IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Δύο ημέρες πριν τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Και μόνο αυτό το γεγονός είναι απόδειξη ότι οι καροί έχουν για τα καλά αλλάξει. Τα γεγονότα, άλλωστε, είναι πολλά και πεισματάρικα για να τα αγνοήσουμε. Η φιλελεύθερη συναίνεση που κυριάρχησε στη Δύση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κλυδωνίζεται. Η Δύση δεν βρίσκεται στο 2007, παρότι οι άρχουσες ελίτ έχουν την τάση να διαβάζουν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε πριν μία δεκαετία. Γι’ αυτό και συνεχώς διαψεύδονται παταγωδώς, γεγονός που συρρικνώνει περαιτέρω την ήδη μειωμένη αξιοπιστία τους. Δεν τους είναι, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ανταρσίας. Η αντισυστημική ψήφος συνήθως είναι βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι

Ο Κ. Βεργόπουλος στο Tvxs.gr για τις γαλλικές εκλογές:  Οι Γάλλοι βαρέθηκαν να είναι ουρά των Γερμανών. Λίγο πριν τις γαλλικές προεδρικές εκλογές- ο πρώτος γύρος στις 23 Απριλίου ξυπνάει σε εμάς άλλες μνήμες (23 Απριλίου του 2010  στο Καστελόριζο και το διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου για την προσφυγή της Ελλάδας στο  μηχανισμό στήριξης που αργότερα είπαμε μνημόνιο) ο Κώστας Βεργόπουλος, καθηγητής πολιτικής οικονομίας και συγγραφέας - μεταξύ άλλων του βιβλίου «Παγκοσμιοποίηση η μεγάλη χίμαιρα» (1999) -,  μας μιλάει για το γαλλικό -και όχι μόνο- πολιτικό τοπίο, για φόβους και ελπίδες και για τη σύγχρονη Χίμαιρα. Πριν από ένα περίπου χρόνο μου είχατε πει «δεν υπάρχει περίπτωση να βγει η Λεπέν.. είμαι απόλυτα σίγουρος.». Άλλαξε κάτι; «Όχι βέβαια Δεν έχει αλλάξει κάτι και ο,τι ήταν αδύνατον να συμβεί πριν από ένα χρόνο, εξακολουθεί να παραμένει αδύνατον Μόνο που σήμερα επισείεται ο φόβος της νίκης της Λεπέν προκειμένου να εκβιάζονται οι ψηφοφόροι για να ψηφίσουν περισ

Jean-Luc Mélenchon Κατά τον Economist, ένας δεύτερος γύρος των γαλλικών προεδρικών εκλογών, όπου θα μονομαχούν η Marine Le Pen και ο Jean-Luc Mélenchon, θα είναι η "εφιαλτική επιλογή”. Η Figaro αναφέρθηκε στον Mélenchon ως έναν "μικρό Chavez α λα γαλλικά” και οι Financial Times σημείωσαν ότι η αβεβαιότητα που προκαλεί η άνοδος του υποψήφιου της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει ήδη αυξήσει το premium στα γαλλικά ομόλογα εξαιτίας της ανησυχίας των επενδυτών για τις εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση, η εντυπωσιακή άνοδος του υποψηφίου της "Ανυπότακτης Γαλλίας”, που θεωρείται και ο μεγάλος κερδισμένος των τηλεοπτικών ντιμπέιτ, αποτελεί, μία εβδομάδα πριν από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών, την τελευταία ανατροπή σε μια αναμέτρηση που διαψεύδει κάθε πρόβλεψη. Στην αρχή όλα φάνταζαν προβλέψιμα. Το γαλλικό πολιτικό σύστημα είχε εξοικειωθεί με την ιδέα ότι η υποψήφια του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου θα περνούσε στον δεύτερο γύρο αλλά εκεί θα τελείωνε και η άνοδός της. Δεδ

Εργαλείο καταγραφής των διαθέσεων της κοινής γνώμης και ταυτόχρονα συνδιαμορφωτής της πολιτικής συγκυρίας, καθώς οι δημοσκοπήσεις και κυρίως η παράσταση νίκης, η αξιοπιστία δηλαδή της διεκδίκησης της εξουσίας από έναν ηγέτη ή ένα κόμμα επηρεάζει τη λεγόμενη χρήσιμη ψήφο. Αυτό που καταγράφεται στη Γαλλία τις τελευταίες ημέρες είναι μια συνεχής μείωση του προβαδίσματος του κεντρώου ανεξάρτητου Μακρόν, αλλά και του δεξιού Φιγιόν επί της Λεπέν. Δέκα μέρες πριν ο Μακρόν κατέγραφε για το δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής ποσοστό 63%-64% έναντι 36%-37% της επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, ενώ προχθές Δευτέρα τα ποσοστά ήταν αντίστοιχα 58% και 42%. Η προχθεσινή δημοσκόπηση στο σενάριο αντιπαράθεσης Φιγιόν-Λεπέν δίνει ποσοστά αντίστοιχα 56% και 44%. Με την Αστυνομία να διεξάγει έρευνα στο Στρατηγείο της Λεπέν για κομματικές αργομισθίες σαν αυτή της συζύγου του Φιγιόν που μάλλον έκαψε την υποψηφιότητα του΄, έχει ενδιαφέρον αν θα επηρεασθεί η παραπάνω δυναμική των δημοσκοπήσεων,

  Γάλλοι απαντούν για τα μεγαλύτερα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Ο κάθε πίνακας δείχνει το πρόβλημα: υγεία, εκπαίδευση, ενότητα, οικολογία, ειρήνη, κοινωνία κ.ά. Σε κινούμενη άμμο, που εξαφανίζει όλα τα φαβορί και γελοιοποιεί κάθε λογική πρόβλεψη, μετατρέπεται το πολιτικό τοπίο της άγριας Δύσης. Υστερα από τη Βρετανία του Brexit και την Αμερική του Τραμπ, ήρθε η σειρά της Γαλλίας να συμπληρώσει την εικόνα της χαώδους αβεβαιότητας. Σε πρώτο χρόνο, με την απροσδόκητη επικράτηση του άχρωμου πρώην πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν απέναντι στους Νικολά Σαρκοζί και Αλέν Ζιπέ, στις προκριματικές εκλογές της Κεντροδεξιάς. Ακολούθησε η ακόμη περισσότερο απροσδόκητη νίκη του σοσιαλιστή «αντάρτη» Μπενουά Αμόν εις βάρος του μέχρι χθες πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, στις προκριματικές εκλογές της Κεντροαριστεράς. Κι εκεί που όλες οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν περίπατο του Φιγιόν, ο συντηρητικός υποψήφιος κατακρημνίστηκε από τον Ολυμπο στα Τάρταρα με το μέγα σκάνδαλο Penelopegate, που εμπλ