Ελληνοτουρκικά: Μεταξύ κατευνασμού και άμεσης ανταπόδοσης.
Το ψήφισμα για τους δύο ομήρους και η 5η Φάλαγγα στη Θράκη. Ελληνοτουρκικά: Μεταξύ κατευνασμού και άμεσης ανταπόδοσης. Στις δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει από το 1973, όταν η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με τη σύγχρονη φάση του τουρκικού επεκτατισμού, έχουν διαμορφωθεί δύο σχολές σκέψεως για το πως πρέπει να χειρίζεται τα ελληνοτουρκικά. Η πρώτη υποστηρίζει ότι χρειάζεται κατευνασμός και αυτοσυγκράτηση, επειδή δεν συμφέρει την Ελλάδα να αντιπαρατεθεί και να οδηγηθεί σε σύρραξη με την Τουρκία. Κατά συνέπεια, πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία η κλιμάκωση. Ο κατευνασμός ως προσωρινή τακτική είναι θεμιτός. Ως μόνιμη στρατηγική επιλογή, όμως, το μόνο που καταφέρνει είναι να αγοράζει χρόνο μέχρι τον πόλεμο. Και η Τουρκία των κεμαλιστών και η Τουρκία του Ερντογάν, με τον τρόπο της η καθεμία, επιχειρούν να εγγράψουν επεκτατικές υποθήκες στο Αιγαίο και όχι μόνο. Ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος, μάλιστα, ζητάει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, επιδιώκοντας να κατοχυρώσει