύρια! Γιατί στ' αλήθεια κόλλησε η έγκριση όλης της δόσης των 2,8 δις προς την Ελλάδα από το eurogroup; Γιατί το ελληνικό δημόσιο, ο μεγαλύτερος απατεώνας στη χώρα, υπό την καθοδήγηση όλων των κυβερνήσεων προς αυτή την κατεύθυνση, καθυστερεί να πληρώσει σε ιδιώτες που τους χρωστάει, περίπου 1 δις ευρώ! Από πού βγαίνει αυτό; Θα τα καταγράψουμε αμέσως, αφού πρώτα επισημάνουμε ότι οι δανειστές φρόντισαν να βγάλουν 1,1 δις ευρώ από τη δεξιά τους τσέπη για να τα δώσουν στην αριστερή τους. Λιανά, ενέκριναν τώρα τα 1,1 δις που ξαναπήγαιναν στους ίδιους για την αποπληρωμή του χρέους. Δηλαδή, επί της ουσίας δεν έδωσαν. Πήραν. Έναντι δανεικών. Το ελληνικό δημόσιο, λοιπόν, έκανε να παίρνει 10,8 δις, σύμφωνα με τη συμφωνία της Άνοιξης, σε δύο δόσεις. Η μία, ύψους 7,5 δις (5,7 δι

Μια μαύρη επέτειος για το διοικητικό μας σύστημα.

Εικόνα
Την προσεχή Τετάρτη έχουμε μια μαύρη επέτειο για το διοικητικό μας σύστημα. Στις 16 του μηνός συμπληρώνεται ένας χρόνος από  τη «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» για την ελληνική Δημόσια Διοίκηση . Τη νύχτα εν τω μέσω της οποίας δεκάδες Γενικοί Γραμματείς Υπουργείων και Διοικητές Δημοσίων Οργανισμών παραιτήθηκαν για την αποφυγή ενός ενδεχόμενου κωλύματος υποψηφιότητας στις επερχόμενες τότε βουλευτικές εκλογές. Τοιουτοτρόπως, καταδεικνύεται ένα  δομικό πρόβλημα  για το διοικητικό μας μηχανισμό·  η στελέχωση θέσεων ευθύνης από την εκάστοτε Κυβέρνηση με αμφισβητουμένων προσόντων κομματικά στελέχη . Ο διορισμός σε κορυφαίες θέσεις της Διοίκησης αποτυχόντων στο να εκλεγούν βουλευτές πολιτευτών αποτελεί μια πάγια πρακτική . Ήδη από το 1982, όταν οι Γενικές Διευθυντές των Υπουργείων αντικαταστάθηκαν από τους τότε Ειδικούς Γραμματείς, το κομματικό κράτος άρχισε να επιδεικνύει τα αδηφάγα του χαρακτηριστικά.  Αντί για άξιες, έμπειρες και ικανές προσωπικότητες στις επιτελικές θέσεις ευθύνης