IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το 2003 είχε διαμορφωθεί μια εικόνα πιθανής συμφωνίας. Οπως υπολογίζουν πηγές με γνώση των συζητήσεων, η Ελλάδα από περίπου 40% του Αιγαίου το οποίο υπάγεται στην εθνική επικράτεια (χωρικά ύδατα), θα πήγαινε περίπου στο 60%, με την Τουρκία να κινείται, αντιστοίχως, από περίπου 6% στο 8%-9%. Προφανώς, η υπόλοιπη έκταση θα αποτελούσε τα διεθνή ύδατα (στη φωτ. τουρκική φρεγάτα).   Το 2003 στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη βρισκόταν ήδη σε διαδικασία αλλαγών ενόψει των επερχόμενων εκλογών, ενώ στην Τουρκία ανέτειλε το άστρο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Ελλάδα ήταν λίγο πριν από την αλλαγή στην εξουσία έπειτα από μια δεκαετία ΠΑΣΟΚ, ενώ στην Τουρκία άρχιζε η πολιτική παντοκρατορία του AKP. Και στις δύο πλευρές, ήδη από το 2002 είχε εμπεδωθεί η βεβαιότητα ότι έως τον Δεκέμβριο του 2004 ή στις αρχές του 2005, υπήρχε η δυνατότητα να τηρηθεί η πρόβλεψη του Ελσίνκι περί διευθέτησης των διμερών διαφορών της Τουρκίας με κράτη-μέλη της Ε.Ε., ώστε να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα οι συζ

  File Photo: Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος (Δ) με τον Τούρκο ομόλογο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου (Α) στην Αττάλεια της Τουρκίας. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ   Σε μια συνάντηση η οποία όχι μόνο δεν συνέβαλε στην αποκλιμάκωση των εντάσεων, αλλά αντιθέτως επιβεβαίωσε με ηχηρό τρόπο την διεύρυνση της απόστασης που χωρίζει τις δυο χώρες, παρά τις επίμονες προσπάθειες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών να εξωραΐσει την τουρκική πλευρά και να εμφανισθεί ως συνήγορος των συμφερόντων που έχει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, εξελίχθηκε το τετ α τετ του Μεβλούτ Τσαβουσογλου με τον Γιώργο Κατρούγκαλο στην Αττάλεια. Ο κ. Κατρούγκαλος όμως θέλοντας ίσως να στείλει θετικά μηνύματα στην άλλη πλευρά, τελικά το κάνει με εντελώς λάθος τρόπο. Και έτσι την στιγμή που η Τουρκία με απειλές και εκβιασμούς προς κάθε κατεύθυνση επιχειρεί να «εισβάλει» με το έτσι θέλω σε ενεργειακούς σχεδιασμούς των άλλων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και να επιβληθεί ως… εταίρος, και κατηγορεί όσους αντιδρ

'Aσκηση «Καταιγίς 2018» του Πολεμικού Ναυτικού  Χερσαία δίκτυα προβολής ισχύος στο Αιγαίο επεκτείνουν de facto τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και μετατρέπουν μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου σε χώρο ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Σε μια σειρά προηγούμενων άρθρων στο SLpress , εξετάσαμε τις θετικές συνέπειες που θα είχε στις ελληνικές αμυντικές και αποτρεπτικές ικανότητες, στην εθνική οικονομία αλλά και την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας, η αξιοποίηση της αρχιπελαγικής δομής του Αιγαίου ως βάση έδρασης για την ανάπτυξη ενός πολυπλέγματος (‘grid–of–grids’) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/SD). Αυτό θα αποτελείται κατά βάση από υπάρχοντα συστήματα πυροβολικού, εφοδιασμένα με προηγμένα πυρομαχικά και ενοποιημένα σε μια αποκεντρωτική δικτυοκεντρική δομή. Ωστόσο, η ανάπτυξη αυτού του πολυπλέγματος ενδέχεται να έχει πολύ σημαντικές θετικές συνέπειες και σε έναν άλλον τομέα. Αυτόν της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και τη διασφάλιση της ΑΟΖ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Ανοίγει χώρο στον Ελληνισμό το αμερικανοτουρκικό ρήγμα.   Κατακόρυφη είναι η αύξηση της συμμετοχής του Πολεμικού Ναυτικού σε διεθνείς δραστηριότητες – ένδειξη της διάστασης που έχει λάβει η υπόθεση της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή (στη φωτ., ελληνικά πολεμικά πλοία στον Σαρωνικό Κόλπο). Λύση στρατηγικού χαρακτήρα, που θα εντάσσεται στο πλαίσιο της Ε.Ε. προκειμένου να διασφαλίσει το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο ως εξωτερικό σύνορο της Ευρώπης, επιθυμεί η Αθήνα. Στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα αναζητεί τρόπους ενεργοποίησης της παραγράφου 7 του άρθρου 42 της Συνθήκης της Ε.Ε. Παρά το γεγονός ότι η ιδέα δεν είναι νέα, η Αθήνα επιθυμεί μια τέτοια ερμηνεία της από τις Βρυξέλλες, που θα καθιστά ακόμα πιο σαφές ότι τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας αποτελούν εξωτερικά σύνορα και της Ε.Ε., η οποία και οφείλει να τα διαφυλάξει. Η συγκεκριμένη παράγραφος προβλέπει τη «βοήθεια και συνδρομή» των υπόλοιπων 26 στο κράτος-μέλος που θα τη ζητήσει, ενώ στη Συνθήκη τονίζετ

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Οι χάρτες των Τούρκων με τις παράλογες απόψεις τους περί των ΑΟΖ στη Μεσόγειο που δημοσιεύθηκαν στην Καθημερινή, είναι λογικό να προκαλούν συζητήσεις και προβληματισμό. Αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε είναι ότι όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι δεν έχουν καμία νομική υποστήριξη. Καμία λογική θα λέγαμε. Συνεπώς το κείμενο του Διευθυντή  Ερευνητικών Προγραμμάτων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Κωνσταντίνου Φίλη , περιγράφει νομίζουμε τον καλύτερο τρόπο για την αντιμετώπιση των τουρκικών παραλογισμών. Γράφει ο Κ.Φίλης: 1. Οι χάρτες δεν είναι καινούργιοι, όπως ορθά αναφέρει ο πολύπειρος και βαθύς γνώστης Άγγελος Συρίγος . Πρωτοείδαν το φως της δημοσιότητας την περίοδο 2011-2012, πιθανότατα σε αντίδραση για τις συμφωνίες της Κύπρου με Λίβανο και Ισραήλ (2007 με την πρώτη και 2010 με το δεύτερο) για την οριοθέτηση της ΑΟΖ (είχε προηγηθεί η αντίστοιχη με την Αίγυπτο το 2003). 2.   Καμία από τις χώρες και οπωσδήποτε η Αίγυπτος δεν δέχθηκε να συζητήσει π

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Πώς η Αγκυρα «κτίζει» νομικό υπόβαθρο για στρατιωτική ενέργεια  στο Αιγαίο χωρίς η Αθήνα να αντιδρά.   ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: (1)  Οι μυστικοί χάρτες του Ερντογάν:  Το σχέδιο της “γαλάζιας πατρίδας” στην Ανατολική Μεσόγειο   (2) Στα άκρα οι διεκδικήσεις των Τούρκων σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο Εδώ και λίγο καιρό έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και των απειλών της Άγκυρας περί πολεμικής σύρραξης σε περίπτωση που θα προκύψει κάτι τέτοιο. Ταυτοχρόνως, η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πιθανή ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με τον αυξημένο ρόλο της Ανατολικής Μεσογείου στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα, καθιστά περίπου αναπόφευκτη την ένταση των πιέσεων από πλευράς της Άγκυρας. Για να μην φθάσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον να κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ του γεωπολιτικο