IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Νέο καμπανάκι κινδύνου για το συνταξιοδοτικό. Του Κώστα Κατίκου Διπλή πίεση στο ασφαλιστικό σύστημα ασκούν το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, που αποτελεί κρυφή βόμβα για τα όρια ηλικίας, και η αύξηση των συνταξιοδοτήσεων στα επόμενα χρόνια από τη γενιά των σημερινών 55άρηδων που θα αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη από το 2030. Το πρώτο "καμπανάκι" έρχεται από το Δημόσιο, όπου, σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, καταγράφεται διπλάσια ροή συνταξιοδοτήσεων στη 15ετία 2030-2045. Ενδεικτικά, από τα στοιχεία της μελέτης που έχει στη διάθεσή του το "Κ", οι συνταξιούχοι από τον στενό δημόσιο τομέα θα είναι 9.291 για το 2024 και θα αυξηθούν στους 14.681 έως το 2030 και στους 17.809 έως το 2035, ενώ θα υποχωρήσουν οριακά στους 16.018 το 2040 και πιο κάτω, στους 12.443, το 2045. Στην πράξη, οι αποχωρήσεις θα φτάσουν να είναι διπλάσιες έως το 2035 (από τις 9.291 συνταξιοδοτήσεις του 2024 στις 17.809 συνταξιοδοτήσεις του 2035) κα

  1. Η ενοχή του κράτους των πελατών Ακόμη και αν το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη οφειλόταν στις εγκληματικές παραλήψεις του προσωπικού του ΟΣΕ, ο τρόπος που το διαχειρίστηκε η κυβέρνηση και η ελληνική πολιτεία καταδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες του κράτους δικαίου. Ο χώρος όπου έλαβε χώρα ένα τραγικό δυστύχημα με 57 νεκρούς αντί να αποκλειστεί, έτσι ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να ερευνήσουν εξονυχιστικά για στοιχεία, όχι μόνο ήταν αφύλακτος αλλά μπαζώθηκε στα γρήγορα και χτίστηκε και ένα εκκλησάκι. Από την αρχή αυτής της ιστορίας διακινείται το σενάριο πως η εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική έφερε παράνομα κάποιο επικίνδυνο εύφλεκτο χημικό φορτίο. Τα βίντεο από τις κάμερες του σταθμού στο οποίο υποτίθεται πως φορτώθηκε αυτό το φορτίο, δεν υπάρχουν γιατί σβήστηκαν για να εγγραφούν νεότερα (αθάνατο ελληνικό δημόσιο). Καθώς υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως ευθύνες φέρουν και δυο υπουργοί λόγω καθυστερήσεων του εκσυγχρονισμού του σιδηροδρο

Η τουρκική αμυντική βιομηχανία το 2023 – απολογισμός επιτευγμάτων και απειλών. Την καταγραφή δραστηριοτήτων για το 2023 έκανε η Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκικής Προεδρίας, η γνωστή SSB, δείχνοντας όχι μόνο το εύρος των τουρκικών προγραμμάτων εξοπλισμών και σχετικών ερεύνων και αναπτύξεων, αλλά και με τι ταχύτητα τα διάφορα εγχώριας παραγωγής συστήματα μπαίνουν σε υπηρεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν υπάρχει δυστυχώς πεδίο σύγκρισης με την ελληνική σκηνή, όπου είναι ελάχιστη η συμμετοχή της δικής μας -και πολύ μικρότερης-  αμυντικής βιομηχανίας στους εξοπλισμούς μας. Αναλυτικά λοιπόν η τουρκική πλευρά καταγράφει τα εξής κύρια γεγονότα και επιτεύγματα για την περασμένη χρονιά: Εναέρια Συστήματα Παρουσίαση του νέου μαχητικού 5ης γενιάς Kaan , με δοκιμή κινητήρων (η πρώτη πτήση έγινε φέτος) Πρώτη πτήση του μη επανδρωμένου τζετ, ANKA-3 Πρώτη πτήση του τζετ εκπαιδευτικού Hurjet Πρώτη πτήση του μη επανδρωμένου, Bayraktar TB3, για ναυτική χρήση Πρώτη πτήση του μεσαίου

Εκτόξευση τουρκικού  βαλλιστικού πυραύλου Bora (ή Khan  στην εξαγωγική του έκδοση), πολεμική  κεφαλή 470 kg και ευστοχία <10 m. Το εν λόγω σύστημα υπηρετεί στις τουρκικές ΕΔ από το 2021. Δεν λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα μελέτη. Το ελληνοτουρκικό ισοζύγιο κύριων οπλικών συστημάτων έως το 2030 και κάποιες σκέψεις, χωρίς πανηγυρισμούς. 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024 Ειδικού Συνεργάτη Εδώ και κάμποσο καιρό, εμφανίζονται διάφοροι “αμυντικοί αναλυτές” σε διάφορα ΜΜΕ, προσπαθώντας να μας εισάγουν σε μία εικονική πραγματικότητα απόλυτης υπεροχής έναντι του εχθρού. Χρησιμοποιώντας κατά κανόνα παρελθοντικό χρόνο (“τώρα που πήραμε τις Μπελαρά”, “με τα F-35 έχουμε αποκτήσει υπεροχή”) και επιδεικνύοντας κάποιες φανταστικές εμβέλειες πλατφορμών και όπλων (“με το Rafale εγκλωβίζουμε και ρίχνουμε οτιδήποτε σε ακτίνα τουλάχιστον 200 χλμ”), καλλιεργούν το επικρατούν αφήγημα του εφησυχασμού. Όμως, έτσι δημιουργούν σύγχυση στον απλό πολίτη, καθώς το Rafale, αν και θεωρείται ένα πολύ καλό μαχητικό, δε

  Στρατός Ξηράς: Οι επιβεβλημένες εξοπλιστικές προτεραιότητες σε ορίζοντα δεκαετίας. Αναστάσιος Παπανδρέου   25 Φεβρουαρίου 2024  Το 2024 ξεκίνησε με νέα ηγεσία στις ΕΔ και ένα καθαρό χαρτί επαναξιολόγισης των αναγκών και των τριών κλάδων. Στο πλαίσιο αυτό θα κάνουμε μια αναφορά στις ανάγκες του κάθε κλάδου όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από το Στρατό Ξηράς.    Είναι απαραίτητη η απόκτηση νέας γενιάς υλικών μαχητή και η πλήρης κάλυψη του Πεζικού με σύγχρονα συστήματα νυχτερινής και θερμικής παρατήρησης και σκόπευσης. Η πολυετής απραξία, η γήρανση του υλικού και η πρόοδος της τεχνολογίας είναι σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Όπως επίσης οι οικονομικές δυνατότητες παράλληλα με τις ανάγκες των υπόλοιπων κλάδων. Παρ’ όλ’ αυτά, ο προγραμματισμός πρέπει να έχει ορίζοντα δεκαετίας και αυστηρή προτεραιοποίηση ανάλογα με τις ανελαστικές ανάγκες του κάθε κλάδου. Ως πρώτη ανελαστική επιλογή είναι η υπογραφή συμβάσεων τεχνικής υποστήριξ