IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Παιδεία και εμφύλιος. Τα επεισόδια στη Σταυρούπολη Θεσσσαλονίκης, η παθογένεια μιας κοινωνίας. «Μας έκαναν ντου και τους την πέσαμε»... «Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασιστές τους κρεμά». Μερικές μόνο ατάκες και συνθήματα που ξεχώρισαν από τις άναρθρες κραυγές και βρισιές που ακούστηκαν στο 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη,  όπου εδώ και μέρες διεξάγεται ένας εμφύλιος μεταξύ ακροδεξιών και προοδευτικών αριστερών κινημάτων . Μολότοφ, μαχαίρια, σιδηρογροθιές και πολύ, μα πολύ μίσος και θυμός.  Ο εμφύλιος δεν λέει να τελειώσει. Οι μεν θέλουν να σφάξουν τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους, οι δε να κρεμάσουν τους φασίστες, δηλαδή τα παιδιά του λυκείου που έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί ή βρίσκονται προς αυτή την κατεύθυνση. Να θυμίσουμε μόνο ότι στη δημοκρατία δεν εκτελούμε. Ο νόμος είναι υπεράνω όλων και πρέπει να τηρείται απ΄ όλους.  «Ερχόντουσαν εδώ και διαδηλώνανε και μοίραζαν φυλλάδια, δεν το ανεχόμαστε» δήλωσαν οι εθνικιστές, κατά δήλωσή τ

Αυτή είναι η  πραγματική κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις , παρότι και μόνο η ευθεία  τουρκική απειλή  θα έπρεπε να τις έχει οδηγήσει προ πολλού σε  μία  ωριμότητα  όσον αφορά την αξιολόγηση των στελεχών τους. Η ίδια απειλή  όφειλε να έχει καταστήσει εξαιρετικά προσεκτικό και  το πολιτικό σύστημα αναφορικά με την  παθογένεια του κομματισμού  στο στράτευμα.   Ετήσιες “Κρίσεις”, Ένοπλες Δυνάμεις:  Θέατρο παραλόγου σε ένα σύστημα άρρωστο βαριά. Το  δημοσίευμα του “defence-point.gr”  για τις κρίσεις των ανωτάτων αξιωματικών προκάλεσε συζητήσεις. Αυτό που μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν το ότι ένα μέρος της κριτικής που ασκήθηκε ήταν επί το δυσμενέστερο! Δηλαδή, κατηγορήθηκε ότι παρά τον επικριτικό χαρακτήρα του, η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη! Κυκλοφορούν ήδη φήμες περί επιθυμίας “εκκαθαριστικών επιχειρήσεων” που θα συμπεριλάβουν ακόμα και άκρως επιχειρησιακούς ανώτατους αξιωματικούς, με κομβικό ρόλο στην αντιμετώπιση της Τουρκίας πολύ πρόσφατα…   Τα κομματικά “διαπιστευτήρια” όπ

   Βανδαλισμοί-Πανεπιστήμια       Ατιμώρητοι οι ένοχοι.    Κάποιες χιλιάδες (έτσι λογάριασαν οι δημοσιογράφοι) νέα παιδιά, μερικοί ίσως και φοιτητές, επέβαλαν τις προάλλες να νεκρωθεί το κέντρο της πρωτεύουσας – μυριοστή φορά. Τι εκβίαζαν τώρα και γιατί; Να ακυρώσει η αυτάρεσκη στην καχεξία της κυβέρνησή μας τα μέτρα που σχεδιάζει για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, τη φύλαξη των πανεπιστημίων με ειδική υπηρεσία κλητήρων – επιτηρητών. Σίγουρα, κάθε καινούργιος μισθοσυντήρητος του Δημοσίου που προστίθεται, βυθίζει ακόμα περισσότερο τη χώρα στον πνιγμό της ανέχειας, στη δουλεία των εξαρτήσεων. Αυτή τη διαμαρτυρία διατράνωνε η διαδήλωση των «φοιτητών»; Οχι βέβαια. Η τυραννική αυθαιρεσία τους απαιτούσε μόνο να ανακληθεί η κυβερνητική απόφαση για προστασία των πανεπιστημίων από τον αχαλίνωτο ετσιθελισμό του οποιουδήποτε. Να συνεχίσει να έχει ανεμπόδιστη πρόσβαση στους πανεπιστημιακούς χώρους ο κάθε φυλής και γλώσσας λούμπεν αργόσχολος, πρεζάκιας, ψυχανώμαλος – να μπορεί ανεξέλεγκτ

Κωμμα-τισμός ... Αποχαιρετισμός στην λογική. Η μεγάλη ανατριχίλα έρχεται μέσα από την πρωτοφανή πρακτική στασιμότητα της ελληνικής κοινωνίας.     Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι αλγόριθμοι μας οδηγούν, στη συντριπτική πλειοψηφία, να διαβάζουμε γνώμες ανθρώπων που συμφωνούν με μας. Είναι λίγες φορές, απόρροια άλλων παραμέτρων αλγορίθμων, που έχουμε τη δυνατότητα να δούμε μια εντελώς διαφορετική από τη δική μας άποψη και να ακούσουμε την άλλη πλευρά. Η άλλη πλευρά είναι σοφή ακόμα κι όταν είναι σοκαριστική. Διότι είναι διαφορετική. Κάπως έτσι αλίευσα την ακόλουθη φράση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Μα ακριβώς ένας από τους λόγους επιβολής του lockdown είναι και η θανάτωση των  μικρομεσαίων επιχειρήσεων  και η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου μέσω καθολικού εξοβελισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κατάκτησης όλων των μεριδίων της αγοράς από εταιρείες αλυσίδες κολοσσούς» . Οφείλω να ομολογήσω ότι τη διάβαζα και ξαναδιάβαζα και  δεν μπορούσα να συνέλθω από

Κυριακή 15/11/2020 Στιγμιότυπο από την επίσκεψη Ερντογάν  στην κατεχόμενη Κύπρο (ASSOCIATED PRESS) Πολυτεχνείο - Αμμόχωστος - Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός στην περιοχή μας σήμερα  εκφράζεται από την εθνικιστική Τουρκία.   Α ν θέλουμε να δούμε τη σύγχρονη αξία του Πολυτεχνείου θα πρέπει να εκτιμήσουμε τι σημαίνει στην εποχή μας το δημοκρατικό, αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό μήνυμά του και όχι η χρήση του ως φετίχ για κομματική χρήση - ακόμα και κομμάτων που τότε είχαν αντιταχθεί στην αντιχουντική εξέγερση.  Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός στην περιοχή μας σήμερα εκφράζεται από την εθνικιστική Τουρκία. Από τον Καύκασο έως τη Συρία και τη Λιβύη, με άμεσο και έντονο στόχο την Ελλάδα και την Κύπρο.  Οι πλέον πρόσφατες εκδηλώσεις αυτού του επιθετικού ιμπεριαλιστικού ισλαμοφασισμού, είναι η επίθεση κατά των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η αιχμάλωτη Αμμόχωστος στην Κύπρο.  Διαβάστε επίσης: Αμετάβλητος ο στόχος της Τουρκίας για έλεγχο της Κύπρου Εξάλλου, η Κύπρος

  Επιμηθείς ... Το κακό με τους στόχους   ...  είναι ότι τους πετυχαίνουμε.  Εβλεπα τις προάλλες  στην τηλεόραση  μιά συζήτηση για την επετηρίδα των καθηγητών και πρόσεξα τον νεότερο της παρέας. Ηταν κάτω των τριάντα, δηλαδή πήγε στο δημοτικό με την μεταπολίτευση. Ηταν επίσης εξοργιστικός με την απλόνοια των μέσων του και την σιγουριά των απόψεών του. Από το κράτος ήθελε τα πάντα: να έχει σταθερή δουλειά με καλό μισθό και μικρό ωράριο,να εξορισθούν και να φυλακισθούν οι έχοντες και κατέχοντες αφού κακώς έχουν και κατέχουν,να φορτώσουνε τα ΜΑΤ σ΄ένα καράβι και να τα φουντάρουνε, να βγούμε από την Ευρωπαική Ένωση . Ήταν επίσης απόλυτα σίγουρος για την ορθότητα των θέσεων του κόμματος διά του οποίου ανέπνεε. Ηταν ένας ζηλωτής. Ώσπου να τον χτυπήσει ο βίος με παντζούρι (οπότε στα γηρατειά του πάλι θα παινεύεται γιά τους αγώνες στους οποίους συμμετείχε,βαφτίζοντας ακόμη μιά «γενιά της ήττας» κι αφού κάνει πλούσιους τους συνθέτες που θα τον εκφράζουνε στις επιχορηγούμενες συναυλίες), θα υπά