IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γερμανική παράλυση - Γαλλική αντεπίθεση. Από τη μια, οι σπασμωδικές προσπάθειες Γερμανών ιθυνόντων να ακουστούν στο διεθνές προσκήνιο, με το βλέμμα όμως πρωτίστως στραμμένο στην εσωτερική τους πολιτική σκηνή. Και από την άλλη η πολύ πιο φιλόδοξη προσπάθεια του Εμανουέλ Μακρόν να αναδειχθεί σε ένα είδος "προέδρου της Ευρώπης”. Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ πρότεινε πρόσφατα την ανάπτυξη διεθνούς δύναμης (με συμμετοχή και Γερμανών στρατιωτών) στην "ασφαλή ζώνη” που επιθυμεί η Άγκυρα στην βορειοανατολική Συρία. Η πρότασή της προκάλεσε νευρικότητα στους ατλαντικούς συμμάχους, αποκρούσθηκε από τη Μόσχα που αναρωτήθηκε ποιο θα ήταν το διεθνές πλαίσιο νομιμοποίησης αυτής της αποστολής και σχεδόν χλευάσθηκε από τον Σοσιαλδημοκράτη συνάδελφό της Χέικο Μάας, τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας. Όπως αποκαλύφθηκε, επρόκειτο για μία πρόταση που η υπουργός Άμυνας δεν είχε συνεννοηθεί με την Άγκελα Μέρκελ, την

Σύμφωνα με τη θεωρία του χάους, όταν το Βερολίνο φτερνίζεται, η Ρώμη τραντάζεται. Τώρα όμως που το Βερολίνο είναι... εντελώς γριπιασμένο, η Ρώμη αισθάνεται όλη την άνεση να παίξει με τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Η αρχική αισιοδοξία για τη συγκρατημένη άνοδο των λαϊκιστών και ευρωσκεπτικιστών στις ευρωεκλογές έρχεται να δώσει τη θέση της στην ανησυχία από τα πολιτικά αποτελέσματα που ξεδιπλώνονται στην εθνική πολιτική σκηνή κρίσιμων κρατών-μελών τόσο του Βορρά όσο και του Νότου της Ευρωζώνης. Στη Γερμανία , το μέλλον του κυβερνητικού "μεγάλου συνασπισμού" τίθεται εν αμφιβόλω, μετά την παραίτηση το Σάββατο της προέδρου των Σοσιαλδημοκρατών, Αντρέα Νάλες, στο φόντο της καταβύθισης του κόμματος στην τρίτη θέση (κάτω από τους Πράσινους και σε απόσταση αναπνοής από την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία), αλλά και την απώλεια της Βρέμης έπειτα από 73 χρόνια. Παιχνίδι καθυστερήσεων στο SPD Η ανάγκη φυσιογνωμικού και προγραμματικού επαναπροσδιορισμού καθίστα

Είτε μιλάς με τους πιο σοβαρούς από τους εκπροσώπους της αστικής Γαλλίας, είτε παρακολουθείς τις λαϊκές διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων, μία είναι η αναλογία και η σύγκριση που κυριαρχεί, εμμέσως πλην σαφώς, σε όλες τις συζητήσεις αλλά επίσης στα συνθήματα και τα τραγούδια των διαδηλωτών εδώ στη Γαλλία, κατά το τρίμηνο που συνεχίζει, απτόητο παρά την σχετική και αναπόφευκτη κόπωση, το πρωτότυπο κίνημα που συγκλονίζει τις γαλλικές αγροτικές και περιαστικές περιοχές, αρκετές επαρχιακές πόλεις, αλλά και επιχειρεί τώρα να διεισδύσει στα «Προάστια», προπύργια της γαλλικής εργατικής τάξης. Η σύγκριση που γίνεται με χίλιους δυο τρόπους, ηθελημένα ή αθέλητα, είναι κυρίως με τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 (η οποία, θυμίζουμε, ενέπνευσε σε μεγάλο βαθμό και την ελληνική του 1821, το σχέδιο δημιουργίας του νεώτερου ελληνικού κράτους). Το φάντασμά της μοιάζει να έχει στοιχειώσει τώρα τους Γάλλους και τη χώρα τους. Είτε θέλουν να ξορκίσουν το ιστορικό παράδειγμα, είτε να ε