IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Turkish President Recep Tayyip Erdogan (R) shaking hands with Emir of Kuwait, Sheikh Sabah Al-Ahmad Al-Jaber Al-Sabah (L) during their meeting in Ankara, Turkey, 21 March 2017. EPA, TURKISH PRESIDENT PRESS OFFICE HANDOUT EDITORIAL USE ONLY Ο κεντροδεξιός Ρούτε έχει ήδη εισπράξει το πολιτικό όφελος από την πρωτοφανή κόντρα του με τους νεοοθωμανούς. Ο Ερντογάν πρέπει να περιμένει μέχρι τις 16 Απριλίου για να δει εάν η τακτική του θα αποδώσει. Όλα δείχνουν, πάντως, ότι η επιθετική ρητορική του, που συνδυάζει το εθνικό μεγαλείο με τον ισλαμισμό, συσπειρώνει τη “βαθιά Τουρκία”. Η κατάσταση θυμίζει τη σύγκρουση του Σουλτανάτου με τη χριστιανική Ευρώπη στους προηγούμενους αιώνες. Ας σημειωθεί ότι παραδοσιακά οι σχέσεις Χάγης-Άγκυρας ήταν στενές και στον οικονομικό και στον πολιτικό τομέα. Η Ολλανδία είναι ένας από τους τρεις μεγαλύτερους επενδυτές στην Τουρκία και κατά κανόνα τηρούσε φιλοτουρκική στάση. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, μάλιστα, η Άγκυρα είχε ειδοποιηθεί να αποφ

To παζάρι της Ευρώπης με την Τουρκία, μόλις άρχισε. Ακόμη και οι στρατόκαυλοι της Ηπείρου, καταλαβαίνουν ότι δυτικά στρατά στη Συρία, μάλλον θα κακοπέσουν στην μεσανατολική Βαβυλωνία. Μετά τους δίδυμους πύργους, πέρασαν κοντά δεκαπέντε χρόνια και οι χώρες που «κατακτήθηκαν», δεν στεριώνουν μήτε καν ατμόσφαιρα ανακωχής. Αφγανιστάν,Ιράκ, είναι ασταθή. Οι χώρες που άλλαξαν κυβερνήσεις στη βόρεια Αφρική και η απόπειρα να αλλάξει το καθεστώς της Συρίας, έφεραν μεν την ποθούμενη «διάλυση των αυταρχικών καθεστώτων», αλλά η Λιβύη διδάσκει πως είναι εύκολο να παραχωρήσεις σε αυτοσχέδιους εμίρηδες τη χώρα, αλλά θα εισπράξεις, μαζί με το φτηνό πετρέλαιο, μια προσφυγογέννα κατάσταση. Έτσι, μακρυνό πλην αισιόδοξο σενάριο, υπάρχει μόνον ένα: να χωριστεί η πίστη του Αλλάχ σε καλούς και κακούς πιστούς, και η Δύση, αμη και η Ρωσία, να βοηθήσουν «τους καλούς». Καλό φαίνεται,αλλά χρειάζεται μεγάλες αποφάσεις.Δηλαδή λεφτά. Και buffer zones, τόσο στην βόρεια Αφρική, όσο και στα

Κάμερον και Ερντογάν αξιοποιούν σε όφελός τους την ψύχωση της γερμα­νικής ελίτ για αμοιβαιο­ποίηση του κιν­δύ­νου με τους εταί­ρους σε Ευρωζώνη και ΕΕ Ποια σχέση μπορούν να έχουν η επαναδιαπρα­γ­μάτευση της ένταξης της Βρετανίας του Κάμερον στην ΕΕ με την αναζήτηση μιας ειδικής σχέσης ανάμεσα στην Τουρκία του Ερντογάν με την Ευρώπη των «28»; Πρώτα απ' όλα η χρονική σύμπτωση: Την Τρίτη έγινε γνωστή η λίστα των αιτημάτων του Κάμερον και κατέστη σαφές ότι στόχος είναι η διαβούλευση Λονδίνου-Βρυξελλών να έχει τερματισθεί μέχρι τον Δεκέμβριο, ώστε ο Κάμερον να μπορέσει να δεσμευθεί υπέρ του «ναι» στην ΕΕ με το δημοψήφισμα να προσδιορίζεται εντός του Ιουνίου του 2016. Δύο μέρες αργότερα, από τη Μάλτα οι «28» αποφάσισαν να συγκαλέσουν μια έκτακτη σύνοδο κορυφής, παρουσία του Ερντογάν για τη διαχείριση από κοινού της πρόκλησης του προσφυγικού. Ο κοινός παρονομαστής των επιδιώξεων του Κάμερον και του Ερντογάν απέναντι στην ΕΕ είναι ξεκάθαρος: Πέραν των όποιων επιμέρους

 Ποιός κυβερνά αυτή την Ένωση;  Το ερώτημα "Ποιός κυβερνά αυτή την Ένωση;” επανήλθε επιτακτικά στο προσκήνιο, μετά την πρωτοβουλία του προέδρου της Κομισιόν να συγκαλέσει, εισακούοντας την Βιέννη και το Βερολίνο, αλλά παρακάμπτοντας τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, έκτακτη άτυπη μίνι Σύνοδο Κορυφής για αύριο, με αντικείμενο την κατάσταση στον " βαλκανικό διάδρομο ” των προσφυγικών ροών και με τη συμμετοχή Αυστρίας, Βουλγαρίας, Γερμανίας, Ελλάδας, Κροατίας, Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Σλοβενίας, αλλά και της Σερβίας και της ΠΓΔΜ που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. Την άμεση αφορμή δίνει η νέα εστία κρίσης που προέκυψε στην Σλοβενία, μετά το σφράγισμα των ουγγροκροατικών συνόρων, αλλά και τα πενιχρά αποτελέσματα του φλερτ των "28” προς την Άγκυρα, που επισφραγίστηκε από την αμφιλεγόμενη επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στη γείτονα την Κυριακή, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις τουρκικές εκλογές. Τέλος στις κοινές περιπολίες Η λογική της απώθησης των προ

Το κοινό “σχέδιο δράσης” ΕΕ-Τουρκίας για τους πρόσφυγες είναι ένα κείμενο “παιδικό ανάγνωσμα” σ΄ ότι έχει να κάνει με τις αιτίες του φαινομένου, με εξοργιστικές επισημάνσεις των Ευρωπαίων για τις “αξιέπαινες προσπάθειες” της Τουρκίας να “παράσχει μαζική ανθρωπιστική βοήθεια” και βέβαια με υποσχέσεις και δεσμεύσεις της ΕΕ για παροχή χρημάτων και άλλων διευκολύνσεων στην Άγκυρα. Υπολογίζεται ότι σε πρώτη φάση η ΕΕ θα δώσει 3 δις με τον Νταβούτογλου να δηλώνει ότι θέλει κι άλλα! Όλο το κείμενο του κοινού “σχεδίου δράσης” ΕΕ-Τουρκίας Η διεθνής κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή κρίση, η οποία απαιτεί αλληλεγγύη, συναδελφικότητα και αποτελεσματικότητα. Οι προκλήσεις είναι κοινές και οι απαντήσεις πρέπει να είναι συντονισμένες. Η Τουρκία ως υποψήφια προς ένταξη χώρα και η Ε.Ε. είναι αποφασισμένες να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τις υφιστάμενες προκλήσεις με συντονισμένο τρόπο. Αυτή η συντονισμένη δράση θα στείλει ένα

'Εργα του Σύρου εικαστικού δημιουργού ΝΙΖΑΡ ΑΛΙ ΜΠΑΝΤΕΡ Βρυξέλλες Με κίνητρο την είσοδο τούρκων υπηκόοων χωρίς βίζα στην ΕΕ, οικονομική στήριξη και «ξεπάγωμα» της προενταξιακής διαδικασίας, οι «28» επιδιώκουν συνεργασία με την Τουρκία για περιορισμό των προσφυγικών ροών με ενισχυμένη φύλαξη συνόρων και αποτελεσματικές διαδικασίες επαναπροώθησης.  To σχέδιο προϋποθέτει κινήσεις της Άγκυρας: Η Τουρκία πρώτα θα πρέπει να προχωρήσει σε δράση, πριν η ΕΕ παραχωρήσει «ανταλλάγματα». Το σημείο αυτό σημείωνεται στις αποφάσεις της Συνόδου που ενέκρινε το Σχέδιο Δράσης την Πέμπτη και υπογράμμισαν ακόμη σαφέστερα οι ηγέτες στις δηλώσεις τους μετά τη Σύνοδο. Το ύψος της οικονομικής στήριξης που θα δοθεί στην Τουρκία για τους πρόσφυγες (κυρίως από τη Συρία) που έχει δεχθεί δεν έχει καθοριστεί, όμως στόχος είναι να κυμαίνεται στην περιοχή των 3 δισ. ευρώ. Το ύψος και η αποστολή της θα εξαρτηθεί, και αυτό, από τις κινήσεις της τουρκικής πλευράς. Τα άλλα δύο αν

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις τουρκικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου (και μία εβδομάδα μετά το μακελειό της Άγκυρας), οι "28” δεν έχουν κάποια δραστικότερη λύση για το προσφυγικό ζήτημα από το να καταστούν όμηροι του Tayyip Erdogan – τον οποίο άλλωστε, σε μια αμφιλεγόμενη κίνηση πολιτικής στήριξης, θα συναντήσει την Κυριακή η ίδια η καγκελάριος Merkel. Ακόμη και οι εκθέσεις προόδου των υποψήφιων προς ένταξη χωρών οι οποίες δημοσιοποιούνται κάθε χρόνο τέτοια εποχή έμειναν προς το παρόν στο ράφι, ώστε να μην περιπλέξουν το τουρκικό εκλογικό ημερολόγιο.  Ακόμη και οι ίδιοι οι ηγέτες των "28” κρατών-μελών της Ε.Ε. φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν πλέον με δυσφορία τη συμμετοχή τους σε αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής – εξ ού και το μεγαλύτερο επίτευγμα του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου υπήρξε ο περιορισμός των εργασιών του σε μία ημέρα, γεγονός που αφήνει ελεύθερη την Παρασκευή για ενδεχομένως περισσότερο δημιουργικές ενασχολήσεις. Αλλά