IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

«Μαγική» η αντίληψη περί Εκκλησίας  ότι υπάρχει θεϊκή προστασία από τον ιό.   Το ζήτημα του ανοίγματος των ιερών ναών κατά τη διάρκεια των εορτών έχει ήδη πολωθεί σε σημείο που κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση μιας νηφάλιας αποτίμησής του είναι πια πολύ δυσχερής, καθώς πνίγεται από την ένθεν κι ένθεν προερχόμενη φασαρία που περνά ως «άποψη».  Θα πρέπει, λοιπόν, αν θέλουμε να το δούμε ψύχραιμα και ρεαλιστικά, να προσπεράσουμε δ υο παρασιτικές και αλληλοτροφοδοτούμενες ιαχές , οι οποίες συσκοτίζουν και παροδηγούν παρά συμβάλλουν στην αλληλοκατανόηση και συνεννόηση των δυο διαφορετικών λεξιλογίων που αναμετρώνται εν προκειμένω, του «πολιτικού» και του «εκκλησιαστικού». Η πρώτη πηγή παραπληροφόρησης είναι το ανακλαστικό αντικληρικαλιστικό συναίσθημα που προσπαθεί να εξαργυρωθεί πολιτικά, ως «συμβολή» στη συζήτηση. Δεν είναι του παρόντος η αναφορά στις αιτίες που τρέφουν τον εγχώριο αντικληρικαλισμό, ορισμένες από τις οποίες είναι εντελώς απερίσκεπτες και συναισθηματικές (έως παιδαριώ

Η μετάδοση του ιού… δεν είναι δικαίωμα.   Αν κάποιος ήθελε να είναι χαιρέκακος θα χαρακτήριζε ως «Θεία δίκη», τα οχτώ κρούσματα  στη Μονή Αγ. Παύλου στο Άγιο Όρος. Ο ηγούμενος της μονής Παρθένιος την άνοιξη κραύγαζε σε ένα βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα. Αναγνώριζε μεν ότι καλώς πάρθηκαν τα μέρα, αλλά επέκρινε το κλείσιμο των ναών. Γι΄ αυτό καλούσε να βγούμε κλήρος και λαός με εικόνες στον δρόμο, να κάνουμε λιτανείες (η χαρά του κορονοϊού δηλαδή) για να μας σώσει ο θεός από τον ιό, και να μην επιστρέψουμε να μας «σφραγίσουν».  Εν τη αλλόφρονη θρησκοληψία του αποκαλούσε τον ιό… πειρασμό που «εισχώρησε ο Θεός ίσως για τις αμαρτίες μας». Φυσικά τα μέλη κλειστών μηχανισμών, όπως είναι μια μονή, αναλαμβάνουν τα ίδια την ευθύνη της δικής τους διακινδύνευσης. Τουλάχιστον δεν αποτελούν πηγές διασποράς. Αντιθέτως για τον υπόλοιπο λαό η διακινδύνευση δεν είναι προσωπική υπόθεση και πολύ περισσότερο δεν αποτελεί προσωπικό δικαίωμα. Η περίφημη πειθώς που προκρίνεται ως - και  είναι – δημοκρατ

Η υγειονομική μάσκα και ο Σατανάς.  Σχέδιο του Ροκφέλερ για να επιβάλει την παγκόσμια δικτατορία του Αντίχριστου. Το αποκάλυψε προχθές ο κληρικός που εξεδίωξε από την εκκλησία του, αφού την προπηλάκισε, την κυρία με την υγειονομική μάσκα. Γιατί ο Ροκφέλερ και όχι ο Ρότσιλντ ή ο Σόρος; Μάλλον θα έχει τις πληροφορίες του. Δεν πρόλαβε να μας εξηγήσει με ποιον τρόπο θα εκτελεσθεί το σχέδιο. Αν είναι με κάτι εκατομμύρια νεκρούς, τότε η μάσκα είναι τρόπος αντιμετώπισης της επέλασης του Αντίχριστου. Μερικές φορές η σκέψη είναι τόσο βαθιά που χάνεται στα βάθη του ωκεανού της. Και γιατί τον ενόχλησε η κυρία; Γιατί η εκκλησία δεν δέχεται μασκαράδες. Η εκκλησία δεν είναι καρναβάλι. Κι αν κάποιος πάει στη λειτουργία με το κολάρο που σου φορούν για το αυχενικό, τι γίνεται; Εννοείται ότι αμέσως πήρε μπροστά ο μηχανισμός του αντικληρικαλισμού. Σκοταδισμός, Μεσαίωνας. Ασε που ο Μεσαίωνας μόνον σκοτεινός δεν ήταν και γι’ αυτό έδωσε τη θέση του στην Αναγέννηση. Κατ’ αρχάς η Εκκλησία δεν

 Ελαιογραφία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια  στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών |Menelaos Myrillas / SOOC ΙΔΕΕΣ  Πώς ο Καποδίστριας έκλεισε τις εκκλησίες και νίκησε την επιδημία.  Απέναντι σε μια επιδημία πανώλης, στην αρχή μάλιστα της διακυβέρνησής του, ο Κυβερνήτης θεωρούσε ότι τα πρώτα δύο μέτρα που έπρεπε να λάβει αμέσως, είναι ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στις οικίες όλων των κατοίκων και το κλείσιμο των εκκλησιών. Ιδού πώς το επέβαλε  Είναι γνωστό ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν πολύ πιστός Χριστιανός. Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν ακόμα και θρησκόληπτο. Πολλές από τις πράξεις του μπορούν να εξηγηθούν μόνο μέσα από αυτό το πρίσμα. Θεωρούσε τον εαυτό του υπερασπιστή της Ορθοδοξίας και ήρθε σε σύγκρουση με όποιον θεωρούσε ότι την απειλούσε.  Ομως ο Καποδίστριας ήταν επίσης ένας υπεύθυνος ηγέτης που ήταν έτοιμος να λάβει δύσκολες αποφάσεις και μάλιστα από την πρώτη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα. Τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του εμφανίστηκε επιδημία πανώ

«Βδέλυγμα σε τόπο άγιο».  Η  επιφυλλίδα επιτρέπεται να αιθεροβατεί – είναι φιλολογικό είδος, δεν πειθαρχεί στις απαιτήσεις επικαιρότητας της ειδησεογραφίας. Στην οργάνωση και στη λειτουργία του ελλαδικού κράτους, ποια δεδομένα δεν είναι ελληνικά, δεν τα γέννησε η σοφία της ανάγκης, η εμπειρική παράδοση του Ελληνισμού; Είναι πολλά, ας ξεχωρίσουμε τρία: Ο διακοσμητικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δηλαδή το συγκεντρωτικό κράτος. Επίσης, η προτεραιότητα δάνειων ιδεολογημάτων (όχι της επιχώριας ανάγκης) στην άσκηση της πολιτικής. Και η αλλοτρίωση του εκκλησιαστικού κοινωνικού θησαυρίσματος σε «επικρατούσα θρησκεία». Η θρησκεία συνήθως είναι θεσμοποιημένη αγοραπωλησία: κάποιοι πουλάνε, κάποιοι αγοράζουν. Πωλούνται χρηστικά ωφελιμοθηρικά προτάγματα, αγοράζονται παρηγορητικές ψευδαισθήσεις. Το κράτος κατοχυρώνει τη συναλλαγή, διότι του εξασφαλίζει λιγότερο φόρτο δουλειάς για την αστυνομία και τα δικαστήρια. Αλλοτριώνει θεσμικά σε θρησκεία (σε ατομοκεντρικό νομικισμό κα

Σε οποιοδήποτε βάθος χρόνου, τη γιορτή τη γεννούσε η απάντηση στο ερώτημα:  από ποια αιτία και για ποιο σκοπό υπάρχει ο «κόσμος», γιατί ο λόγος-τρόπος της ύπαρξης των υπαρκτών να συνιστά κόσμημα αρμονίας, τάξης και κάλλους; Γ ιατί η επιβίωση; Γιατί η ύπαρξη; Μ​​οιάζει να έχει χαθεί, για το μεγαλύτερο ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού στον πλανήτη σήμερα, η επίγνωση της διαφοράς ανάμεσα στη γιορτή και στην επιπόλαιη τέρψη. Η απώλεια μετριέται σε διάρκεια ενός ή των δύο τελευταίων αιώνων – τα Χριστούγεννα, λ.χ., τι σήμαιναν για τον παππού ή τον προπάππου μας και τι σημαίνουν για μας σήμερα; Ενας ή και δύο αιώνες είναι διάρκεια ασήμαντη (σε σχέση με την ηλικία του σύμπαντος ή και σε σχέση με την ύπαρξη έλλογης ζωής πάνω στη γη). Πάντως, σε οποιοδήποτε βάθος χρόνου, τη γιορτή τη γεννούσε η απάντηση στο ερώτημα: από ποια αιτία και για ποιο σκοπό υπάρχει ο «κόσμος», γιατί ο λόγος-τρόπος της ύπαρξης των υπαρκτών να συνιστά κόσμημα αρμονίας, τάξης και κάλλους; Δεν απασχολ

Η απαλλαγή των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια, είναι πλέον το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα της κυβέρνησης. Μετά την διαγραφή των τριών συστημικών τραπεζών από την κατηγορία υψηλής κεφαλαιοποίησης, η υποβάθμιση της αξιοπιστίας του κλάδου και η συνεχής αναταραχή στο χρηματιστήριο, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού και έξοδο στις αγορές. Μετά την υπαγωγή της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και την δημιουργία του «μαξιλαριού», μπήκε στο στόχαστρο και η εκκλησιαστική περιουσία. Η κυβέρνηση εξετάζει ένα «όχημα ειδικού σκοπού», ένα Σχήμα Προστασίας Ενεργητικού των τραπεζών που προτείνει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Ζητούμενο είναι, η μείωση των κόκκινων δανείων κάτω του 20% στο τέλος του 2021 από 47,6% που είναι σήμερα. Όμως σύμφωνα με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, το 45%-50% της μείωσης των δανείων (25 δισ.) εντός της προσεχούς τριετίας, πρέπει να προέλθει από πωλήσεις τιτλοποιημένων δανείων. Για την επιτυχία του εγχειρήματος, απαιτείται η πα