IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Ερντογάν δέχεται εισηγήσεις από μία ομάδα συνεργατών του να προκαλέσει μία κρίση στο Αιγαίο ή στο Καστελόριζο, με σκοπό να δημιουργήσει την εντύπωση μίας νίκης. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξισορροπήσει το πλήγμα που έχει υποστεί η αξιοπιστία των απειλών της Τουρκίας, λόγω της αδυναμίας της να εμποδίσει τη γεώτρηση της ExxonMobil. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ προέβη προ ημερών στη γνωστή δήλωση-προειδοποίηση για το πως η Ελλάδα θα αντιδράσει σε περίπτωση που Τούρκοι αποβιβασθούν και καταλάβουν ελληνική βραχονησίδα. Αν και δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για το τι τελικώς θα επιλέξει ο Τούρκος πρόεδρος, είναι εμφανές πως μετράει πολύ τα πράγματα. Ο πειρασμός είναι δεδομένος, αλλά μέχρι τώρα εξισορροπείται από σοβαρούς λόγους που τον αποτρέπουν από το να διακινδυνεύσει ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο θα μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχο και να μετεξελιχθεί σε σύρραξη με την Ελλάδα. Το πρώτο αντικίνητρο είναι η στρατιωτ

Ένας πλανήτης στα πρόθυρα της κλιματικής καταστροφής.   Hellisheidi Power Plant:   Climeworks and CarbFix2: The world’s first carbon removal solution through direct air capture. ΠΗΓΗ: http://www.climeworks.com/climeworks-and-carbfix2-the-worlds-first-carbon-removal-solution-through-direct-air-capture/ (Climeworks /Arni Saeberg) Μόλις 100 εταιρείες αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 1988, σύμφωνα με νέα έκθεση του Ινστιτούτου Κλιματικής Λογοδοσίας. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι περισσότερο από το 50% των παγκόσμιων βιομηχανικών εκπομπών από το 1988 οφείλονται σε μόλις 25 εταιρικές και κρατικές οντότητες. Το ιστορικό εκπομπών που σχετίζονται με αυτούς τους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων είναι τόσο μεγάλο που έχει συμβάλει σημαντικά στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με την έκθεση. Η ExxonMobil, η Shell, η BP και η Chevron έχουν αναγνωριστεί ως οι εταιρείες με τις υψηλότερες εκπομπές από το 1988. Εάν τα ορυκτά καύσιμα συνεχίσουν να εξά

Η έγκριση σε πρώτο βαθμό της συμφωνίας των Πρεσπών έχει δημιουργήσει ήδη απόνερα που βασίζονται σε αντιδράσεις επί πρόσκαιρης κατάστασης και συνθηκών, χάνοντας έτσι πολύ μεγάλο κομμάτι της εικόνας και οδηγείται σε λάθος σκεπτικά και αντιδράσεις. Για να κατανοήσει κανείς το παιχνίδι που παίζεται αυτή την στιγμή στην πΓΔΜ, πρέπει να το δει χωρίς να έχει εθνική οπτική και χωρίς ιδεοληπτικές προσαρμογές λόγω προσωπικών αντιλήψεων και συμφερόντων. Πρέπει να το δει ως τρίτος παρατηρητής χωρίς καμία επιρροή παρά μόνο σε διαπιστώσεις δεδομένων.  Πρέπει δηλαδή να δεί την μεγάλη εικόνα που ξεκινάει από την Συρία και τους αγωγούς της, διασχίζει το Ισραήλ, την Τουρκία και την Κύπρο και καταλήγει στην Βόρειο Ελλάδα (Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη) όπου ήδη εταιρίες βάζουν θεμέλια για υποδοχή ενεργειακών αγωγών και εγκαταστάσεων για αέριο και λίγο πετρέλαιο. Πρόκειται για μια γραμμή που θα μειώσει δραστικά την εξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό αέριο. Μετά την Βόρειο Ελλάδα, ακολουθεί η πΓ

Μετά την ανεξαρτοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, οι ΗΠΑ «αποτραβήχτηκαν» από τα Βαλκάνια και από την επίλυση των «προβλημάτων χαμηλής ισχύος», εφαρμόζοντας το ήδη δοκιμασμένο σχέδιό τους, αυτό δηλαδή που εφάρμοσαν και στις υπόλοιπες χώρες του ανατολικού συνασπισμού μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, άφησαν την ΕΕ να αναλάβει τα (οικονομικά) βάρη της «μετάβασης» των χωρών της Βαλκανικής Χερσονήσου σε δημοκρατίες «δυτικού τύπου». Το σχέδιο ήταν απλό: «Μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις», στοχευμένη οικονομική πολιτική και στο τέλος του δρόμου, η υπόσχεση για ένταξη στην ΕΕ, αφού βεβαίως προηγουμένως θα είχαν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Όμως, ο απλοϊκός αυτός σχεδιασμός φαίνεται να μην έλαβε υπόψη του την ιστορική πραγματικότητα της περιοχής, με τα πολλά υπαρκτά προβλήματα μεταξύ των χωρών, αλλά και την επανάκαμψη της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μετά το γεωπολιτικό σοκ της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, ως σημαντικού παίκτη στην περιοχή. Συγχρόνως οι εξελίξεις των τελευταίων ετών,

    Τι θα αλλάξει το νέο καθεστώς  στην Κασπία Θάλασσα. Πολλά συναρπαστικά και υπέρμετρα συναισθήματα έχουν εκφραστεί για την Σύμβαση για το Νομικό Καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας , η οποία υπεγράφη τελικά στις 12 Αυγούστου από τους ηγέτες των πέντε χωρών της Κασπίας (Ρωσία, Ιράν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Αζερμπαϊτζάν) στην πόλη του Καζακστάν, Ακτάου. Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin το χαρακτήρισε ως ένα γεγονός που θα "αφήσει εποχή", ενώ ο Καζάκος ομόλογός του Nursultan Nazarbayev, δήλωσε πως η σύμβαση δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά ένα Σύνταγμα για την Κασπία. Η 18σέλιδη σύμβαση, το αποτέλεσμα 22 ετών δύσκολων διαπραγματεύσεων, είναι ωστόσο, ουσιαστικά ένα έγγραφο-πλαίσιο το οποίο θα χρειαστεί να συμπληρωθεί σημαντικά με επιπλέον συμφωνίες. Μόνο μετά από αυτό θα είναι δυνατό να μιλήσουμε ρεαλιστικά για την κατάτμηση της Κασπίας, αν και κάποια ρωσικά και καζακικά ΜΜΕ, κάνουν ακριβώς αυτό. Επομένως, τι αλλάζει πραγματικά; Το κυριότερο είναι ότι η ε

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ    Πάγωμα ερευνών αερίου και επανακαθορισμό ΑΟΖ.   Είναι πρόδηλο ποιο είναι το μεγάλο αφεντικό στο Κυπριακό και δη στο τουρκικό στρατόπεδο: Η Άγκυρα. Τις όποιες συνομιλίες δεν τις διεξάγει ο Μουσταφά Ακιντζί, αλλά ο Τσαβούσογλου. Αυτή η πραγματικότητα προκύπτει για πολλοστή φορά, εξ αφορμής της επίσκεψης Τζέιν Χολ Λουτ στην Κύπρο. Η τουρκική πλευρά τόνισε δημοσίως διά των Ακιντζί - Τσαβούσογλου ότι: 1. Εάν συνεχιστούν οι έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, η Άγκυρα θα χρησιμοποιήσει το τρυπάνι της, τον «Πορθητή», εντός της κυπριακής ΑΟΖ. 2. Ο Τούρκος ΥπΕξ έβαλε τον κατοχικό ηγέτη να ζητήσει για λογαριασμό των Τουρκοκυπρίων τη διατήρηση των εγγυήσεων και προφανώς καμιά υποχώρηση δεν μπορεί γίνει από τις πάγιες τουρκικές θέσεις, που θέλουν: Α. Την παραμονή αγημάτων του Αττίλα για 15 χρόνια και «αν είμαστε φρόνιμοι», όπως είπε ο Τσαβούσογλου στον Πρόεδρο Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά, το εν λόγω θέμα θα είναι δυνατό να συζητηθεί. Εάν, δηλαδή, μετά τα 15 χρό