Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Cinema

Γιασουχίρο Όζου :''Ταξίδι στο Τόκιο'' (1953)

Εικόνα
(...) Είναι μάλλον σίγουρο ότι το κοινό που έχει συνηθίσει στο τηλεοπτικό zapping δύσκολα θα βρει τον χρόνο να παρατηρήσει μια ταινία του Ozu. Αν δηλαδή κάποιος δει μερικές ενδιάμεσες σκηνές ή αν πιαστεί να βγάλει συμπεράσματα από τις πρώτες σκηνές είναι μάλλον βέβαιο ότι θα εγκαταλείψει την ταινία. Αν όμως αφεθεί στην ταινία, τότε θα διαπιστώσει ότι ο Ozu έχει την ικανότητα να σε «ρουφάει» μέσα στον κόσμο του. Μετά από αυτή την εμπειρία η παρακολούθηση κάθε επόμενης ταινίας του θα αναλογεί με τη χαρά μιας νέας συνάντησης με ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο. Αρκεί κάποιος να «μπει» μέσα στον κόσμο του Ozu για να μην θέλει να «βγει». (...) Γιασουχίρο Όζου :''Ταξίδι στο Τόκιο'' (1953) -Ελληνικοί υπότιτλοι Thought Criminal   Movie: “Tokyo Story”,''Tokyo Monogatari'' - Yasujiro Ozu  -Το αδιαφιλονίκητο αριστούργημα του Οζου που φιγουράρει ανελλιπώς σε λίστε ς κριτικών με τις δέκα ταινίες όλων των εποχών.Η απλή ιστορία ενός ηλικιωμένου ζευγα

''Prova d'orchestra''

Εικόνα
Φεντερίκο Φελίνι:  ''Πρόβα Ορχήστρα ς''    1. Η ταινία του Φελίνι, μοιάζει με ελεγεία πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Η αρχικά ήρεμη και συνηθισμένη πρόβα, μπορεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, να εξελιχθεί σε πυρπόληση των επιτευγμάτων του πολιτισμού και της νίκης του επί των κατωτέρων ενστίκτων. Υπάρχουν δύο ξεκάθαρα αντίπαλα στρατόπεδα εδώ: ο μαέστρος (ο πατέρας, η εξουσία, η οργάνωση) και η ορχήστρα (τα παιδιά, ο λαός, το ανυπότακτο στοιχείο). Ανάμεσά τους περιφέρονται οι μεσάζοντες: οι εκπρόσωποι του ξεπουλημένου συνδικάτου που προσπαθούν δήθεν να υπερασπίσουν τα δίκαια των μουσικών συνδιαλεγόμενοι με την εξουσία και η ρομαντική μορφή του ηλικιωμένου βοηθού, με τον παλιομοδίτικο σεβασμό προς τον μαέστρο και την επιεική τρυφερότητα για τα «παιδιά». Ο πατέρας-αφέντης θεωρεί ότι μέσα στα όρια της εξουσίας του, έγκεινται οι σαρκαστικές παρατηρήσεις απέναντι στους μουσικούς, η εκμηδένιση της προσωπικότητάς τους, για το συλλογικό καλό, το επιδ

CINEMA!

1. 1. Ken Loach: ''Ο ΑΝΕΜΟΣ ΧΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΙΘΑΡΙ'' (THE WIND THAT SHAKES THE BARLEY)  Divide Et Impera    Υπόθεση: Ιρλανδία, 1920 : εθελοντές εργάτες από όλη τη χώρα κάνουν αντάρτικο κατά των Βρετανών. Με αίσθηση καθήκοντος και αγάπη για τη χώρα του, ο Ντέμιαν εγκαταλείπει την αστική του ιατρική καριέρα και ρίχνεται κι αυτός στον αγώνα για την ελευθέρια. Όμως η μερική αυτονομία που επιβάλλουν οι Βρετανοί πυροδοτεί αντιθέσεις. Εμφύλιος πόλεμος ξεσπά και οι οικογένειες που πάλεψαν ενωμένες, βρίσκονται τώρα να πολεμούν μεταξύ τους σαν ορκισμένοι εχθροί, δοκιμάζοντας στο έπακρο την πίστη τους.  (...) πώς ένας μακροχρόνιος αγώνας για ανεξαρτησία εμποδίστηκε πάνω στην καλύτερη στιγμή του. Η αποικιοκρατική δύναμη, χάνοντας την αυτοκρατορία, κατάφερε παρόλαυτα να κρατήσει ακέραια τα στρατηγικά της συμφέροντα. Αυτή ήταν η επιδεξιότητα ανθρώπων όπως οι Τσόρτσιλ, Λόιντ Τζορτζ, Μπίρκενχεντ... Όταν αναγκάστηκαν από τα γεγονότα να μπουν στη γωνία, όταν δεν εξ