IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Πραξικόπημα-εισβολή στην Κύπρο το 1974:  Η προτελευταία τραγωδία. Η Κύπρος αποτελεί ουσιαστικά το εργαλείο, που αξιοποιεί η Άγκυρα προκειμένου να διαρρήξει τον ιστορικά και γεωπολιτικά δομημένο δεσμό Αθηνών – Λευκωσίας, πράγμα που αντανακλάται εν συνεχεία στη διεκδικητική στροφή της Άγκυρας στο Αιγαίο Εθνικής τραγωδίας σύγχρονες διαθλάσεις. Συμπληρώνονται 45 χρόνια από την τουρκική εισβολή στη γη του Τεύκρου και του Ονήσιλου, του Ευαγόρα, του Καραολή και του Παλληκαρίδη. Η Τουρκία διά της εισβολής του 1974 ουσιαστικά ανέτρεψε τις υπέρ της Ελλάδος υφιστάμενες μέχρι τότε γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή, δημιουργώντας συνθήκες οιονεί επικυριαρχίας. Τούτο γιατί η Κύπρος αποτελεί ουσιαστικά το εργαλείο, που αξιοποιεί η Άγκυρα προκειμένου να διαρρήξει τον ιστορικά και γεωπολιτικά δομημένο δεσμό Αθηνών – Λευκωσίας, πράγμα που αντανακλάται εν συνεχεία στη διεκδικητική στροφή της Άγκυρας στο Αιγαίο και στον κυρίως ελληνικό κορμό. Συνεπώς, οι επαναπαυ

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων  «Η Άγκυρα επενδύει πολιτικό κεφάλαιο  για κλείσιμο της υπόθεσης Τιτίνας Λοϊζίδου ».       Η Άγκυρα επενδύει πολιτικό κεφάλαιο με στόχο το κλείσιμο της επιτήρησης της υπόθεσης της Τιτίνας Λοϊζίδου , λέει ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, Σπύρος Αττάς. Μπορεί κατά την τελευταία συνάντηση της Επιτροπής Υπουργών, τον Ιούνιο, να μην έκλεισε η υπόθεση, όπως ήταν η επιθυμία της Τουρκίας, όπως όμως λέει ο κ. Αττάς «η συνέχεια αναμένεται δύσκολη». Σε συνέντευξή του στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Πρέσβης χαρακτηρίζει δύσκολη και συχνά άνιση τη μάχη της Λευκωσίας έναντι των τουρκικών μεθοδεύσεων σε μια σειρά από υποθέσεις που χειρίζεται η Μόνιμη Αντιπροσωπείας στο Στρασβούργο, οι οποίες αφορούν τα περιουσιακά δικαιώματα των εκτοπισμένων, τους αγνοούμενους και τους εγκλωβισμένους. Σημειώνει ωστόσο, πως η συνέχιση της επιτήρησης των κυπριακών υποθέσεων δημιουργεί έντονη πίεση στ

Ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία απροκάλυπτα είχε παρουσιάσει το τελεσίγραφό της εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας σε Βρετανούς και Αμερικανούς, μερικές ημέρες πριν από τη δεύτερη εισβολή, αποτυπώνεται στα έγγραφα με τις απόρρητες ενημερώσεις της CIA τόσο στο καθημερινό ενημερωτικό Έγγραφο προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ όσο και σε έγγραφο της 13ης Αυγούστου του 1974 προς τον θάλαμο επιχειρήσεων του Λευκού Οίκου. Η Τουρκία απειλώντας με στρατιωτική δράση ακόμη και τους Βρετανούς αλλα και τις δυνάμεις του ΟΗΕ στην Κύπρο, ήθελε να εξασφαλίσει ότι με δεδομένη την αδυναμία της Ελλάδας θα είχε πλήρως ελεύθερο το πεδίο για να προχωρήσει στην δεύτερη εισβολή. Αφού οδηγούσε σε αδιέξοδο τις συνομιλίες της Γενεύης, θέτοντας ένα μαξιμαλιστικό διχοτομικό πλαίσιο διεκδικήσεων, έθετε πλέον ως όρο στο τελεσίγραφο της την αποδοχή όλων αυτών των πολιτικών διεκδικήσεων προκειμένου να μην επαναλάβει την στρατιωτική δράση. Με δεδομένη και την πολιτική κρίση στην Ουάσιγκτον (παραίτηση Νίξον) κα

FILE PHOTO: Από την επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων αξιωματικών και οπλιτών κατά την τουρκική εισβολή του 1974 που τελέστηκε το στο στρατιωτικό κοιμητήριο στον Τύμβο Μακεδονίτισσας. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ   Στις Δίκες της Νυρεμβέργης (Nuremberg Trials- die Nurnberger Prozesses) καταδικάστηκαν σε θάνατο, σε ισόβια και σε μακρόχρονη φυλάκιση όλα εκείνα τα μέλη του Γερμανικού Ναζιστικού κινήματος που συνέλαβαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν τον επιδρομικό πόλεμο 1939-1945 που αιματοκύλισε την Ευρώπη και τον κόσμο. Η πιο σημαντική κατηγορία εναντίων της ηγεσίας των Ναζί ήταν πως υπήρξαν οργανωτές “επιδρομικού πολέμου” (“war of aggression”) δηλαδή ενός μη αμυντικού πολέμου, ενός πολέμου που δεν ήταν αναγκαίος, ενός “πολέμου επιλογής” (“war of choice”), ενός πολέμου κατάκτησης. Οι οργανωτές του μπορούσαν να επιλύσουν τα οποία προβλήματα που αντιμετώπιζε η Γερμανία με διάφορους ειρηνικούς τρόπους αλλά επέλεξαν να τα επιλύσουν με την χρήση βίας δηλαδή μέσω ενός πολέμου κατάκτησης.