IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στην πρόσφατη ημερίδα του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ο  Μορίς Όμπστφελντ , νέος διευθυντής μελετών του Ταμείου, απευθύνθηκε στους Ευρωπαίους έσχατους συνηγόρους της πολιτικής λιτότητος ως εξής: « Απαιτείτε από τα κράτη να περιορίσουν δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους, αδιαφορώντας για τις υφεσιακές επιπτώσεις αυτής της προτεραιότητος. Ταυτόχρονα, καταγγέλλετε την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, επειδή αυτή διευκολύνει τα κράτη στην αποκατάσταση των δημοσιονομικών ισοζυγίων τους, παραμελώντας έτσι την ανάγκη επίσπευσης των περίφημων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Τα θέλετε όλα δικά σας; Ε λοιπόν, αυτό δε γίνεται: προτεραιότητα όλων των προτεραιοτήτων είναι η διατήρηση της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς και η αποκατάσταση των ισοζυγίων να μην προκαλεί ύφεση στις οικονομίες. Μόνον με θετικούς ρυθμούς της οικονομίας μπορούν να ισοσκελίζονται τα ισοζύγια και να εξυπηρετούνται τα χρέη ». Ο ίδιος θα μπορούσε να προσθέσει ακόμη πιο ξεκάθαρα : « τα δ

. Να φύγουμε από την Ελλάδα; Να μείνουμε; Πού να επενδύσουμε τα λιγοστά χρήματα μας, αν έχουμε; Ποιοί κλάδοι της οικονομίας μπορεί να βελτιωθούν; Τι θα συμβουλεύατε, αντί να περιγράφετε συνεχώς τη μιζέρια και την απόλυτη καταστροφή; . « Με πολύ αγάπη και με εκτίμηση, θέλω να σας πω ότι πρέπει να σταματήσετε με την τρομολαγνεία και με την τρομοκρατία. Κάποτε η ιστοσελίδα σας είχε και μία ανάλυση με απτό νόημα για το λαό.  Αν είσαστε οικονομολόγοι, δώστε μας κάποια εφαρμοστέα συμβουλή.  Να φύγουμε από την Ελλάδα; Να μείνουμε; Πού να επενδύσουμε τα λιγοστά χρήματα μας, αν έχουμε; Ποιοί κλάδοι της οικονομίας μπορεί να βελτιωθούν; Αντί αυτού έχετε δεκάδες άρθρα περιγραφής της μιζέριας και της απόλυτης καταστροφής. Συγνώμη, αλλά αρκετά. Είμαι ιατρός.  Φαντάζεστε να δημιουργήσω μία ιστοσελίδα και να αρθρογραφώ με δεκάδες απίθανους τρόπους, περιγράφοντας και αναλύοντας το θάνατο;  Με εκτίμηση, πράγματι με εκτίμηση γιατί αναγνωρίζω της καλές προθέσεις σας » (αναγνώστης). ΑΠΑΝΤΗΣ

Παράλληλα με τη μνημειώδη αποβιομηχάνιση της χώρας που ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του '70, «φούντωσε» τη δεκαετία του '80 και σχεδόν ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του '90, στην Ελλάδα έχει λάβει χώρα και μια μετάλλαξη στο εργασιακό προφίλ της κοινωνίας και στις επαγγελματικές προτεραιότητες. Στη χώρα την τελευταία 30ετία έχει υπάρξει μια... γιάπικη μετάλλαξη, μια απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας με παράλληλη υποβάθμιση της έννοιας της τεχνολογικής εξειδίκευσης, των διαφόρων παραδοσιακών δεξιοτήτων και των πατροπαράδοτων τεχνών. Υποβαθμίστηκε η αξία και κυρίως η... υπεραξία της χειρωνακτικής εργασίας, καθώς και η έννοια του βιοτέχνη, του τεχνίτη, ή επιτηδευματία, ενώ στον αντίποδα υπερδιογκώθηκε το ενδιαφέρον για εργασίες παροχής υπηρεσιών, επαγγέλματα «λάμψης» και κοινωνικής καταξίωσης ή προβολής. Πέρα από την πάγια «κάψα» των Ελλήνων να κάνουν τα παιδιά τους... άξιους ανθρώπους στην κοινωνία (επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους κ.λπ.), από το '90 και μετά

  Ισως κάποιοι ἀναγνῶστες νὰ παραξενεύτηκαν ποὺ μίλησα γιὰ οἰκονομὶα-κλόουν. Δὲν λέω τίποτε καινούριο. Τὸ 1973 εἶχα γράψει ὅτι λόγω τῆς πετρελαϊκῆς κρίσης ἡ οἰκονομὶα τῆς Εὐρώπης ἔχει μεταβληθεῖ σὲ ἀκροβάτη. Ποὺ κάνει ἅλματα στὸ κοινὸ χωρὶς δίκτυ προστατευτικὸ. Ἄν προσέξουμε τὶ γίνεται αὐτὴ τὴ στιγμὴ στὸν κόσμο, δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἐκπλήσσει τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλα στὴ χώρα μας γίνονται κονιορτός, καὶ μάλιστα μὲ ἀριστεροὺς στὴν ἐξουσία.  Ἡ ἀγροτικὴ τάξη συντρίβεται, ἡ ἐργατικὴ τάξη ἀφανίζεται ἤ ὑποκαθίσταται ἀπὸ ξένο φθηνὸ ἐργατικὸ δυναμικὸ, ἡ ὑπαλληλικὴ τάξη συρρικνώνεται καὶ μαραζώνει, οἱ μικροεπαγγελματίες συνθλίβονται ἤ δραπετεύουν σὲ γειτονικὲς χῶρες, οἱ νέοι ἐπιστήμονες μὲ τ’ ἄχρηστα «χαρτιὰ» προλεταριοποιοῦνται καὶ πολλοὶ παίρνουν τὸ δρόμο τῆς ξενιτιᾶς, τὰ τουριστικὰ ἐπαγγέλματα δέχονται κτυπήματα σκληρὰ καὶ συνεχῶς πέφτουν ποιοτικὰ καὶ γενικὰ τὸ πνευματικὸ καὶ τὸ ἠθικὸ μας ἐπἰπεδο πέφτει πιο χαμηλά. Παρὰ τὶς αἰσιόδοξες προρρήσεις πολλῶν Μεσσιῶν, ἀκόμη νὰ φανεῖ κάποιο φ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νότιο Αφρική ως Ελληνας τρίτης γενιάς (οι γονείς του δεν μιλούσαν πολύ καλά Ελληνικά). H καριέρα του σε μεγάλους διαφημιστικούς οργανισμούς τον οδήγησε στο Χονγκ Κονγκ, στο Μεξικό και στη Νέα Υόρκη με πελάτες όπως η Apple και η Coca-Cola, αλλά εδώ και περισσότερο από 15 χρόνια ζει στην Αθήνα, από όπου εξακολουθεί να συμβουλεύει μεγάλες και μικρές εταιρείες σε θέματα στρατηγικής και δημιουργίας brand. Η συνάντηση μαζί του έγινε με αφορμή τα δύο χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα του Orange Grove, του συνεργατικού χώρου της ολλανδικής πρεσβείας για τη στήριξη start up εταιρειών, και του The Squeeze, ενός διαγωνισμού κατά τη διάρκεια του οποίου οκτώ από τις πιο πολλά υποσχόμενες νεοφυείς επιχειρήσεις του Orange Grove προβάλλουν την ιδέα τους μπροστά σε κοινό. Ο Πίτερ Οικονομίδης είναι επικεφαλής των κριτών που αποφασίζουν ποιες δύο start ups θα κερδίσουν χρηματικά έπαθλα 15.000 και 10.000 ευρώ. Είναι επίσης πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της διεθνούς ΜΚΟ Ma

Απ’ τις απαρχές της ελληνικής οικονομικής κρίσης, οι περισσότερες αναλύσεις οικονομικο-πολιτικού χαρακτήρα, εντόπιζαν τη ρίζα του κακού στις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους. Είναι δεδομένο ότι παράγοντες όπως η δυσλειτουργικότητα μέρους του δημοσίου τομέα, η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή, η γραφειοκρατία και το σύνθετο νομοθετικό πλαίσιο, η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, η απουσία επαρκών ελεγκτικών μηχανισμών, καθώς και η έλλειψη κινήτρων για τη νέα επιχειρηματικότητα έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, συχνά παραλείπεται ή αποφεύγεται εντέχνως να δοθεί βάρος στον συστημικό χαρακτήρα της ελληνικής κρίσης και στους παράγοντες που προκαλούν αυτήν τη συστημικότητα . Για το λόγο αυτό, σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι να υπάρξει μια προσέγγιση τριών επιπέδων τα οποία θα αναδεικνύουν τα συστημικά χαρακτηριστικά της ελληνικής περίπτωσης. Πρώτον, θα εξεταστεί η σημασία της σύνθεσης της οικονομικής δραστηριότητα