IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση της αδειοδότησης των τηλεοπτικών συχνοτήτων έχει πάρει τον δρόμο της, η επιχειρηματολογία των αντιπάλων της κυβέρνησης εξακολουθεί να στηρίζεται στο ίδιο ανάπηρο σκεπτικό. Μέχρι τώρα ό,τι έχει καταγγελθεί από τους ενδιαφερόμενους ως παράτυπο, αντισυνταγματικό, αντιθεσμικό απορρίφθηκε από τα αρμόδια εγχώρια δικαστήρια, ενώ η στάση των ευρωπαϊκών θεσμών δεν είναι εχθρική προς την ελληνική κυβέρνηση, διαψεύδοντας τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει (στους εαυτούς τους και στους φίλους τους) οι επικεφαλής των ομίλων και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τα περί μοντέλου Βόρειας Κορέας που υποτίθεται ότι χτίζει μεθοδικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συγκρίσεις με τις πρακτικές των Τσάβες, Μαδούρο και Ερντογάν, που χρησιμοποιήθηκαν πομπωδώς και κατά κόρον στην πρώτη φάση, δεν άντεξαν στη δοκιμασία της αντιπαράθεσης και αποσύρθηκαν (ελπίζουμε οριστικά) από το οπλοστάσιο των «υπερασπιστών» της πολυφωνίας. Οι ανοησίες, όσο κι αν προβάλ

  Ο θύτης σε ρόλο θύματος      Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επωφελήθηκαν από το καθεστώς «προσωρινής νομιμότητας», απέκτησαν οικονομική δύναμη και πολιτική ισχύ, έφτιαξαν περιουσίες ή τις μεγάλωσαν και πρέπει να είναι κάποιος πολύ αφελής για να πάρει στα σοβαρά τις κραυγές τους ότι είναι θύμα Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι κεντρικοί σχολιαστές ορισμένων μέσων ενημέρωσης και οι επιστρατευμένοι για το καλό της ελευθεροτυπίας και του πλουραλισμού ειδικοί και πανεπιστημιακοί συγκλίνουν σ’ ένα πράγμα: η κυβέρνηση με τον νόμο για τις άδειες τηλεοπτικών συχνοτήτων χτίζει μεθοδικά τη νέα διαπλοκή. «Νέα διαπλοκή», λοιπόν. Που σημαίνει ότι υπήρχε (υπάρχει ακόμη) και η «παλιά διαπλοκή». Ενδιαφέρουσα ομολογία απ’ όλους αυτούς που μέχρι τώρα δεν ήξεραν τίποτε για το έγκλημα. Επρεπε να πιεστούν, να νιώσουν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους, να αποκαλυφθούν σημεία και τέρατα για τις αιμομικτικές σχέσεις του τριγώνου της διαπλοκής ώστε να παραδεχτούν το οφθαλμοφανές.

Konstantinos Tsakalidis / SOOC    Πού πήγαν τα λεφτά σου (Μέρος 2ο: Θαλασσοδάνεια) [Διαβάστε επίσης: Πού πήγαν τα λεφτά σου (Μέρος 1ο: Οι μεγάλοι καρχαρίες) ] Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που κατατίθενται τις τελευταίες ημέρες στην Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των τραπεζών σε κόμματα και ΜΜΕ. Στο επίκεντρο της συζήτησης τα δάνεια σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, η «πρωτότυπη» τακτική των μετόχων του «Πρώτου Θέματος», η «ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ» αλλά και η αυξημένη τα τελευταία χρόνια χρηματοδότηση της «Αυγής». Το (αναμενόμενο) συμπέρασμα είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των δανείων πιθανότατα δεν θα αποπληρωθεί ποτέ... Στη συνεδρίαση της Τρίτης ενώπιον της διακομματικής Επιτροπής κατέθεσε ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, Γιώργος Πουλόπουλος. Σήμερα, Πέμπτη, ήταν η σειρά του διευθύνοντα συμβούλου της Attica Bank, Αλέξανδρου Αντωνόπουλου, ενώ αποφασίστηκε ομόφωνα να  κληθούν ως μάρτυρες οι ιδιοκτήτες μεγάλων ΜΜΕ   που έχουν λάβει σημαντικά ποσά τ

Δεν σταματούν οι φανατικοί οπαδοί της ελεύθερης αγοράς όπου Γης να αποθεώνουν σε όλους τους τόνους την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μόνο αν αυτή κινητοποιηθεί, μας λένε, θα έρθει η ανάπτυξη στην οικονομία, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και θα ευημερήσουν οι κοινωνίες. Εγκαλούν το κράτος για γραφειοκρατία, συγκεντρωτισμό, αναποτελεσματικότητα, σπατάλες και διαφθορά επειδή συντηρεί έναν δημόσιο τομέα που απομυζά πόρους οι οποίοι θα έπρεπε να πάνε για την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Βεβαίως, και παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο κυρίαρχος σχεδόν παντού νεοφιλελευθερισμός και οι πολιτικές ελίτ που τον πλαισιώνουν έχουν καταφέρει να πετύχουν την πλήρη ελευθερία (ασυδοσία είναι η σωστή λέξη) στην κίνηση των κεφαλαίων, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση όλων των ελέγχων, η κατάσταση επιδεινώνεται. Σε πολλές χώρες η ανεργία και η φτώχεια έχουν αυξηθεί, οι ανισότητες είναι προκλητικές, ενώ οι πλούσιοι παρκάρουν την αδάμαστη α

Στη Βραζιλία έχει διεξαχθεί ένα πολιτικό πραξικόπημα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ και της εγχώριας ελίτ, μέσω των οποίων ενοχοποιήθηκε η «αντιδραστική» πρόεδρος της για διαφθορά – η αρχή του τέλους της ελληνικής τραγωδίας Σε παλαιότερες εποχές, οι προβλεπόμενες αντιδράσεις των Πολιτών εναντίον της επιβολής της ακραίας νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, μετά την εισβολή και κατοχή της εκάστοτε χώρας με οικονομικά όπλα, κυρίως μέσω της υπερχρέωσης της,  εξουδετερώνονταν με ένα βίαιο στρατιωτικό πραξικόπημα   – όπως στην περίπτωση της Αργεντινής, της Χιλής κοκ. Στη σημερινή εποχή, οι τρόποι έχουν αλλάξει ριζικά. Ειδικότερα, (α)  είτε εκβιάζεται/παραπλανάται/εξαγοράζεται με έξυπνες μεθόδους ένα «αριστερό» κόμμα να ψηφίσει τα απαιτούμενα ενδοτικά νομοσχέδια της ντροπής,  έχοντας προηγουμένως δολοφονήσει την τελευταία ελπίδα των Πολιτών – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας ( άρθρο ), όπου έχουν εξουδετερωθεί εντελώς οι υγιείς αντιστάσεις των Πολιτών, (β)  είτε δρομολογείται ένα πολιτικό π