IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Σκέψεις για την μετά τον Κορονο'ι'ό εποχή .   Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ- ΜΕΡΟΣ Α’ Το ΑΕΠ της χώρας την περίοδο 1980-1999 σημείωσε εμφανή κάμψη των ρυθμών αύξησής του. Ετσι, ενώ τη δεκαετία ’71-’80, αυξανόταν με μέσο ετήσιο ρυθμό 5,6%, τη δεκαετία ‘81-’90 ο ρυθμός αυτός έπεσε στο αξιοθρήνητο 0,5%, για να ανέβει στο 2,1% την περίοδο ’91-’99. Ας δούμε όμως κάποια νούμερα. Το 1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ηταν 25% και της μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το 1987 , 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 7%. Θα πει κάποιος και τι έγινε; Σωστή η ερώτηση αλλα ο ερωτών είναι άσχετος με την δυνατότητα της χωρας μας να παράγει πλούτο. Η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση έχουν πρόσημο τόσο ταξικό όσο και εθνικό. Από τη μεριά της κοινωνίας, για να ονομάσουμε σήμερα μια πορεία “ανάπτυξη” πρέπει απαρ

Οι νέες αγροτικές κινητοποιήσεις, εν μέσω των «εθνικών πληγών» και της βύθισης του πολιτικού συστήματος, υπενθυμίζουν, για μια ακόμα φορά, το συνεχιζόμενο και ατιμώρητο εθνικό έγκλημα του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Η τελευταία υπήρξε ο βασικός πυλώνας της ελληνικής περιφέρειας, αλλά και της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας. Ο μνημονιακός οδοστρωτήρας είχε δραματικές επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα, παγιώνοντας τις συνθήκες της οξύτατης νεοκολιγοποίησης της πλειονότητας της αγροτικής τάξης. Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής γης είναι υποθηκευμένο στις ορέξεις των σύγχρονων μεγαλοτσιφλικάδων, δηλαδή των συστημικών τραπεζών, χωρίς κανένας να έχει ασχοληθεί με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της νεότερης Ελλάδας, αυτό της Αγροτικής Τράπεζας. Έτσι, έναν αιώνα, και πλέον από την εξέγερση των αγροτών στο Κιλελέρ, για την κατάργηση των τσιφλικιών στη Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, βρισκόμαστε σήμερα στο ίδιο σημείο της έναρξης αυτού του εφιαλτικού κύκλου για την

 Τέσσερις φίλοι μηχανικοί, παράτησαν τα πτυχία  και είναι δεύτεροι σε παραγωγή γαρδένιας στην Ευρώπη. Τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγή γαρδένιας στην Ευρώπη κατάφεραν να δημιουργήσουν στην περιοχή της Μαγνησίας τέσσερις φίλοι , στην πλειονότητά τους μηχανικοί, οι οποίοι το 1992 διαθέτοντας ένα στρέμμα έκαστος, δημιούργησαν την Gardenia Growers Group . Σήμερα έχουν καταφέρει όχι μόνο να παράγουν 1.000.000 φυτά ετησίως , αλλά να ε ξάγουν ποσοστό 70% αυτών, σε αγορές των Βαλκανίων, της Ευρώπης ευρύτερα και της Μέσης Ανατολής. Αυτά επισήμανε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γεωπόνος, Ταξιάρχης Λάμπης, ένας εκ των πρωτεργατών της ίδρυσης της Gardenia Growers Group. « Οι δύο και μοναδικοί ανταγωνιστές μας στην Ολλανδία, παράγουν από κοινού 1,3 εκατ. φυτά ετησίως» , υπογράμμισε χαρακτηριστικά, λέγοντας ότι η Gardenia Growers Group, που “τρέχει” προς το παρόν με τέσσερα ΑΦΜ, είναι πραγματικά η απόδειξη του ρητού “η ισχύς εν τη ενώσει”. «Με τη δυνατότητα που μας δίνει σήμερα η νέα

      Ακόμα ένας  κλάδος του πρωτογενούς τομέα καλείται να περάσει από την «Προκρούστεια κλίνη» της παγκοσμιοποίησης. Είναι ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας, της παραγωγής δηλαδή αιγοπρόβειου κρέατος και γάλακτος από το οποίο παρασκευάζεται το εθνικό προϊόν η «φέτα»,  παραδοσιακά γιαούρτια, καθώς και πλήθος γαλακτοκομικών προϊόντων ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και ΠΓΕ (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης). Αποτελεί δε, σημαντικό οικονομικό και όχι μόνο, στυλοβάτη, της ελληνικής επαρχίας. Το πολιτικό σύστημα, διαχρονικά,  φροντίζει γι’ αυτό  με πολλούς  και ποικίλους τρόπους: Με τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Η χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι στις εισαγωγές νωπού πρόβειου γάλακτος ή σκονογάλακτος , τυριών και τυρομάζας καθώςκαι άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων που παρασκευάζονται  στο εξωτερικό και «βαφτίζονται» στην Ελλάδα. Με την εσωτερική υποτίμηση. Η μείωση των εισοδημάτων και η συνεπαγόμενη μείωση της κατανάλωσης  βασικών διατροφικών προϊόντων, έχει οδηγήσει

Οι ελιές. Η φθινοπωρινή πιρουέτα μου είχε σαν πραγματικό αντικείμενο τις ελιές. Σε ρόλο παρατηρητή περισσότερο, αφού μάζεψα όλο και όλο ένα τσουβάλι ελιές, μία μία από τα δέντρα. Το έκανα σαν προσκύνημα στις γενιές που πριν από εμένα γέμισαν τον τόπο ελαιόδεντρα, σε μια μακρινή εποχή που αυτό ήταν σχεδόν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν για να αξιοποιήσουν τα χωράφια και τον διαθέσιμο αγροτικό τους χρόνο. Οι ελιές στο νησί είναι σπαρμένες σε μυριάδες πεζούλια, αφού η κλίση του εδάφους είναι απότομη. Δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τρακτέρ ή άλλα μηχανοκίνητα εργαλεία, οι ελιές είναι θηριωδώς ψηλές, μόνο αυτά τα μηχανάκια που τινάζουν μπορούν να σε βοηθήσουν. Μετά πρέπει να έχεις καθαρίσει, να έχεις στρώσει δίχτυα, να μαζέψεις τις ελιές που έχουν πέσει από το έδαφος. Και να κουβαλήσεις τα τσουβάλια μέχρι τους λιγοστούς αγροτικούς δρόμους για να τα πας στα ελαιοτριβεία. Το αποτέλεσμα σε λάδι σημαίνει τεράστια προσπάθεια και χρόνο, που αν τα αθροίσεις βλέπεις

File Photo: Φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα από το ΓΕΝ και εικονίζει πολεμικά πλοία να παίρνουν μέρος στην άσκηση ΑΡΙΑΔΝΗ. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γραφείο Τύπου ΓΕΝ, STR Ήταν το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας. Η Τουρκία πολέμησε κυρίως το θέμα της ΑΟΖ και των νησιών όλα τα εννιά χρόνια της Τρίτης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), γιατί γνώριζε ότι τα άρθρα της ΑΟΖ που ασχολούνται διεξοδικά με τα θέματα της αλιείας ευνοούσαν τα νησιά του Αιγαίου πελάγους. Γνωρίζουμε αρκετά καλά τα θέματα και τα προβλήματα των ηπείρων της Γης, αλλά για εκατοντάδες χρόνια τώρα δεν δώσαμε την κατάλληλη προσοχή στα θέματα που αφορούν τις θάλασσες και ιδιαίτερα στα θέματα της αλιείας. Όλα άλλαξαν εκείνο το απόγευμα της Παρασκευής 30 Απριλίου 1982, όταν τα περισσότερα κράτη του ΟΗΕ ψήφισαν υπέρ της νέας Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας (UNCLOS ). Έχουν ήδη περάσει τέσσερις δεκαετίες από τότε και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, ενώ η έννοια της ΑΟΖ παίζει έναν καθοριστικό και σημαντικό