IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Θα μπορούσε μία συμμαχία Ιράν-Κίνας   να καταστρέψει τον Donald Trump; Η 25ετής συμφωνία-μυστήριο του Ιράν με την Κίνα. Κατά τον εκπρόσωπο του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Αμπάς Μουσαβί πρόκειται για "παλιό κόλπο”: διαχέεις ψευδείς πληροφορίες για το περιεχόμενο μιας διακρατικής συμφωνίας, προκειμένου να οδηγήσεις τους συμβαλλόμενους να αποκαλύψουν τους πραγματικούς της όρους.  Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Μουσαβί την Τρίτη, το 25ετούς διάρκειας "Σχέδιο Συνολικής Συνεργασίας” μεταξύ Πεκίνου και Τεχεράνης προκύπτει από το ότι η Κίνα "ως πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου στο προσεχές μέλλον” και το Ιράν "ως η μεγάλη δύναμη στην περιοχή της Δυτικής Ασίας” έχουν κοινά συμφέροντα και μπορούν να αντισταθούν στις πιέσεις συνάπτοντας "συμπληρωματικές σχέσεις που είναι ανεξάρτητες από τις παραδοσιακές και ηγεμονικές Δυτικές δυνάμεις”. Οι δύο χώρες δεν έχουν τίποτε να κρύψουν, είχε διακηρύξει από την πλευρά του ο Ιρανός υπουργός Εξ

Το 1993 η Κίνα έγινε επίσημα εισαγωγέας υδρογονανθράκων. Το 2010, γίνεται η πρώτη εισαγωγική δύναμη στον κόσμο. Για να μπορέσει να αποφύγει πιθανό ναυτικό αποκλεισμό από τις ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ταϊβάν μετά από πιθανή σύρραξη, η Κίνα επένδυσε σε αγωγούς και υποδομές οδικές για την ενεργειακή της ασφάλεια. Η Κίνα προώθησε τα συμφέροντά της μέσα από την Συνεργασία της Σαγκάης. Ανάμεσα από το 2005-2010 η Κίνα έδωσε 120 δις $ στο Ιράν για να έχει ενεργειακή επάρκεια. Η Aramco ταυτόχρονα, έχει δύο διυλιστήρια εντός της Κίνας και είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Κίνας στη Μέση Ανατολή. Το Πεκίνο είναι ο 4ος εξαγωγέας όπλων στη Μέση Ανατολή (111$ δις). Οι επενδύσεις της Κίνας στη Μέση Ανατολή το 2004 ήταν 36$ δις και το 2010 ήταν 107$ δις.Ο έλεγχος του Ιράν από το Πεκίνο, είναι μονόδρομος γι’ αυτό. Ο λόγος είναι πως στην Αραβική Χερσόνησο, οι ΗΠΑ μπορούν να έχουν το πλεονέκτημα. Αν πιθανολογήσουμε οτι η Ινδία θα σταθεί εμπόδιο στα περιφερειακά σχέδια της Κίνα

 Zero Hedge 7-12-17   Το κατωτέρω άρθρο του έγκυρου αμερικανικού–εξωσυστημικού-οικονομικού δελτίου, επί θέματος παραμερισμένου ή και αγνοούμενου από τα ιθαγενή  Μεταπρατικά Μέσα Ενημέρωσης,φωτίζει κατατοπιστικά το κύριο πεδίο γεωπολιτικής αναμέτρησης μεταξύ των λεγομένων «Θαλασσίων και Ηπειρωτικών δυνάμεων» και στο οποίο  τελικά θα κριθεί η περαιτέρω πορεία της ανθρωπότητας . Γι’ αυτό και σε αυτό ακριβώς το πεδίο στρέφεται πλέον με ιδιαίτερη ένταση η προσοχή  των σωφρονέστερων  διαχειριστών  εθνικών, κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων.] Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού Όσο η Ουάσιγκτον χτυπάει εξαγριωμένη  όποιους δεν υποκύπτουν στην μονοπολική παγκόσμια τάξη, τόσο ο υπόλοιπος κόσμος της επιστρέφει τα χτυπήματα. Ενώ επίκειται η εισαγωγή των κινεζικών τίτλων αγοράς πετρελαίου σε Γιουάν με ρήτρα χρυσού, η Κίνα κλιμακώνει περαιτέρω το πρόγραμμά της για από-δολαριοποίηση επιδιώκοντας μια διμερή συμφωνία Ριάλ-Γιουάν με το Ιράν. Σαν υπόμνηση πως τίποτα δεν είναι αιώνιο: Το καθ

Με τις περισσότερες κυρώσεις να έχουν αρθεί, το Ιράν αφιερώνει όλες τις δυνάμεις του στο να εξελιχθεί σε μεταφορικό κόμβο στην καρδιά της Ευρασίας, επιστρέφοντας στη θέση που κατείχε παραδοσιακά, αυτή του ζωτικού συνδέσμου μεταξύ Ανατολής και Δύσης.  Ωστόσο τα όνειρα του Ιράν στην πράξη αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό πρόβλημα: μετά από δεκαετίες κυρώσεων το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας είναι απαρχαιωμένο και ρημαγμένο. Για να επιδιορθώσει την κατάσταση αυτή, η Τεχεράνη αφιερώνει το 1% των εσόδων της από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, στην σιδηροδρομική ανάπτυξη. Πρόκειται για ένα εγχείρημα ύψους σχεδόν 25 δισ. δολ. για την αναζωογόνηση του υφιστάμενου σιδηροδρομικού δικτύου, καθώς και την κατασκευή νέων σιδηροδρομικών γραμμών μήκους 10.000 χιλιομέτρων έως το 2025 - που παράλληλα δημιουργεί ζήτηση για περίπου 8.000-10.000 νέα βαγόνια ετησίως. Οι σιδηροδρομικές φιλοδοξίες του Ιράν αποτελούν έναν πόλο προσέλκυσης των εταιρειών σιδηροδρόμων και τροχαίου υλικού οι οποίες συρ

U.S. President Trump and Prime Minister Netanyahu meet in New York, Sep 18, 2017   http://www.haaretz.com/israel-news/1.813088 Με τον Trump δεν μπορεί ποτέ πραγματικά να γνωρίζει κανείς. Και η ολομέτωπη φραστική επίθεση που εξαπέλυσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, κατά την ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ενδέχεται να αποτελεί όχι το προοίμιο μιας αμερικανικής καταγγελίας της διεθνούς συμφωνίας του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αλλά απλώς το προκάλυμμα μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης με αρκετά στοιχεία "μπλόφας". Αν όμως η εκδοχή αυτή ισχύει, τότε η αποτυχία του εγχειρήματος Trump είναι εξασφαλισμένη, διότι συμπαίκτες στη διεθνή σκηνή δεν πρόκειται να υπάρξουν. Όσο και αν στην Ουάσιγκτον έχει ήδη πραγματοποιηθεί μια "αλλαγή φρουράς", που οδήγησε τους εθνικιστές τύπου Flynn και Bannon εκτός Λευκού Οίκου και έφερε τους στρατηγούς Mattis, Kelly και McMaster να αναλαμβάνουν το γενικό πρόσταγμα, η αντι-ιρανική εμμονή παρ