IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

«Θέλουν όλη την Ελλάδα Ίμια αυτοί που ενοχλούνται από το ιστορικό μας παρελθόν»-Γ.Κοντογιώργης Από Militaire News 22/07/2022   «Θέλουν να διδάσκουν τη λογική του προσαρτήματος, να κάμψουν τον αντιστασιακό χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας … Γι ΄ αυτό και δεν θέλουν να διδάσκεται η οποιαδήποτε ελληνική κληρονομιά. Διότι η ελληνική κληρονομιά έρχεται σε αντίθεση με τους νέους επισκέπτες μας… Δεν θέλουν τη λογική της ενσωμάτωσης αλλά της πολυεθνικότητας της ελληνικής κοινωνίας για να μπορούν αυτοί να διαιτητεύουν… » Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστήμιου Γιώργος Κοντογιώργης σε μία χειμαρρώδη συνέντευξη στο militaire.gr που ξεκινά από τον Θουκυδύδη και φθάνει στις ημέρες μας. Αφορμή για τη συζήτηση το βιβλίο του κ.Κοντογιώργη «Η δημοκρατία και ο πόλεμος στον Θουκυδίδη», από τις εκδόσεις ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Η συζήτηση φθάνει στην τουρκική απειλή και ο κ.Κοντογιώργης αναφέρεται στο «ελληνικό πολιτικό σύστημα » που καλείται να τ

 Ο «αναθεωρητισμός» του Πούτιν  και το τέλος της Ευρωπαϊκής αθωότητας. Τελικά ο Πόλεμος είναι η μοίρα μας; α. «Νομίζων δε την πόλιν ουκ ορθώς βεβουλεύσθαι, αλλά προφάσει βραχεία και ευπρεπεί της Σικελίας απάσης έργου εφίεσθαι»1. (Θουκυδίδης) β. «Εφιέμενοι μεν τη αληθεστάτη προφάσει της πάσης άρξαι, βοηθείν δε άμα ευπρεπώς βουλόμενοι τοις εαυτών ξυγγενέσι και τοις προσγεγενημένοις ξυμμάχοις» [2] (Θουκυδίδης) Η Ρωσία πριν την εισβολή της στην Ουκρανία διαβεβαίωνε πως δεν στοχεύει σε στρατιωτική δράση και πως οι πληροφορίες για μία τέτοια ενέργεια είναι προϊόντα της δυτικής προπαγάνδας. Ο Πούτιν με το διάγγελμά του (24/2/2022) ανακοινώνοντας την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία διαβεβαίωνε πως σκοπός του δεν είναι η κατοχή του Ουκρανικού εδάφους, αλλά η προστασία του λαού της ανατολικής Ουκρανίας και ιδιαίτερα των δύο ρωσόφιλων περιοχών (Ντονέτσκ, Λουγκάσκ). Ταυτόχρονα προειδοποιούσε πως αν υπάρξει έξωθεν(;) παρέμβαση στην επιχείρηση της Ρωσίας θα υ

  Φωτογραφία αρχείου REUTERS/Umit Bektas (TURKEY - Tags: POLITICS) Ο Ερντογάν στην «παγίδα του Θουκυδίδη» Ο Ερντογάν φαίνεται να αποκρυπτογραφεί με επιτυχία τις γεωπολιτικές αντικρουόμενες ανησυχίες των μεγάλων Δυνάμεων. Εμείς;  Η πρόσφατη επιθετική και μαξιμαλιστική πολιτική της Τουρκίας έχει προσδώσει μια νέα διάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πολλοί ανησυχούν ότι η κατάσταση θα μπορούσε να κλιμακωθεί περαιτέρω και ενδεχομένως να οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες θα μπορούσαν να δώσουν αναμφίβολα τα διδάγματα του Θουκυδίδη, πατέρα του πολιτικού ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις. Από τη σοφία του Θουκυδίδη προκύπτει ξεκάθαρα ότι στο άναρχο διεθνές σύστημα στο οποίο κινούνται κράτη άνισης ανάπτυξης και οικονομικοστρατιωτικής ισχύος, αναπόφευκτα κάποτε προκύπτουν ηγεμονικές αξιώσεις όπως αυτές της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Διαβάστε επίσης:  Το βιβλίο του Μπόλτον «καίει» Τραμπ - Ερντογάν. Τι απ

Ο Θουκυδίδης και η έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου. Τα γεγονότα που αποτέλεσαν την απαρχή του πελοποννησιακού πολέμου αφορούν τη διεκδίκηση της Επιδάμνου ανάμεσα στους Κερκυραίους και τους Κορίνθιους: «Η Επίδαμνος είναι μια πόλη η οποία βρίσκεται στα δεξιά εκείνου που μπαίνει στην κόλπο του Ιονίου και κοντά της κατοικούν οι βάρβαροι Ταυλάντιοι, φύλλο ιλλυρικό. Την πόλη την είχαν ιδρύσει ως αποικία τους οι Κερκυραίοι, αρχηγός όμως της αποικίας ήταν ο Κορίνθιος Φαλίος του Ερατοκλείδη, απόγονος του Ηρακλή, τον οποίο είχαν προσκαλέσει από τη μητρόπολη, σύμφωνα με την παλιά συνήθεια, για να ηγηθεί των αποίκων. Στον αποικισμό πήραν μέρος και μερικοί Κορίνθιοι κι άλλοι Δωριείς». (Βιβλίο πρώτο, παράγραφος 24).  Βρισκόμαστε μπροστά στην ίδρυση μιας νέας αποικίας που στελεχώνεται κυρίως από Κερκυραίους, αλλά την ηγεσία ασκεί Κορίνθιος, αφού οι πατροπαράδοτοι νόμοι ορίζουν ότι κάθε αποικία οφείλει να τιμά την μητρόπολη και η Κέρκυρα ήταν αποικία των Κορινθίων. Μ’ άλλα λόγια μια

 Friedrich Wilhelm Nietzsche ( 15/10/1844 – 25/8/1900)  Ο Θουκυδίδης, ο Νίτσε και ο τριανταφυλλένιος ιδεαλισμός. Όπως είναι γνωστό, ο αρχαίος Έλληνας στρατηγός και ιστορικός Θουκυδίδης (περίπου 460 -398 π.Χ.) έγινε παγκοσμίως γνωστός για την συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου. Πρόκειται για ένα κλασικό ιστορικό έργο, το πρώτο στο είδος του, που αφηγείται τα γεγονότα του πολέμου μεταξύ της Αθήνας και της Σπάρτης (Πελοποννησιακός Πόλεμος, 431 – 404 π.Χ.).  Ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε (γερμ. Friedrich Wilhelm Nietzsche) (15 Οκτωβρίου 1844 – 25 Αυγούστου 1900) ήταν σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής, συνθέτης και φιλόλογος. Έγραψε κριτικά δοκίμια πάνω στην θρησκεία, την ηθική, τον πολιτισμό, την φιλοσοφία και τις επιστήμες, δείχνοντας ιδιαίτερη κλίση προς την χρήση μεταφορών, ειρωνείας και αφορισμών. Σε πολλά έργα του  ο Φρειδερίκος γράφει με πραγματικό θαυμασμό για την φιλοσοφία και την σκέψη των αρχαίων Ελλήνων. Μεταξύ πολλών άλλων, έχουν προηγηθεί σημαντικ

«Κολυμβητές κάτω από το νερό» (λεπτομέρεια), 2004, λάδι σε μουσαμά, 80x195 εκ. Εργο της Μαρίας Φιλοπούλου από την έκθεση «Προσωπικοί Παράδεισοι», που διοργανώνει η Γκαλερί Ζουμπουλάκη στον χώρο «16 Φωκίωνος Νέγρη» της συλλογής Σωτήρη Φέλιου. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 16 Μαΐου 2020.  Από τον «λοιμό του Θουκυδίδη»  στον κορωνοϊό. Οτιδήποτε αφήνει το μυαλό μουδιασμένο και θολώνει την κρίση, οτιδήποτε αντιστέκεται στη διανοητική εξήγηση, κατάταξη και διαχείριση, μας οδηγεί σχεδόν αυτόματα στον δρόμο του ανορθολογισμού. Σε μια μεγάλη λεωφόρο για την ακρίβεια, που την άνοιξε και τη διαπλάτυνε ο φόβος των ανθρώπων μπροστά στο μυστηριώδες και το δυσκατάβλητο, το οποίο αρκετά συχνά ερμηνεύεται μοιρολατρικά σαν «οιωνός της θεϊκής οργής». Οποιον θεό κι αν θέλει οργισμένο η πίστη των ανθρώπων, μεταβαλλόμενη στις χιλιετίες της ιστορίας τους. Τίποτε πιο χαρακτηριστικό, πιστεύω, όσον αφορά τη ρηγμάτωση του ορθού λόγου μπροστά στην ακάθεκτη επέλαση του κακού, από τις τελευτ

Ο ιμπεριαλιστής ξέρει να είναι κυνικός απέναντι σε οτιδήποτε μπορεί να αντιτάξει ο ανίσχυρος. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι τα επιχειρήματα του θα είναι κυρίως ηθικά ή συναισθηματικά, δηλαδή εντελώς ακίνδυνα. Δεν διατίθεται να δαπανήσει χρόνο για αερολογίες.  Ο Θουκυδίδης, η Μήλος  και η έννοια του ιμπεριαλισμού.   Η Μήλος ήταν αποικία των Λακεδαιμονίων και στην αρχή του πολέμου κράτησε ουδετερότητα αποφεύγοντας τις συγκρούσεις. Οι Αθηναίοι όμως, ως απόλυτοι κυρίαρχοι της θάλασσας, ήταν αδύνατο να δεχτούν την ανεξαρτησία του νησιού. Θα έλεγε κανείς, ότι δεν ήταν μόνο τα διαφυγόντα κέρδη, αφού η Μήλος δεν πλήρωνε φόρους στο «συμμαχικό» ταμείο, αλλά και η ίδια η αίσθηση της τιμής, που υποχρέωνε την κυριαρχία. Γιατί δηλαδή οι Αθηναίοι δεν επιβάλλονταν στη Μήλο; Μήπως αυτό είναι ένδειξη αδυναμίας; Αν η ανεξαρτησία της Μήλου δημιουργούσε οποιαδήποτε υποψία για τους Αθηναίους, θα έκανε και τους άλλους να φοβούνται λιγότερο, και η σταδιακή αποτίναξη του φόβου είναι ο δρόμος της α