IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτό το κόμμα;«, κατά παράφραση της μνημειώδους φράσης που αποδίδεται στον γενάρχη της σύγχρονης Δεξιάς, είναι διηνεκώς επανερχόμενο στη ΝΔ. Φυσικά, συναρτάται με τους εκάστοτε εσωτερικούς συσχετισμούς στο στελεχιακό δυναμικό και στην κοινοβουλευτική ομάδα. Επίσης, αποτυπώνεται στη συγκεχυμένη ιδεολογική φυσιογνωμία και στη θολή πολιτική γραμμή του κόμματος. Δεν είναι αυτονόητα αυτά στη συντηρητική παράταξη που στο επίπεδο των διακηρύξεων κινείται από τον μεσαίο χώρο του Κώστα Καραμανλή, μέχρι τον νεοφιλελευθερισμό στα οικονομικά του Κυριάκου Μητσοτάκη και την ακροδεξιά στα κοινωνικά και εθνικά ζητήματα του Αντώνη Σαμαρά. Αν και στοιχισμένη προ της κατάληψης της εξουσίας η ΝΔ, έχει στο εσωτερικό της τρεις διακριτές τάσεις: Παλαιοί και νέοι μητσοτακικοί νεοφιλελεύθερης αντίληψης, που θα ενισχυθούν στις εκλογές αφού ο πρόεδρος καταρτίζει τα ψηφοδέλτια. Σαμαρικοί που τώρα δεσπόζουν πολιτικά, λόγω της ισχυρής παρουσίας του Αντώνη Σαμαρά και ενισχύο

Γιατί μικραίνει το δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ. Το... «πνεύμα των Χριστουγέννων» φαίνεται να άγγιξε τούτες τις μέρες αρκετούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ιδιαίτερα αυτούς που το τελευταίο διάστημα έχουν αποδυθεί στον υπέρ Κυριάκου και Ν.Δ. αγώνα. Το... πνεύμα φαίνεται ότι σκόρπισε τις άναρθρες κραυγές περί σκανδάλων και, ω του θαύματος, το έριξαν σε μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση επί των πολιτικών σχεδίων («αφηγημάτων», όπως επιμένουν να τα αποκαλούν). Τι συνέβη; Άγνωστο. Ίσως αντελήφθησαν ότι η αντιπολίτευση με κραυγές ελάχιστα αποδίδει. Ίσως πάλι συνειδητοποίησαν πως αυτά που έρχονται τους επόμενους μήνες δεν αφορούν μόνο την πολιτική μοίρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ, αλλά και αυτήν της Ν.Δ., η οποία φιλοδοξεί να τη διαδεχτεί. Ενδεχομένως αντελήφθησαν ότι ο «αέρας» των δημοσκοπήσεων ρίχνει τις εντάσεις του και, εν πάση περιπτώσει, δεν αρκεί για να φουσκώνουν τα πανιά της Ν.Δ., τουλάχιστον όσο χρειάζεται για να τη φέρουν στα σκαλιά της εξουσίας. Ό,

Τ​​ο μάταιο κάθε καταγγελίας, το ατελέσφορο της διαμαρτυρίας παγιώνουν την παθητικότητα των πολιτών. Εχουμε όλοι πεισθεί ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Επομένως, περιττεύει κάθε προσπάθεια. Αρκετά χρόνια πριν από τη χρεοκοπία, την επιτρόπευση, τη δίχως προσχήματα υποδούλωση της χώρας στους δανειστές της, ήταν προκλητικά φανερή η κοινωνική μας αποσύνθεση και κρατική διάλυση. Οι επιφάσεις του τάχα και πολιτικού συστήματος υπηρετούσαν μόνο τη συντήρηση ψευδαισθητικών εντυπώσεων, όχι κοινωνικές ανάγκες και στοχεύσεις. Η παντομίμα της «δημοκρατίας» κάλυπτε την ωμή και χυδαία καταλήστευση του κράτους από τον υπόκοσμο της καμαρίλας των κομμάτων. Η τσοχατζοπούλεια εκδοχή διαχείρισης της εξουσίας ήταν ο κανόνας για ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό της χώρας – αν υπήρχαν εξαιρέσεις, βαρύνονται με την ενοχή της ειδεχθούς κακουργίας, επειδή, ενώ ήξεραν, σιωπούσαν. Η διαφθορά και σήψη των κομμάτων έγινε αχαλίνωτη και ακατανίκητη, όταν προσέλαβε τη δυναμική της γάγγραινας, μ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Γιάννη Τραγάκη σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Η υπόθεση του Παναγιώτη Τραγάκη έφερε στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα. Το ζήτημα της οικογενειοκρατίας και της συμμετοχής στις εκλογικές λίστες υιών και θυγατέρων νυν και πρώην βουλευτών, αλλά και το φαινόμενο του νεποτισμού (παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς), τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά, έφερε και πάλι στο προσκήνιο η προ ημερών απόφαση του προέδρου της ΝΔ  Κυριάκου Μητσοτάκη  να κόψει από τις λίστες του κόμματος τον γιο του  Γιάννη Τραγάκη  που είχε σπεύσει να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του στη Β' Πειραιώς. Είχε προηγηθεί, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, η τοποθέτηση του  Στέλιου Παππά , πατέρα του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής  Νίκου Παππά,  στη θέση του προέδρου του ΟΑΣΘ. Η συγκεκριμένη τοποθέτηση, εκτός από τις αναμενόμενες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και φιλικών της ΜΜΕ, έδωσε την αφορμή και σε ξένα ΜΜΕ να ασχοληθούν με ε

  Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, που δυσφορεί και παίρνει αποστάσεις από την κυβέρνηση Τσίπρα, προς το παρόν τουλάχιστον δεν επιδιώκει την άμεση ανατροπή της, επειδή δεν βλέπει πραγματικά εναλλακτική πολιτική λύση.Η βασική αιτία της διάχυτης κοινωνικής δυσαρέσκειας είναι τα αλλεπάλληλα επώδυνα μνημονιακά μέτρα (περικοπές, υπερφορολόγηση, πλειστηριασμοί κλπ). Πέρα από την οργή τους για τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση, οι πολίτες θεωρούν πως η επάνοδος των “γαλάζιων” στην εξουσία δεν θα άλλαζε ουσιαστικά τα πράγματα. Κρίνοντας και από το πρόσφατο παρελθόν και από τις διακηρύξεις του Μητσοτάκη θεωρούν ότι μία κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ θα συνέχιζε να βαδίζει στο ίδιο μνημονιακό μονοπάτι.   Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ H τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανατρέψει την κυβέρνηση με “γιουρούσι”, προκαλώντας πρόωρες εκλογές, δεν είχε προϋποθέσεις επιτυχίας και τα γεγονότα το αποδεικνύουν. Η συμμαχική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χάνει πολύ εκλογικό έδαφος, αλλά δεν καταρρέει. Οι πολίτες