Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΕΛΛΑΔΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ

Ανοίγει ο δρόμος για Αλβανία - Β. Μακεδονία για την ΕΕ: Το λάθος μήνυμα της Αθήνας στον Ε. Ράμα

Εικόνα
Ανοίγει ο δρόμος για Αλβανία - Β. Μακεδονία για την ΕΕ:  Το λάθος μήνυμα της Αθήνας στον Ε. Ράμα Έτοιμη να δώσει το πράσινο φως στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων  με την Αλβανία και την Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας είναι η Ε.Ε.,στέλνοντας όμως λανθασμένα μηνύματα κυρίως προς τα Τίρανα, που έχουν αγνοήσει  επιδεικτικά την εκπλήρωση βασικών προϋποθέσεων που τέθηκαν σε ότι αφορά το κράτος δικαίου αλλά και τα μειονοτικά δικαιώματα. Το Σχέδιο Συμπερασμάτων  (που δημοσιοποίησε το Ρόιτερς) δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και αυτό αναμένεται να είναι  το «δεύτερο ημίχρονο» σε αυτή την τελική διαδικασία για την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων, καθώς για την   σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης (στην οποία ξεκινούν πρακτικά οι διαπραγματεύσεις) θα τεθούν μια σειρά όροι και προϋποθέσεις που σήμερα μπαίνουν στην Άκρη  προκειμένου να εκπεμφθεί ένα «θετικό μήνυμα» από μια Ευρώπη που βουλιάζει στην οικονομ

Αλβανία: Η προϋπόθεση που οφείλει να θέσει το ΥΠΕΞ για την ευρωπαϊκή της πορεία.

Εικόνα
  Αλβανία: Η προϋπόθεση που οφείλει να θέσει το ΥΠΕΞ  για την ευρωπαϊκή της πορεία. Πόσοι είναι οι Έλληνες της Αλβανίας; Ουδέποτε μέχρι σήμερα η μετακομμουνιστική Αλβανία έχει διενεργήσει μία αντικειμενική απογραφή ώστε να γνωρίζουμε πόσοι ομοεθνείς μας έχουν γεννηθεί στη γειτονική χώρα και έχουν δικαίωμα ψήφου εκεί. Το 2011 η Αλβανία διενήργησε απογραφή, αλλά δεν είχε τα εχέγγυα της αντικειμενικής καταγραφής της εθνικής καταγωγής, γι’ αυτό η ΟΜΟΝΟΙΑ, η Οργάνωση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, απέσχε.  Τον Δεκέμβριο του 2013 η ΟΜΟΝΟΙΑ ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της δικής της απογραφής του Ελληνισμού. Ο αριθμός των ομοεθνών μας με αλβανική υπηκοότητα ανέρχεται στους 286.853, εκ των οποίων πολλοί εργάζονται στην Ελλάδα. Ο αριθμός αυτός ξεπερνά κατά πολύ τις 58.000 Ελλήνων που αναγνώριζε ως «μειονοτικούς» το κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα και του Αλία. Φαίνεται ότι και στη «δημοκρατική» Αλβανία της μετακομμουνιστικής περιόδου δεν είναι επιθυμητή η ελληνι

Αλβανία: Πως μέσα σε 20 χρόνια έγιναν 2.000 φόνοι για τη λεηλασία των παράκτιων περιοχών.

Εικόνα
Αλβανία: Πως μέσα σε 20 χρόνια έγιναν 2.000 φόνοι  για τη λεηλασία των παράκτιων περιοχών. Λεηλασίες γης στις παράκτιες περιοχές  της Αλβανίας έγιναν από τις συμμορίες των πολιτικών οικογενειών που διακυβέρνησαν τη χώρα κατά τα τελευταία 28 χρόνια, γράφει η αλβανική “ Pamfleti ”. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν γίνει 2000 φόνοι για την αλλαγή της ιδιοκτησίας των παράκτιων περιοχών που θεωρούνται  οι πλέον τουριστικές στην αλβανική επικράτεια. Για την κάλυψη αυτού του εγκλήματος, σημειώνει το δημοσίευμα, Πολιτική και Δικαιοσύνη κατά τα τελευταία 15 χρόνια έχουν κάνει 247 πλασματικές συλλήψεις δημοτικών υπαλλήλων, ενώ υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις που αποδεικνύουν τη συνεργασία ‘Πολιτικής Εξουσίας- Δικαιοσύνης- πλαστογραφίας» στο υποθηκοφυλακείο της Αυλώνας. Κ υρίως η  παράκτια ακτή  Αυλώνα- Αγίων Σαράντα έχει γίνει ιδιοκτησία πολιτικών, κυβερνητικών αξιωματούχων, εισαγγελέων, δικαστών, ολιγαρχών και εγκληματιών, όπως και στην περιοχή του Δυρραχίου. Μάλιστα, σ

Χειμάρρα: Μέρες Σεπτέμβρη.

Εικόνα
Χειμάρρα ,   Βόρεια Ήπειρος Χειμάρρα: Μέρες Σεπτέμβρη. Από την εποχή που ήμουν πρέσβης στα Τίρανα νιώθω ένα περίεργο σκίρτημα όταν επισκέπτομαι τη Χειμάρρα. Το περυσινό μου «Γράμμα από τη Χειμάρρα» δημοσιεύθηκε στις 22 Αυγούστου 2018 στην «Κ». Φέτος, συνταξιδεύσαμε με τη Μυρένα Σερβιτζόγλου πρώην ακόλουθο Τύπου στην πρεσβεία μας. Προτιμήσαμε τη μεθοριακή διάβαση της Σαγιάδας (μετά την Ηγουμενίτσα) στο Μαυρομάτι. Οφείλει τη λειτουργία της στη γνώση, διορατικότητα και αποτελεσματικότητα του Ηπειρώτη πολιτικού Αλέκου Παπαδόπουλου. Για 25 χρόνια επέμεινε στη σκοπιμότητα διάνοιξής της ώστε να συνδέσει απευθείας οδικά την Ελλάδα με Χειμάρρα, Αγίους Σαράντα, Φοινίκη, Αλύκο, Λεβάδεια, Δέλβινο κ.λπ. Αν ακολουθήσετε αυτή τη διαδρομή θα απορήσετε. Πού και πού υπάρχει η επιγραφή με την ένδειξη Σαγιάδα/Μαυρομάτι. Σε κανένα σημείο της Εγνατίας Οδού ούτε καν στην Ηγουμενίτσα (στο λιμάνι και στους βασικούς οδικούς άξονες) δεν υπάρχει σηματοδότηση με την ένδειξη Αλβανία, Αγιοι Σαράντα, Χ

Τίρανα – η θερινή ραστώνη και τα όρια του γελοίου.

Εικόνα
GENT SHKULLAKU VIA GETTY IMAGES Τίρανα – η θερινή ραστώνη και τα όρια του γελοίου. Η πολιτική των Τιράνων έναντι των Αθηνών – κυρίως δε έναντι της εθνικής ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας – παραμένει σταθερά αρνητική.  Μπορεί οι ανταποκρίσεις και τα σχετικά φωτογραφικά στιγμιότυπα από την αλβανική πρωτεύουσα να προσείλκυσαν την διεθνή περιέργεια, προκαλώντας εν ταυτώ και τους  αναποφεύκτους καγχασμούς, όμως η είδηση της αποκάλυψης οιονεί επιτύμβιας πλάκας εις μνήμην των ηρωικών νεκρών του αντιερντογανικού “πραξικοπήματος” σε κεντρικό σημείο του αστικού πάρκου των Τιράνων,όπου του λοιπού κυματίζει η τουρκική σημαία, ουδεμίαν έκπληξη προκαλεί. Πηγή:https://berati.tv/edi-rama-nder-te-paret-qe-urojne-erdoganin-per-fitoren/ Είναι πλέον τοις πάσι γνωστό ότι οι κκ. Ράμα και Βελία (πρωθυπουργός και δήμαρχος Τιράνων αντιστοίχως – με τον δεύτερο να θεωρείται κατ’ουσίαν βέβαιος διάδοχος του πρώτου, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν…) πολιτεύονται ως “γιουσουφάκια” του Τούρκου

Τι έχει αλλάξει στις ελληνοαλβανικές σχέσεις στην δεκαετία 2009-2019.

Εικόνα
Μια γυναίκα πωλεί λουλούδια δίπλα σε συμβολικές οδικές πινακίδες που δείχνουν τα κράτη της Ευρώπης υπό την επιγραφή «χωρίς βίζα», στα Τίρανα, στις 7 Νοεμβρίου 2010. REUTERS/Arben Celi   Τι έχει αλλάξει στις ελληνοαλβανικές σχέσεις  στην δεκαετία 2009-2019.   Το «κλίμα» είναι τελείως διαφορετικό. * Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, η θετική δυναμική που φάνηκε να αναπτύσσεται ανάμεσα σε Ελλάδα και Αλβανία στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας δείχνει να έχει εκλείψει, και οι σχέσεις τους επιδεινώνονται ενώ οδεύουμε προς το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Έχει πραγματικά ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τη μεταστροφή του κλίματος ανάμεσα σε Ελλάδα και Αλβανία από το 2009 και την ευφορία στις σχέσεις των δύο χωρών, ως το σήμερα και την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ τους. Δέκα χρόνια μετά, η θετική δυναμική που φάνηκε να αναπτύσσεται ανάμεσα στις δύο χώρες στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας δείχνει να έχει εκλείψει, και οι σχέσεις τους επιδεινώνονται ενώ οδεύουμε προ

Το φλέγον Αλβανικό.

Εικόνα
Η πολιτική κρίση στην Αλβανία δεν δείχνει ότι θα εκτονωθεί άμεσα. Απεναντίας, εκφράζονται φόβοι πως μπορεί να εξελιχθεί χειρότερα. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν ενδείξεις εκτόνωσης και ίσως εκτροχιαστεί εάν ο πρωθυπουργός Ράμα επιμείνει στη διενέργεια των προγραμματισμένων για τις 30 Ιουνίου δημοτικών εκλογών και η αντιπολίτευση επιχειρήσει, όπως απειλεί, να τις εμποδίσει εμπράκτως. Οι συνθήκες για ένα «νέο 1997», όταν οι πολίτες έχοντας χάσει τις οικονομίες τους στις πυραμίδες του Μπερίσα πήραν τα όπλα και το κράτος κατέρρευσε εντός ολίγων ωρών, μπορεί να μην είναι ίδιες, αλλά σε μια χώρα όπως η Αλβανία όλα είναι πιθανά. Και αν για Ευρωπαίους και Αμερικανούς η Αλβανία πέφτει μακριά, εμείς οι Ελληνες δεν πρέπει να κοιμόμαστε ήσυχοι. Το πρόσφατο παρελθόν μάς το υπενθυμίζει. Με την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1990-1991, η Ελλάδα κατακλύστηκε από ποτάμια ανθρώπων που έφευγαν από τη φυλακή του Χότζα αναζητώντας στον ήλιο μοίρα. Η διάλυση των πάντων στην εξέγερ

Βούλιαξε το ελληνικό κύρος στους Βουλιαράτες.

Εικόνα
Δεν ήμουν παρών στους Βουλιαράτες. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν άλλοι αυτόπτες μάρτυρες του φονικού πέραν των ειδικών δυνάμεων της αλβανικής αστυνομίας, που ήλθαν ειδικά από τα Τίρανα. Ούτε μπορώ να γνωρίζω ποιός έδωσε την διαταγή. Γνωρίζοντας όμως την δομή της διοίκησης και την αλυσίδα των εντολών, ειδικά την Κυριακή 28 Οκτωβρίου στα Τίρανα, πιθανολογώ ότι η απόφαση ήταν πολιτική. Ολόκληρη η Αλβανία, πολιτικός κόσμος, ΜΜΕ και απλοί πολίτες, επικρότησαν ομόθυμα την πολιτική έκφραση της εκ των υστέρων επικρότησης του φονικού, όπως διατυπώθηκε γραπτώς από τον πρωθυπουργό κύριο Έντι Ράμα στις 28 Οκτωβρίου 2018. Χρειάστηκαν δέκα μέρες για δοθεί η σορός του φονευθέντος ομογενή στην οικογένειά του. Όπως συμβαίνει και με τους νεκρούς Έλληνες του Έπους του 1940-41, η Αλβανία ακόμα και σήμερα δείχνει να φοβάται τους νεκρούς Έλληνες. Μου έκανε αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε ομόθυμη καταδίκη του φονικού, ανεξαρτήτως τού πορίσματος της δικαστικής έρευνας (στην Αλ