IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σε νέο ιστορικό ρεκόρ η αξία των εξαγωγών το 2016, στα 18,59 δισ. ευρώ. «Καμπανάκι» για την αβεβαιότητα από τον ΠΣΕ. Ο «χάρτης» των προϊόντων και οι κυριότεροι προορισμοί. Αναλυτικοί πίνακες. Η κατάρριψη -κατά δεύτερη συνεχή χρονιά- του ρεκόρ αξίας εξαγωγών (πλην πετρελαιοειδών) σημάδεψε ένα 12μηνο έντονων διακυμάνσεων στο πρώτο μισό, αλλά και εκπλήρωσης των εκτιμήσεων και προβλέψεων στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 στο εξωτερικό εμπόριο της χώρας, επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων. Μάλιστα, η διεύρυνση της επίδοσης των 18,36 δισ. του 2015  στα 18,59 δισ. ευρώ πέρυσι  (εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών) κατέστη εφικτή παρά τις πιέσεις που επανεμφανίστηκαν κατά τον περασμένο Δεκέμβριο, σε ορισμένους κλάδους της οικονομίας και συνδέονται μερικώς με την ανάκαμψη της αβεβαιότητας γύρω από τις διαπραγματεύσεις και την αξιολόγηση του Προγράμματος Προσαρμογής. Σύμφωνα με ανάλυση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), σ

Το 2009 λειτουργούσαν 13, σήμερα λειτουργούν 35 επιχειρήσεις. Καλύπτουν το 90% της εσωτερικής κατανάλωσης, στα χρόνια της κρίσης έχουν συνεισφέρει 1,9 δισ. ευρώ στα φορολογικά έσοδα, δημιουργούν νέα (προστιθέμενη) αξία 500 εκατ. ευρώ ετησίως, οι εξαγωγές τους αυξάνονται με ρυθμό 89%, συντηρούν 2.000 θέσεις εργασίας άμεσα και 61.000 έμμεσα, συμβάλλουν στο εισόδημα 5.000 προμηθευτών και 3.200 αγροτικών νοικοκυριών. Αναφέρομαι στον κλάδο της ζυθοποιίας. Αν και δυναμικός, ωστόσο υπάρχουν τα σημάδια ότι η κρίση δεν αφήνει άθικτο ούτε αυτόν. Μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω; Ασφαλώς, η υπερφορολόγηση είναι εμπόδιο – όπως για όλους μας. Αλλά σε μια συνέντευξη που έδωσαν προ ολίγων ημερών οι εκπρόσωποι του κλάδου, επικέντρωσαν σε ένα άλλο εμπόδιο, ίσως το κύριο, που δεν σχετίζεται ούτε με τα μνημόνια ούτε με την ύφεση και τη μείωση των εισοδημάτων. Σχετίζεται με την έλλειψη της κοινής λογικής και της αίσθησης δημοσίου συμφέροντος: Απαγορεύεται στην ζυθοποιία να κάνει χρήση ελληνικών

Η διεθνοποιημένη αγορά έχει οδηγήσει (όλο και περισσότερο) την πρωτογενή παραγωγή σε μια κατεύθυνση συμπίεσης του κόστους, κυρίως μέσα από πρακτικές μη ασφαλούς παραγωγής και αναζήτησης πρώτων υλών που εξυπηρετούν την μαζική βιομηχανία τροφίμων. Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθός της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημά της (υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει) ήταν οι μικρές παραγωγές που με κόπο, μεράκι και σεβασμό στον άνθρωπο μπορούσε να αντλήσει από το χώμα της. Η Ελληνική γη και οι άνθρωποί της απόλυτα συμφιλιωμένοι με το κοινό τους μέλλον μπορούν να παράγουν καταπληκτικά προϊόντα. Σαφέστατα οι συνέργειες τέτοιων μικρών παραγωγών μπορούν να δώσουν το απαραίτητο μέγεθος εξωστρέφειας, χωρίς όμως να υποτιμούμε τις διατροφικές ανάγκες της ίδιας της χώρας. Μια σημαντική παραγωγή στη χώρα μας είναι το Μέλι. - Το βαμβάκι

     Το 1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ήταν 25% και της μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το 1987, 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 6%. Δηλαδή, τ η δεκαετία 1981-1990 σημειώθηκε ραγδαία πτώση του ΑΕΠ της γεωργίας με μέσο ετήσιο ρυθμό -7,8%, τάση που αναστράφηκε μερικά την περίοδο 1991-1999, οπότε σημειώθηκε μέση ετήσια αύξηση 2,6%. Συνολικά όμως, για τη 19ετία ‘80-’99, η μέση ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ του πρωτογενούς τομέα κινήθηκε στα επίπεδα του -3,0%, καθορίζοντας την πτωτική τάση του τομέα. Λένε πολλοί σήμερα: E και; Και τι έγινε; Διαβάστε χαρακτηριστικά από μια ομιλία του υπουργού Γεωργίας Στέφανου Τζουμάκα στο ΙΣΤΑΜΕ το 1998 : Έλεγε ο Τζουμάκας:  «Φέτος ο προϋπολογισμός είναι 15 τρισεκατομμύρια. Απ' αυτά έχουμε τα δέκα. Τα δέκα θα τα διαθέσουμε ως εξής: τρία τρισεκατομμύρια για χρεολύσια από τα προη­γούμενα δάν

Όταν κάποιος χτυπάει συνεχώς το κεφάλι του στον τοίχο πιστεύοντας πως θα σπάσει ο τοίχος και όχι το κεφάλι του, είναι  άξιος της τύχης του . Στις δημοσκοπήσεις που έρχονται καθημερινά στο φώς της δημοσιότητας εννέα στους δέκα Έλληνες δηλώνουν πως «τα πράγματα κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση», αλλά δεν είναι καθόλου, μα καθόλου διατεθειμένοι να αλλάξουν, έστω και στοιχειωδώς, τις καθημερινές καταναλωτικές τους συνήθειες. Ακόμα και όταν είναι δεδομένο πως όλοι οι Έλληνες μπορούμε να ανακουφιστούμε από τα δυσβάστακτα οικονομικά δεινά που συσσωρεύει στην πλάτη μας η οικονομική κρίση, αρκεί  οι μισοί μόνο Έλληνες  να επέλεγαν για τις καθημερινές, καταναλωτικές τους συνήθειες αποκλειστικά και μόνο προϊόντα που παράγονται μέσα στην Ελλάδα και φέρουν στην συσκευασία τους την μαγική ένδειξη « ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ »  ή, ακόμα καλύτερα, το σήμα « ΕΛΛΑΔΙΚΑ ΜΑΣ » που αποτελεί τον πρεσβευτή της αυθεντικής παραγωγικής Ελλάδας. Δυστυχώς, ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε! Αν μελετήσει κανείς

''ΑΓΟΡΑΖΩ  ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΑ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟ'Ι'ΟΝΤΑ''   Εντυπωσιάζουν τα οικονομικά αποτελέσματα  της Ζυθοποιίας Μακεδονίας -Θράκης Α.Ε. ακόμη μια χρονιά. - Το αστέρι της “ Βεργίνας ” έλαμψε για ακόμη μια χρονιά σύμφωνα με τον ισολογισμό και τα οικονομικά αποτελέσματα της  Ζυθοποιίας Μακεδονίας - Θράκης Α.Ε.  που εδρεύει στην Κομοτηνή, για τη χρήση 2015. - Η πρώτη και αγαπημένη όλων, αυθεντικά ελληνική μπύρα, κυρίως για τους κατοίκους της Θράκης, κατάφερε να σκορπίσει χαμόγελα και αισιοδοξία σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τον κλάδο του ζύθου ο οποίος βιώνει συνολικά μια πολυετή συρρίκνωση του όγκου κατανάλωσης και εμπορικής αξίας. - Με τη μέση ετήσια κατανάλωση μπύρας ανά άτομο στην Ελλάδα να βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρώπης, οι δυσκολίες και προκλήσεις που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του έτους να επιβαρύνονται από το γενικότερο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον της χώρας διαμόρφωσαν επιπλέο