IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (1) ΣΕΒ: Οκτώ μέτρα για τον επαναπατρισμό των νέων  που έφυγαν στην κρίση. (2) Aντίο Tesla! Οι επενδύσεις που δεν ήρθαν ποτέ…     Τζάμπα «μαθητεία», μισθοί-χαρτζιλίκι  και μετά σας φταίει το brain drain . Πολλοί ψάχνουν για δουλειά. Φτάνει να αξίζει τον κόπο. Διάβασα κι εγώ αυτές τις μελέτες που λένε ότι δεν μπορούν να βρουν ταλέντα οι εργοδότες στην Ελλάδα σήμερα. Έκλαψα λίγο. Δεν αμφισβητώ ότι οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν αυτό που χρειάζονται, απλώς αναρωτιέμαι αν κοίταξαν καλά. Πρότειναν αξιοπρεπείς μισθούς ή τίποτα ψίχουλα, που με το ζόρι καλύπτουν το πανάκριβο ρεύμα, το πανάκριβο Ίντερνετ, το νοίκι στη διαλυμένη απ' το Αirbnb γειτονιά και τα ψώνια στο πανάκριβο σούπερ-μάρκετ; Επικρατούν σ' αυτές τις δουλειές επαγγελματικές συνθήκες όπως τις αντιλαμβάνεται ένας νέος επαγγελματίας σήμερα ή είναι περιβάλλοντα τοξικά, με αδικαιολόγητες απαιτήσεις (θα έρθεις και λίγο Σάββατο), ανοχή σε πεσιματάκια, σεξιστικά αστειάκια και αφεν

 Υπάρχει ακόμα το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας,  ή όχι; Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο και δημιουργικότερο, από το να έχει κάποιος επαφή με τους νέους. Τυχαίνει στο περιβάλλον μου να υπάρχουν πολλά άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας, που έχουν επιλέξει να μείνουν στην Ελλάδα σε πείσμα των καιρών και που εργάζονται σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας του ιδιωτικού τομέα. Είναι νέοι με λαμπρές σπουδές, με όνειρα και προσδοκίες, που βρίσκονται στα πρώτα βήματα της επαγγελματικής τους καριέρας στον ιδιωτικό τομέα. Νέοι, που στην πλειοψηφία τους πιστεύουν στις αρχές της οικονομικής ελευθερίας, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και που πίστεψαν στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και στην προσπάθεια μετάλλαξης της Ελλάδας σε μια κανονική δυτική χώρα.   Με ιδιαίτερη έκπληξη όμως, παρατήρησα αρκετούς από αυτούς να αναπολούν τις ημέρες της υπουργίας της Έφης Αχτσιόγλου του Σύριζα. Είναι κάτι που μου φάνηκε ιδιαίτερα παράδοξο, για

 Ανάπτυξη με... δωρεάν εργασία. Για περίπου 150 χρόνια, ώς την κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ, εκατομμύρια Αφρικανοί έγιναν με τη βία δωρεάν εργατικά χέρια προκειμένου να «αξιοποιηθούν» στις μεγάλες φυτείες βαμβακιού, ζάχαρης και καπνού του αμερικανικού Νότου και των νησιών της Καραϊβικής ● Η εργασία των Αφρικανών σκλάβων συνετέλεσε στην εγκαθίδρυση εκτεταμένων αγροτικών εκμεταλλεύσεων στις αποικίες του αμερικανικού Νότου, στην οικοδόμηση της πανίσχυρης οικονομίας του βαμβακιού στον 18ο αιώνα, καθώς και κωμοπόλεων και πόλεων που σταδιακά εξελίχθηκαν διαμορφώνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι σκλάβοι, οι τράπεζες  και τα οικονομικά «θαύματα» Βρετανίας και ΗΠΑ Πριν από την απαγόρευση της δουλείας σε Βρετανία και ΗΠΑ, οι σκλάβοι και η δωρεάν εργασία τους αποτέλεσαν μια από τις πιο κερδοφόρες μηχανές παραγωγής κεφαλαίου. Βασικό γρανάζι αυτής της μηχανής ήταν οι τράπεζες. Τον Αύγουστο που πέρασε έκλεισαν 400 χρόνια από την πρώτη μεταφορά Αφρικανών σκλά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η Βρετανία χρωστά 45 τρισ. δολάρια στην Ινδία  για την αποικιοκρατία. Το 44% των Βρετανών, που συμμετείχε σε δημοσκόπηση του YouGov το 2016, δήλωσε υπερήφανο για την αποικιοκρατική ιστορία της χώρας του, το 21% το αποκηρύσσει και το 23% δεν παίρνει θέση ούτε υπέρ ούτε κατά. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το 1922 η Βρετανία κυβερνούσε το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού και ήλεγχε το ένα τέταρτο περίπου της συνολικής έκτασης της ξηράς της Γης. Υπάρχει ένα αφήγημα, μεταξύ άλλων, στη Βρετανία, ότι ο αποικισμός της Ινδίας δεν είχε σημαντικό οικονομικό όφελος για την ίδια τη Βρετανία. Αντίθετα, η διοίκηση της Ινδίας ήταν ένα κόστος για τη Βρετανία, επομένως, το γεγονός ότι η αυτοκρατορία διατηρήθηκε για τόσο πολύ καιρό, αυξάνοντας μάλιστα το επίπεδο ζωής των Ινδών, οφείλεται στη χειρονομία της βρετανικής καλοσύνης. Ο συντηρητικός ιστορικός Νίαλ Φέργκιουσον ισχυρίστηκε ότι η βρετανική κυριαρχία συνέβαλε στην «ανάπτυξη» της Ινδίας. Ενώ όταν ήταν πρωθυπουρ

Οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια της Αιθιοπίας είναι οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στον κόσμο. Πολύ πίσω από αυτούς του Μπαγκλαντές. Στα εργοστάσια ρούχων της Αιθιοπίας, που δουλεύουν για μεγάλα brands του χώρου της μόδας, όπως η Guess, η H&M και η Calvin Klein, οι άνθρωποι αμείβονται με μόλις 26 δολάρια το μήνα, (23 ευρώ), σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες. Η Αιθιοπία , η οποία στοχεύει να γίνει ο κύριος κόμβος κατασκευής ρούχων της αφρικανικής ηπείρου, είναι η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της Αφρικής, με περίπου 105 εκατομμύρια ανθρώπους που εξακολουθούν να ζουν σε μεγάλο βαθμό από τη γεωργία, ερχόμενοι αντιμέτωποι με την ξηρασία και τη φτώχεια. Σύμφωνα με την έκθεση του Κέντρου Stern του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με τίτλο «Κατασκευάστηκε στην Αιθιοπία: Προκλήσεις στη νέα βιομηχανία ένδυσης», οι εργάτες που φτιάχνουν αυτά τα ρούχα και τα αξεσουάρ όμως δε θα έχο