IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)  Τα φαντάσματα της στρατιωτικής δικτατορίας της Βραζιλίας. Πώς η πολιτική της λήθης οδήγησε στην άνοδο του Bolsonaro. (2) Ο Μπολσονάρο βγάζει στο σφυρί τον Αμαζόνιο.   Υποστηρικτής του Μπολσονάρο, λίγο πριν από την εκλογή του, είχε... προβλέψει τον ζεστό εναγκαλισμό του Βραζιλιάνου προέδρου με τον Αμερικανό ομόλογό του. Η νέα εξωτερική πολιτική της Βραζιλίας δεν είχε μόνο προαναγγελθεί με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις από τον ίδιο τον Ζαΐρ Μπολσονάρο, αλλά είχε προετοιμαστεί σχολαστικά σε Ρίο ντε Τζανέιρο και Ουάσινγκτον, με τον νέο πρόεδρο να μην κρύβει το ενδιαφέρον του για μια «εξαιρετικά στενή σχέση με τις ΗΠΑ». Μια σχέση απόλυτης ευθυγράμμισης με τα αμερικανικά συμφέροντα που αναλαμβάνει να κάνει πράξη ο 51χρονος Ερνέστο Αραούζο από τη θέση του ως υπουργός Εξωτερικών. Ενας φανατικά θρησκευόμενος χαμηλόβαθμος διπλωμάτης που μπορεί ποτέ να μην υπηρέτησε στο εξωτερικό αλλά έχει την αρετή να μοιράζεται πιστά την ακραία ατζέντα του Μπολσονάρο και υπό

Η στροφή της Βραζιλίας στις καταπιεστικές και στρατιωτικές προσεγγίσεις για την αστική ασφάλεια, έρχεται με πολλούς κινδύνους. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, η σταθερή κάμψη της ειρηνικής στρατηγικής έχει ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή στη βία των συμμοριών. Μια μεγάλη πολιτική μεταμόρφωση θα λάβει χώρα στη Βραζιλία στο νέο έτος. Την 1η Ιανουαρίου 2019, ο πρώην αξιωματικός του στρατού, Jair Bolsonaro , θα ορκιστεί ως ο επόμενος πρόεδρος, φέρνοντας μαζί του συντηρητικές απόψεις για τις κοινωνικές ελευθερίες και επιθετικές προτάσεις για τη δημόσια ασφάλεια. Αυτές περιλαμβάνουν ενθάρρυνση των αστυνομικών να πυροβολούν τους υπόπτους και τη μείωση του ελάχιστου ηλικιακού ορίου για ποινές φυλάκισης από τα 18 στα 16 (ενδεχομένως) χρόνια. Αλλά αναμφισβήτητα, η μεγαλύτερη επίδραση θα γίνει αισθητή στον πιο λαμπερό τουριστικό προορισμό της χώρας και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, Ρίο ντε Τζανέιρο . Και αυτό διότι ένας από τους συμμάχους του Bolsonaro, ο πρώην δικαστής Wilson Witze

«Αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα». Κάπου θα έχετε ακούσει την ποιητική αυτή απόδοση του φαινομένου της εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες στη θεωρία του χάους. Στην περίπτωση όμως της Βραζιλίας, που μόλις πέρασε το κατώφλι της εποχής Μπολσονάρο , η επίδραση που θα έχει η νέα πολιτική εντατικής εκμετάλλευσης των πόρων του Αμαζονίου για ολόκληρο τον πλανήτη προμηνύονται σφοδρές, στην κρισιμότερη ίσως καμπή για την αποτροπή μιας καταστροφικής υπερθέρμανσης. Τι μας νοιάζει ο Αμαζόνιος; Οι πιο κυνικοί εξ ημών θα αναρωτηθούν, γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρονται για τις πολιτικές ενός ακροδεξιού ηγέτη τόσο μακριά απ' τη δική μας πατρίδα. Έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες επικίνδυνες φιγούρες, πολύ πλησιέστερα. Στη Βραζιλία, όμως, βρίσκεται το 60% περίπου της έκτασης του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή του 20% περίπου του οξυγόνου που υπάρχει στην ατμόσφαιρα

Jair Bolsonaro - Μια ανάσα από την Προεδρία ο νοσταλγός της χούντας,  του Πινοσέτ και του Χίτλερ. «Αυτή είναι τόσο άσχημη ώστε δεν αξίζει ούτε να τη βιάσεις» είναι μια από τις προεκλογικές δηλώσεις του υποψηφίου Ζαΐρ Μπολσονάρου , που ήρθε πρώτος στην προτίμηση ψήφου (46%) στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Βραζιλίας την περασμένη Κυριακή. Τον αποκαλούν «Βραζιλιάνο Τραμπ». Τον συμβουλεύει ο Στιβ Μπάνον. Οι γερμανικές εφημερίδες τον αποκαλούν «Φρανκενστάιν της Βραζιλίας». Η εκστρατεία του ήταν ένα μείγμα μέτρων λιτότητας, ρατσισμού, μισογυνισμού και ακραίων θέσεων για τον νόμο και την τάξη και οι αντίπαλοί του τον έχουν χαρακτηρίσει «τροπικό Χίτλερ», ενώ είχε απειλήσει μέχρι και με τανκς σε περίπτωση που δεν εκλεγεί. Ο ίδιος παρουσιάζεται σαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι της Ιταλίας ενώ η περσόνα του είναι διαμορφωμένη κυρίως από τα μίντια. Ορισμένοι αναλυτές δεν τον βάζουν στο ίδιο ράφι ούτε με τον Σίλβιο ούτε με τον Τραμπ. Δεν έχουν πρόβλημα να τον χαρακτηρίζουν