IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τι σηματοδοτεί η νέα κυβέρνηση  - «φανάρι» στη Γερμανία.   Η προγραμματική  συμφωνία μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού  Κόμματος (SPD), των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) βασίζεται στην έλλειψη χρόνου, που υπάρχει πλέον για τη Γερμανία. Οι προκλήσεις αλλά και οι απειλές στο εσωτερικό και το διεθνές σύστημα πιέζουν για μία άμεση συγκρότηση μίας νέας κυβέρνησης που θα είναι σε θέση να τις αντιμετωπίσει. Η σημερινή συγκυρία έχει μεγάλες διαφορές με το παρελθόν της Γερμανίας. Η οικονομική κρίση μετά από την πανδημία, η συνέχιση του υγειονομικού επείγοντος, οι ανάγκες εκσυγχρονισμού στο εσωτερικό αλλά η ανάδυση νέων δυνάμεων διεθνώς απαιτούν άμεση δράση. Το σενάριο για πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων ενείχε πολλούς κινδύνους. Το κοινό κείμενο αρχών, πάνω στη βάση του οποίου τα τρία κόμματα θα ξεκινήσουν τις επίσημες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, αντιμετωπίζει τα ζητήματα που προέκυψαν μεταξύ τους. Η οικονομική προσέγγιση που θα ακολουθήσ

  Τα τελευταία γενέθλια του Χίτλερ  – Παράνοια και πτώση. Στις 16 Απρίλιου 1945 οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν την τελική, όπως αποδείχθηκε, επίθεσή τους κατά των Γερμανών, με έπαθλο το Βερολίνο. Τέσσερις μόλις μέρες μετά την έναρξη της επίθεσης τους, οι Σοβιετικοί είχαν διασπάσει το γερμανικό μέτωπο βόρεια και νότια της πόλης και με ταχύ ρυθμό προχωρούσαν στην περικύκλωση της πόλης. Οι γερμανικές δυνάμεις δεν ήταν σε θέση, πλέον, να τους αμφισβητήσουν, ούτε για μια στιγμή, το πεδίο της μάχης. Η υπεροχή των σοβιετικών ήταν τόσο μεγάλη ώστε κανείς – εχέφρων- δεν είχε αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Υπήρχε όμως κάποιος που αρνούνταν κατηγορηματικά να δει την πραγματικότητα. Την 20η μάλιστα Απριλίου γιόρταζε τα 56α του γενέθλια. Ήταν φυσικά ο Αδόλφος Χίτλερ. Ο γερμανικός λαός ενημερώθηκε μέσω ραδιοφώνου για το “ευτυχές” γεγονός, από τον υπουργό Προπαγάνδας Γκαίμπελς, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, τα τελευταία 12 χρόνια, ο οποίος, προπαγάνδισε την τυφλή υπακοή στον “Φύρερ”. «Αν σήμερα η Γ

    Οι ναζιστές νομικοί παιδαγωγούσαν τους αξιωματικούς των Ες-Ες ή τη χιτλερική νεολαία, μεταξύ άλλων οργανώσεων, με εκλαϊκευτικά βιβλία και άρθρα στον Τύπο ή φυλλάδια ιδεολογικής διαφώτισης του κόμματος (NSDAP). Φωτ. SHUTTERSTOCK Το «κατηχητικό» του ναζισμού. Η πολιτιστική προπαγάνδα του Τρίτου Ράιχ και οι εξωφρενικές θεωρίες  που ανέπτυξε για να στηριχθεί το καθεστώς.   J OHANN CHAPOUTOT Η πολιτιστική επανάσταση του ναζισμού μτφρ.: Γιώργος Καράμπελας εκδ. Πόλις  Ο Γάλλος ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας Γιοχάν Σαπουτό ερευνά κοσμοθεωρίες καθηγητών φιλοσοφίας και νομικής του Τρίτου Ράιχ που ειδικεύτηκαν στην πολιτιστική προπαγάνδα. Πώς η «λογική» του ναζιστικού ρατσισμού ανέπτυξε στρεβλές θεωρίες που στήριξαν την εθνικοσοσιαλιστική επανάσταση; Ολα τα κλασικά έργα του πνεύματος, από τις πραγματείες των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων μέχρι των Γερμανών φιλοσόφων, ερμηνεύονταν υπό την οπτική του συνθήματος «Blut und Boden» («αίμα και έδαφος»). Επινοείται δηλαδή η ιδέα ότι ο φυλετικά ανώτ

      TAZ: Τι δεν πάει καλά στις γερμανοελληνικές σχέσεις.   Οι σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας εξακολουθούν να μην είναι απαλλαγμένες από στερεότυπα, υποστηρίζει γερμανός σχολιαστής. Η αριστερή εφημερίδα TAZ του Βερολίνου επιχειρεί σύντομη ανασκόπηση των διμερών σχέσεων με βάση πρόσφατα γεγονότα που επιβαρύνουν το κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Ανάμεσα σε αυτά αναφέρει την ανοιχτή διπλωματική διαφωνία ανάμεσα στα υπουργεία Εξωτερικών Βερολίνου – Αθήνας, επειδή η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, ενώ ήταν παρούσα η Τουρκία ή ακόμη και η Δημοκρατία του Κονγκό. Η εφημερίδα κάνει ιδιαίτερη μνεία σε δήλωση του Μπάμπη Παπαδημητρίου, βουλευτή της ΝΔ, ο οποίος όταν έγιναν οι καταστροφικές πλημμύρες στη Γερμανία παρατήρησε ότι επρόκειτο για “τιμωρία από τον Θεό σε κάποιους, οι οποίοι μας κούναγαν το δάχτυλο και μας έδειχναν σαν τριτοκοσμική χώρα”. “Δασκαλίστικο σηκωμένο δάχτυλο” Πολλοί ΄Έλληνες θεωρούν ταπεινωτική την πολιτική διάσωσης αυτή που προωθήθηκε

Olaf Scholz  Πώς ο Σολτς έγινε το μεγάλο φαβορί για την καγκελαρία. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας έχει μια ανέλπιστη ευκαιρία να οδηγήσει το SPD στην εξουσία. Πώς εκμεταλλεύτηκε την απογοήτευση των ψηφοφόρων με τους αντιπάλους του. Η σύγκριση με τη Μέρκελ και η πιθανή συνεργασία με τους Πράσινους. H πολιτική αλλαγή στη Γερμανία εμφανίζεται ενδεδυμένη με τον μανδύα της συνέχειας. Σε ένα έθνος τραυματισμένο από την ιστορία του τον 20ό αιώνα, τα παραδοσιακά κόμματα κερδίζουν τις εκλογές υποσχόμενα να διαφυλάξουν τη σταθερότητα, την ευημερία και τον διεθνή σεβασμό που ανακτήθηκε μετά τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας το 1949. Ενίοτε, ωστόσο, οι τετριμμένες διαβεβαιώσεις περί σταθερότητας μπορούν να αποτελούν πρελούδιο αξιοσημείωτων μεταστροφών στην οικονομική και εξωτερική πολιτική. Μια τέτοια στιγμή σημειώθηκε το 1969, όταν η πρώτη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της μεταπολεμικής εποχής εφάρμοσε την Οστπολιτίκ, που συμφιλίωσε τη Δυτική Γερμανία με τους κομμουνι

 ''Operation Barbarossa'' Τα οικονομικά της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα»   Στις 22 Ιουνίου συμπληρώνονται 80 χρόνια από την εισβολή του Χίτλερ στην Σοβιετική Ένωση. Η επίθεση αυτή αποφασίστηκε σε μεγάλο βαθμό για οικονομικούς λόγους. Οι οικονομικοί λόγοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην σκέψη του Χίτλερ, όπως καταδεικνύω λεπτομερώς στο βιβλίο μου Χίτλερ, οι πολιτικές της σαγήνης ( Hitler: The Policies of Seduction ).  Ο στόχος του Χίτλερ ήταν να κατακτήσει νέο “ζωτικό χώρο” στην Ανατολή, δηλαδή την Ρωσία. Δεν έκρυβε την φιλοδοξία του αυτή, και μάλιστα περιέγραψε ανοιχτά αυτό το στόχο του στο Mein Kampf , στο Δεύτερο Βιβλίο του, και σε πολυάριθμες ομιλίες. Ο Χίτλερ υιοθετούσε μία θεωρία την οποία υποστήριζαν επίσης μαρξιστές θεωρητικοί όπως η Ρόζα Luxembourg και ο Νικολάι Μπουχάριν, την θεωρία των συρρικνούμενων αγορών. Ο Χίτλερ θεωρούσε ότι ο δρόμος που είχαν ακολουθήσει οι γερμανικές εταιρείες, δρόμος που της καθιστούσε εξαρτημένες από τις εξαγωγές, ήταν σοβαρά εσφαλμένος. Κ

  Ο κατακερματισμός της μεταπολεμικής πολιτικής τάξης κατά την περίοδο Μέρκελ καθιστά δύσκολες τις προβλέψεις για το ποιος θα βρεθεί στην εξουσία μετά τις εκλογές. Δεν είναι πλέον αδιανόητο το CDU να καταλήξει στην αντιπολίτευση, ενώ φαίνεται πιθανό η επόμενη κυβέρνηση να περιλαμβάνει τους Πράσινους. Στη φωτογραφία, οι συμπρόεδροι των Πρασίνων, Αναλένα Μπέρμποκ και Ρόμπερτ Χάμπεκ, κατά την παρουσίαση του προγράμματος του κόμματος H πολιτική ζωή της Γερμανίας πρασινίζει με απρόβλεπτες συνέπειες. Στην οικονομική πολιτική, οι Πράσινοι στρέφονται  κατά της ορθοδοξίας της εποχής Μέρκελ Η Γερμανία εκπροσωπεί την πολιτική σταθερότητα, τη μετριοπάθεια και τη συνέχεια στην ηγεσία όσο καμία άλλη δυτική δημοκρατία. Από την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, το 1949, μόλις οκτώ καγκελάριοι από δύο κόμματα κυβέρνησαν τη χώρα: πέντε Χριστιανοδημοκράτες και τρεις Σοσιαλδημοκράτες. Όταν η Άνγκελα Μέρκελ αποχωρήσει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, θα έχει κυβερνήσει για σχεδόν 16 χρόνια, τα 12 από

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Το δίλημμα της Γερμανίας απέκτησε ονοματεπώνυμα.    Άρμιν Λάσετ, Μάρκους Ζέντερ.   Η σημασία της μονομαχίας Λάσετ-Ζέντερ για την διαδοχή της Μέρκελ. Η μετάβαση στην μετά την Άγκελα Μέρκελ εποχή αποδεικνύεται άκρως περιπετειώδης, τουλάχιστον για την ίδια την παράταξή της, όπου πέντε μήνες πριν από τις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές της Γερμανίας (τις πρώτες στις οποίες η νυν επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας δεν θα είναι υποψήφια) διεξάγεται εντονότατη πάλη για τον όνομα του νέου υποψήφιου καγκελαρίου. Με νωπή την (μάλλον οριακή) εκλογή του στην προεδρία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), ο 60χρονος πρωθυπουργός του ομόσπονδου κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και πλησιέστερος προς την "φιλοσοφία Μέρκελ”, Άρμιν Λάσετ είχε θεωρητικώς το προβάδισμα, χωρίς όμως η υποψηφιότητά του για την καγκελαρία να είναι αυτονόητη. Και τον όποιο αυτοματισμό του χρίσματος ανέλαβε να ακυρώσει ο ηγέτης του "αδελφού κόμματος” της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU)

   Τι θα σήμαινε μια κυβέρνηση υπό τους Πράσινους στη Γερμανία. Πέντε μήνες πριν από τις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, οι βεβαιότητες καταρρέουν μία προς μία. Παραμένει ασφαλώς η βεβαιότητα της αποχώρησης της Άγκελα Μέρκελ από την εξουσία, με την ολοκλήρωση της τέταρτης θητείας της στην καγκελαρία, όμως η μέχρι πρότινος αυτονόητη παραδοχή ότι ο διάδοχός της θα προέρχεται από την παράταξή της τίθεται εν αμφιβόλω. Ενισχύεται επίσης η εκτίμηση ότι δίχως τη συμμετοχή των Πρασίνων δεν θα μπορέσει να συγκροτηθεί ο επόμενος κυβερνητικός συνασπισμός, όμως ορθάνοικτο προβάλλει πλέον το ερώτημα αν ο ρόλος τους θα είναι του ελάσσονος εταίρου ή του επικεφαλής – και ποιου συνδυασμού πολιτικών δυνάμεων. Η διαχείριση της πανδημίας και δη του εμβολιαστικού προγράμματος υπήρξε ολέθρια και οι κυβερνώντες πληρώνουν το πολιτικό τίμημα. Σύμφωνα με την μηνιαία έρευνα Deutschlandtrend μόνο το 35% των πολιτών εμφανίζονται ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση (έναντι 70% τον Νοέμβριο), ενώ αρνητ

   Τι επιπτώσεις θα έχει το "διπλό χαστούκι" στη Μέρκελ. Πρόκειται για μια κρίσιμη "θερμομέτρηση” των διαθέσεων του γερμανικού εκλογικού σώματος ενόψει των ομοσπονδιακών βουλευτικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου, όπου και θα αναδειχθεί ο διάδοχος της Άγκελα Μέρκελ. Και τα πρώτα αποτελέσματα από την κυριακάτικη αναμέτρηση στα ομόσπονδα κρατίδια της Βάδης-Βυρτεμβέργης και της Ρηνανίας-Παλατινάτου δείχνουν ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της καγκελαρίου κάθε άλλο παρά χαίρει άκρας υγείας. Για την ακρίβεια, και στα δύο αυτά κρατίδια στα νοτιοδυτικά της χώρας η CDU σημειώνεται αρνητικό ρεκόρ, πληρώνοντας το τίμημα της πανθομολογουμένως αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας (με μόλις 7,5% του πληθυσμού να έχει εμβολιασθεί), αλλά και των σκανδάλων που σημάδεψαν προσφάτως την παράταξη, όπως παραίτηση τριών βουλευτών για την αγορά από το δημόσιο υπερτιμολογημένων μασκών από εταιρείες συμφερόντων τους. Σύμφωνα με την πρόγνωση του δικτύου ARD στην ευημερούσα Βάδη-Βυρτεμβέργη , &