IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Εθνική στρατηγική στη χώρα της συναλλαγής και του κομματισμού είναι δυνατή; Η ανάγκη ύπαρξης εθνικής στρατηγικής είναι ίσως το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό κλισέ στον δημόσιο διάλογο. Την ζητούν οι πάντες, αλλά δεν έρχεται ποτέ. Φυσικά, εάν ρωτήσεις έναν προς έναν τους ενήλικους Έλληνες τι εστία εθνική στρατηγική μάλλον θα σου δώσουν διαφορετικές απαντήσεις. Στα δε πολιτικά κόμματα, εν όψει εκλογών και στο πλαίσιο του «προγράμματος», τους πήρε ο πόνος να δουν τι θα πουν για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Η όλη διαδικασία ξεχειλίζει από παθογένεια… Γράφει ο ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΗΓΗ: SLpress Και μόνο το γεγονός ότι κάθε λίγο και λιγάκι μαζεύονται ειδικοί και «ειδικοί» στα κόμματα για να καταρτίσουν το πρόγραμμα στον ευρύτερο τομέα της εθνικής ασφάλειας, συνηγορεί στο ότι το φτιάχνουν έτσι για να υπάρχει. Για να διαβάσουν οι υποψήφιοι σωτήρες του έθνους τις κατά κανόνα «ξύλινες» κοινοτοπίες και να ακούγονται σαν πολιτικά αηδόνια, πείθοντας το πόπολο ότι είναι ο

Τροχαία δυστυχήματα, εγκληματικότητα και το πρόβλημα της αργής απονομής δικαιοσύνης. Επιβάλλεται η αναπροσαρμογή ολοκλήρου του πλαισίου απονομής της δικαιοσύνης για την σωστή λειτουργία των σκοπών της ποινής. Το πρόβλημα της ορθής και ταχείας απονομής της Δικαιοσύνης, «δικαίας δίκης» κατά το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, είναι ίσως για τη χώρα μας το σοβαρότερο και πλέον δυσεπίλυτο με πολλαπλές επιπτώσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο βίο, αλλά και στο κυβερνητικό έργο, κυρίως όμως για τις προοπτικές της οικονομικής ανάπτυξης, της εμπέδωσης του κράτους δικαίου και της δημόσιας ασφάλειας. Το πρόβλημα δεν είναι μονοσήμαντο ούτε επιλύεται μόνο με την ψηφιοποίηση των δικαστικών υπηρεσιών, αλλά απαιτείται προς τούτο η ειλικρινής συνεργασία όλων των εμπλεκομένων στην απονομή της δικαιοσύνης τάξεων, που μέχρι τώρα δια των συνδικαλιστικών τους οργάνων δεν έδειξαν σχετικά δείγματα γραφής εμμένοντας στη διατήρηση των συνδικαλιστικών τους κεκτημένων. Επιπλέον απαιτείται τόλμη από την κυβέρνηση που για

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ 19ΧΡΟΝΟΥ ΑΛΚΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΑΛ. ΚΟΥΓΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΚΗΣ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ Eurokinissi MotionTeam Οπαδική βία:  Λουκέτο στους συνδέσμους, χθες. Να κλείσουν για πάντα. Ή τουλάχιστον, μέχρι να αρχίσουν να απαιτούν από τα μέλη τους αυτό που μου έμαθε, όταν ήμουν 5 ετών, ο θείος μου ο Τάκης.  Οι σύνδεσμοι οπαδών πρέπει να κλείσουν χθες. Χωρίς καμία περαιτέρω συζήτηση και χωρίς εξαίρεση. Ας καούν και χλωρά μαζί με τα ξερά - αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι σύνδεσμοι με αγνούς, ρομαντικούς και υγιείς φιλάθλους, που θέλουν να έχουν σύνδεσμο για να κάνουν οικονομικότερες εκδρομές ως γκρουπ όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό πχ για να παρακολουθήσουν αγώνες. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορεί να γίνει εξαίρεση στην παρούσα φάση. Δεν περίμενα την δολοφονία του Άλκη για να διαμορφώσω άποψη σχετικά με την χρησιμότητα και τον λόγο ύπαρξης των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών. Μπορεί να μην είμαι κάθε Κυριακή στο γήπεδο, επειδή έλαβα πριν από δέκα χρόνια συνειδητά την απόφασ

 Μεταρρύθμιση και καθημερινή ακαδημαϊκή κουλτούρα. Η όποια συζήτηση σήμερα για μεταρρύθμιση της «ανωτάτης παιδείας» δεν μπορεί να εξαντλείται σε θέματα διοικητικής και οικονομικής φύσης. Για να διδάσκεις τους μαθητές πρέπει να διδάσκεις το σχολείο !                                   (παραφράζοντας τους Guattari-Deleuse) Μια πληθώρα μαρτυριών και δημοσιευμάτων στα εθνικά μέσα ενημέρωσης χρόνια τώρα αποκαλύπτει, πέρα από τις υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς και διοικητικής ανεπάρκειας των πανεπιστημίων της χώρας, εξευτελιστικές διαπροσωπικές σχέσεις των πανεπιστημιακών στις δικαστικές αίθουσες. Υποθέσεις προσωπικών βεντετών, προώθησης της αναξιοσύνης και του κοινωνικού στιγματισμού, βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης, έρχονται συνεχώς στο φως. Κι έχει επίσης επανειλημμένα τεκμηριωθεί ότι στην καθημερινή πανεπιστημιακή ζωή το σύστημα διαφθοράς και βίας υπερβαίνει πλέον τις πολιτικές ιδεολογίες και την κομματική αφοσίωση.   Η όποια συζήτηση σήμερα λοιπόν για μεταρρύθμιση της «ανωτάτης παιδεί

 Rafale: Παρανοϊκές συζητήσεις…  για να μην ελπίζεις ότι θα αλλάξει κάτι ουσιαστικό στην άμυνα και τη χώρα. Η στάση που τήρησε ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος, στη συντριπτική του πλειονότητα, στο ζήτημα της προμήθειας των γαλλικών μαχητικών Rafale F3R, “σκοτώνει” κάθε ελπίδα σταδιακής προσαρμογής της χώρας στην πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα, την ελπίδα για ψύχραιμη και όσο το δυνατόν πολιτικά αποφορτισμένη συζήτηση για τα θέματα εθνικής ασφάλειας. Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ (Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA ) Ο εθισμός στις “οπαδικές” συζητήσεις που διεξάγονται σε τηλεοπτικά παράθυρα και στην πολιτική “κλωτσοπατινάδα” αποδεικνύει του λόγου το αληθές: Επιβεβαιώνεται για μία ακόμα φορά ότι “για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ”. Το ζητούμενο είναι εάν υπάρχει αρκετός χρόνος, όταν μάλιστα, είναι αμφίβολη η διάθεση του πολιτικού συστήματος να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Η νοοτροπία στις συζητήσεις των τηλεοπτικ

  Παρακολούθησα την κιτς εκδήλωση υποδοχής των αεροσκαφών Rafale, που περισσότερο ταίριαζε σε μία τριτοκοσμική χώρα με ηγέτες τύπου Καντάφι και Χουσεϊν, παρά σε μία χώρα της ΕΕ η οποία έχει Δημοκρατία, αυτοπεποίθηση, διεθνές κύρος και αυτοσεβασμό. Οι παρουσιάσεις οπλικών συστημάτων με αυτόν τον τρόπο, με αψίδες από πίδακες νερού που εκτόξευαν πυροσβεστικά οχήματα, με ρητορικές υπερβολές και άκαιρες ιστορικές αναφορές, με μπούρδες περί όπλων που είναι έτοιμα να επιχειρήσουν για την ευρωπαϊκή ειρήνη με την συμμετοχή του Διευθύνοντος της Dassault, του Γάλλου πρέσβυ και της πολιτικής ηγεσίας, προεξάρχοντος του αρχηγού της κυβέρνησης, δεν τιμάει την χώρα μας ούτε ως Δημοκρατία αλλά ούτε και την κυβέρνηση που εμφανίζεται τελείως τριτοκοσμική χωρίς αυτοσεβασμό. Ήταν προφανές ότι όλη η καρακιτς τελετή στήθηκε για να εντυπωσιασθεί η ακροδεξιά υπερ-εθνικιστική πτέρυγα του κυβερνώντος κόμματος, γιατί σε κανένα εχέφρονα Δημοκράτη Έλληνα δεν προσέφερε κάτι αυτή η υπερβολή, ει μη μόνον προβληματισμό

   Στον «Πύργο» του ΕΦΚΑ. Ενας χωροµέτρης ονόματι Κ. φτάνει στο χωριό και επιχειρεί ματαίως να προσεγγίσει τις Αρχές ώστε να αποκτήσει άδεια διαμονής. Ο Φραντς Κάφκα πέθανε πριν ολοκληρώσει το μυθιστόρημα «Ο Πύργος», αλλά από τις σημειώσεις του συγγραφέα προκύπτει ότι ο πρωταγωνιστής Κ. παίρνει την απάντηση του Πύργου λίγο πριν πεθάνει. Οι αόρατες Αρχές τού απαγορεύουν την παραμονή, αλλά του επιτρέπουν την εργασία. Αυτό που στην παγκόσμια λογοτεχνία θεωρείται αριστούργημα μυθοπλασίας, στην Ελλάδα είναι η καθημερινή πραγματικότητα. Το ελληνικό Δημόσιο βρίσκεται πέρα από αυτό που οι φυσικοί ονομάζουν «ορίζοντα γεγονότων» στη μαύρη τρύπα. Αυτός, σύμφωνα με τη θεωρία, έχει δύο χαρακτηριστικά. Πρώτον, οι νόμοι της Φυσικής –οι νόμοι της λογικής– δεν ισχύουν. Δεύτερον, τίποτε, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό. Ο «ορίζοντας γεγονότων του Δημοσίου» προκύπτει και από την επιστολή αναγνώστη που δημοσίευσε χθες η «Κ». Ο συγγραφέας της, κ. Ισίδωρος Κούβελος, ανακάλυψε ξαφνικά ότι χρω

Χρήστος Μποκόρος     Εγκάρδια ευχή χωρίς εχέγγυα. Μέχρι κάποια ηλικία (συμβατικά θα λέγαμε: μέχρι τη συνταξιοδότηση) οι άνθρωποι ζούμε με συνείδηση περίπου αχρονίας, αυτονόητη βιωματική βεβαιότητα αιωνιότητας. Ξέρουμε ότι κάποτε θα πεθάνουμε, αλλά αυτό το «κάποτε» είναι εμπειρικά απροσδιόριστο, μια πληροφορία που δεν ανατρέπει τα αντανακλαστικά προοπτικών, σχεδιασμών του μέλλοντος ή και αποφάσεων – ένα ορμέμφυτο αθανασίας καθορίζει τον τρόπο της σκέψης και της συμπεριφοράς μας. Διαβάζω το βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά «Ενα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974», συναρπαστικό ως τεκμηριωμένη αφήγηση και φωτισμός μιας ιστορικής περιόδου, που σφράγισε με ανεπανόρθωτες απώλειες τον Ελληνισμό στη φθίνουσα ιστορική του πορεία. Οι πρωτεργάτες τότε του ιστορικού γίγνεσθαι έχουν πεθάνει, δεν τους αγγίζει ούτε ψόγος ούτε έπαινος. Αν ενεργούσαν με λαθεμένα κριτήρια φιλοπατρίας, εγωκεντρικές εμπάθειες και διαστροφικές εμμονές ή μόνο με τυφλή ιδιοτέλεια και ωμή εξουσιολαγνεία, το καταστροφικό αποτέλεσμα δεν αλλάζ

Τελικά, τι είναι «προοδευτικό»; Σε τούτη τη χώρα καταργήσαμε τη βασιλεία  όχι τα βασίλεια. Προοδευτικός. Μια λέξη που στο συλλογικό ασυνείδητο έχει θετικό πρόσημο. Μια λέξη που ειδικά στη χώρα μας, όμως, «κανιβαλίζεται» συνεχώς. Ιδίως όταν εκφέρεται από χείλη πολιτικών και ειδικότερα όταν επιχειρεί να προσδιορίσει τον τρόπο διακυβέρνησης μιας χώρας. Ποια, όμως, θα μπορούσε να είναι μια προοδευτική πρόταση στην Ελλάδα του 2021; Κατά τη γνώμη μας εκείνη που θα έδινε απαντήσεις σε προβλήματα του παρόντος και θα προσέδιδε ελπίδα για το μέλλον. Προοδευτική πρόταση είναι να δώσουμε άμεση και ρηξικέλευθη λύση στο πρόβλημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και όχι να ψηφίζουμε διαρκώς στη βουλή μέτρα που διευκολύνουν εισπρακτικές εταιρίες και τη βίαιη ρευστοποίηση των πάντων. Μια οριζόντια νομοθετική παρέμβαση θα ήταν λύση: τα νοικοκυριά να πληρώνουν ως δόση το 30% των μηνιαίων εισοδημάτων τους για να επιτύχουν την εξαίρεση από τον πλειστηριασμό

Η φθηνή αγορά του ψευδοκράτους, τα εκατομμύρια που ξοδεύουν οι Ελληνοκύπριοι και πώς αυτό βοηθά την τουρκική οικονομία να ανακάμψει.   Τι ξοδεύουν οι Ελληνοκύπριοι στα κατεχόμενα  και πώς βοηθούν το ψευδοκράτος.       Είμαστε το μόνο κράτος το οποίο είναι μοιρασμένο στα δυο με το ένα κομμάτι να είναι το νόμιμο και το άλλο κομμάτι παράνομο και μη αναγνωρίσιμο από άλλες χώρες εκτός από τη Τουρκία. Από τότε που η κατεχόμενη γη μας πέρασε στους Τούρκους δεν μπορούσε κανένας να επισκεφθεί το κατεχόμενο χωριό του ή το σπίτι του που βίαια πέρασε σε άλλη ιδιοκτησία. Το ζήτημα του «Κυπριακού» απασχολούσε και απασχολεί για χρόνια τον ΠτΔ και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη που αλλάζουν συνεχώς πρόσωπα άλλα το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Τα κατεχόμενα εδάφη μας από τότε που κατακτήθηκαν συντηρούνταν οικονομικά από τη Τουρκία, η οποία τροφοδοτούσε επιδόματα, υγεία, εκπαίδευση κτλ. Όμως, όπως και σήμερα συμβαίνει, η Τουρκία επήλθε σε οικονομική κρίση και τότε δεν μπορούσε πια να συντηρήσει τα κατεχόμενα. Εκ