IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Μπορεί ο νέος ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν να επανασυσφίξει τους αμερικανο-τουρκικούς δεσμούς; Γιατί πασχίζει ο Ερντογάν να ελέγξει το Διεθνές Αεροδρόμιο της Καμπούλ στο Αφγανιστάν; Η προσφορά της Τουρκίας να εξασφαλίσει τον έλεγχο στο αεροδρόμιο της Καμπούλ μετά την ολοκλήρωση της αποχώρησής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, αργότερα φέτος, θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως απόπειρα της Άγκυρας να κερδίσει πόντους εύνοιας απέναντι στην Ουάσινγκτον, αλλά, όπως διαπιστώνει μια τέτοια αποστολή είναι γεμάτη με κινδύνους και αβεβαιότητες που ενδέχεται να επιφέρουν οι φιλικοί δεσμοί με το Αφγανιστάν και να δημιουργήσουν προστριβές με άλλους περιφερειακούς παίκτες. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συζήτησε το ζήτημα με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν στην πρώτη τους ενώπιος ενωπίω συνάντηση στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ την περασμένη εβδομάδα.

  Η Τουρκία έτοιμη να “πατήσει γερά” και στο Αφγανιστάν  με αμερικανικές ευλογίες αλλά και όρους. Η Τουρκία προσφέρθηκε να αναλάβει τη φύλαξη και τη διαχείριση του αεροδρομίου της Καμπούλ μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, όμως Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι η Άγκυρα επιβάλει όρους που πρέπει να συζητηθούν. Τούρκοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η Άγκυρα έκανε την πρόταση αυτή στη διάσκεψη του ΝΑΤΟ τον Μάιο, όταν οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους συμφώνησαν σε ένα σχέδιο απομάκρυνσης των στρατευμάτων τους από το Αφγανιστάν ως τις 11 Σεπτεμβρίου, έπειτα από 20 χρόνια. Τούρκοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν ζητήσει κάποιους από τους όρους για την εφαρμογή της επιχείρησης, με την Ουάσινγκτον να έχει συμφωνήσει να εξετάσει κάποιους από αυτούς, δήλωσε ένας Τούρκος αξιωματούχος. «Μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από το Αφγανιστάν, η Τουρκία προσφέρθηκε να φροντίσει για την ασφάλεια του αεροδρομίου της Καμπούλ. Στο πλαίσιο αυτό διεξάγονται συζητήσεις με το ΝΑΤΟ

Αμερικανός στρατιώτης σε βάση στο Αφγανιστάν παίζει ηλεκτρική κιθάρα. Ο κίνδυνος όμως παραμονεύει. Απροειδοποίητα μπορεί οι μελωδίες των χορδών να δώσουν τη θέση τους στο κροτάλισμα των όπλων. Φωτ. A.P. Photo / Dima Gavrysh  Πώς ολοκληρώνονται οι ατέλειωτοι πόλεμοι των ΗΠΑ.    Σε βαρυσήμαντο άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs την άνοιξη του 2020, ο τότε υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία, Τζο Μπάιντεν, έδωσε το περίγραμμα της εξωτερικής πολιτικής που εννοούσε να ασκήσει εφόσον κέρδιζε τις εκλογές. Κεντρική θέση κατείχε η δέσμευσή του ότι θα τερματίσει τους «ατέλειωτους πολέμους» των ΗΠΑ – κατά κύριο λόγο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, που κλείνουν φέτος 20 και 18 χρόνια αντιστοίχως, ξεπερνώντας κατά πολύ κάθε άλλο πόλεμο στην αμερικανική ιστορία, αλλά και τη στρατιωτική εμπλοκή της υπερδύναμης στις πολυετείς συρράξεις της Υεμένης, της Συρίας και της Σομαλίας. «Πρέπει να συνεχίσουμε να εστιάζουμε στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, αλλά το να πα

   Αφγανιστάν: Τέλος του πολέμου  ή νέος αιματηρός κύκλος; Την περασμένη Τρίτη, ο Πρόεδρος του Αφγανιστάν Mohammad A. Ghani, ανακοίνωσε την επανέναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον των Ταλιμπάν. Η ανακοίνωση αποτελεί και την αρχή του τέλους για τις συνομιλίες που ξεκίνησαν μετά την ειρηνευτική συμφωνία του Φεβρουαρίου μεταξύ των Ταλιμπάν και των ΗΠΑ. Το Αφγανιστάν κατά τα πρώτα 70 χρόνια του 20ου αιώνα, ναι μεν ενεπλάκη σε κάποιες πολεμικές συγκρούσεις, ωστόσο είχε δύο πλεονεκτήματα: πρώτον, δεν αποτέλεσε αποικία κάποιας ευρωπαϊκής δύναμης (αν και η Βρετανοί ασκούσαν επιρροή κατά καιρούς) και δεύτερον δεν συμμετείχε στου παγκοσμίους πολέμους. Ωστόσο, μετά την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης το 1979 και μέχρι σήμερα, οι Αφγανοί ζουν σε ένα κράτος – πολεμικό μέτωπο. Ο πιο πρόσφατος πόλεμος στο Αφγανιστάν ξεκίνησε το 2001, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να εισβάλουν στην χώρα στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Μετά από 18 χρόνια, είναι φανερό πως οι Αμερικαν

  Η Καμπούλ είναι περιφραγμένη με blast walls για τον φόβο βομβιστικών επιθέσεων. Πολλά από αυτά είναι ζωγραφισμένα. Επιβιώνοντας χωρίς ελπίδα στην κόλαση του Αφγανιστάν. ΚΑΜΠΟΥΛ- ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Στο υπόγειο ενός εμπορικού κέντρου στην Καμπούλ, κάπου ανάμεσα στους άδειους διαδρόμους στολισμένους με γιρλάντες από χάρτινα αμερικανικά σημαιάκια, ο Χομαγιούν κάθεται σκυμμένος στα χαλάκια που έχει στρώσει στην είσοδο του μαγαζιού του. Τρώει το μεσημεριανό του στο πάτωμα, όπως κάνουν πολλοί Αφγανοί, μαζί με δύο νεαρούς συγγενείς του. Το βλέμμα του χαμηλωμένο. Ακούγεται μόνο η φωνή του, σταθερή και γεμάτη θυμό. «Τους είπα, σας παρακαλώ. Μην το κάνετε. Δεν θέλαμε να φύγει, δεν μας άκουσε», λέει ο Χομαγιούν. Ο μεγάλος αδελφός του, μαζί με άλλα τέσσερα μέλη της οικογένειας –όλα γυναίκες, παιδιά κι ένα μωρό– ξεκίνησαν το ταξίδι από το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη πριν από τρεις εβδομάδες. «Του είπαν πως η Τουρκία έχει ανοίξει τα σύνορα και τώρα είναι ευκαιρία να περάσεις στην Ευρώπη», συμ

Οι Ταλιμπάν νίκησαν...  Ποιος θα πει τα νέα στους Αμερικανούς; Στις 7 Σεπτεμβρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε, με tweet φυσικά, ότι ακυρώνει την μυστική συνάντηση Καμπ Ντέιβιντ με τους ηγέτες των Ταλιμπάν. «Αν και αδιανόητη», σχολιάζει η Monde diplomatique , «η ιδέα να επισκέπτονται Ταλιμπάν την Αμερική - και μάλιστα κοντά στην επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου - για ειρηνευτικές συνομιλίες, ήταν εκπληκτική». Ο Τραμπ επικαλέστηκε για την ακύρωση της συνάντησης μια πρόσφατη επίθεση στην Καμπούλ, κατά την οποία σκοτώθηκαν ένας Αμερικανός στρατιώτης και πολλοί ακόμη Αφγανοί πολίτες και στρατιωτικοί συμμάχων των ΗΠΑ. «Τι είδους άνθρωποι σκοτώνουν τόσους πολλούς, για να ενισχύσουν φαινομενικά τη διαπραγματευτική τους θέση;» αναρωτήθηκε, πάντα μέσω Twitter, ο Τραμπ. Προφανώς αυτοί που ξέρουν ότι μάλλον νικούν στο πεδίο της μάχης, θα μπορούσε να είναι μια απάντηση. Πράγματι, οι ένοπλοι σχηματισμοί που πολεμούν κατά των Αμερικανών και των συμμάχων τους